چگونه می‌توان با واقعیت های خرید مسکن مقابله کرد؟

چگونه می‌توان با واقعیت های خرید مسکن مقابله کرد؟

خرید مسکن یکی از آرزوهای دور و دراز هر جوان دهه هفتادی و هشتادی است. در طی این چند سال، قیمت مسکن به قدری بالا رفته که حالا بسیاری از جوان های این نسل، رویای خرید خانه را به فراموشی سپرده اند.

به گزارش پرشین سازه ، گزارش ها و بررسی ها نشان می دهد که مدت زمان انتظار برای خانه دار شدن، به یک قرن رسیده است. جهش قیمت مسکن به قدری بالا بوده که درآمدها و حقوق ها به هیچ وجه کفاف خرید مسکن را نمی دهند.

در روزهای اخیر که ساخت مسکن ۲۵ متری تکذیب شد، امید بسیاری از جوانان برای خرید یک واحد کوچک هم نقش بر آب شد.

ساخت مسکن ۲۵ متری مجددا تکذیب شد!

ساخت مسکن ۲۵ متری پروژه ای بود که یکی از شرکت های ساختمانی، ایده ی اولیه ی آن را مطرح کرد. اما مشکل این جا بود که برچسب ملی به آن زد و تلاش کرد آن را در قالب یک پروژه ی دولتی جا بزند. به همین دلیل نهادهای متولی مسکن به سرعت واکنش نشان داده و آن را تکذیب کردند.

اما واقعیت این جاست که بسیاری از جوانان امروزی، بودجه و نقدینگی شان به زحمت به همان خانه های ۲۵ متری می رسد. تازه این در شرایطی است که جوان مزبور، درآمدی بیش از عرف جامعه داشته باشد و توانسته باشد مبالغی برای خود پس انداز کند.

البته در این میان مسئولین شهری نیز ساکت نماندند و تکلیف طرح خانه های ۲۵ متری را روشن کردند. مقامات شهرداری به صراحت بیان کردند که نه تنها مجوز ساخت خانه های ۲۵ متری را نداده اند، بلکه در آینده نیز مجوز نمی دهند.

نظر کارشناسان درباره ساخت خانه های ۲۵ متری

استدلال اصلی مسئولین شهری و دولتی این بود که زندگی در خانه های کوچک ۲۵ متری، با فرهنگ و زیست ایرانی اسلامی تطابق ندارد. علاوه بر این طرح تفصیلی شهر تهران نیز ساخت واحدهای زیر ۳۵ متر را مجاز نمی داند. بنابراین گفتن و انتشار چنین اخباری، فاقد هرگونه ارزش و اعتبار دولتی است.

نکته ای که بسیاری از مسئولین در نظر نمی گیرند، این است که با توجه به گرانی بیش از حد مسکن، وضعیت جوانان چه خواهد شد. حالا که مدت زمان انتظار برای خانه دار شدن به یک قرن رسیده، آیا برنامه ای برای ساخت مسکن استطاعت پذیر وجود دارد؟

طرح نهضت ملی مسکن یکی از همان طرح های دولتی است که برای متقاضیان مسکن در نظر گرفته شده و بر اساس گفته های مسئولین با سرانه ی مورد نیاز خانوار و استانداردهای شهرسازی مطابقت دارد.

در حال حاضر گفته می شود که سرانه ی سکونت برای هر نفر، ۱۷.۵ متر است. در نتیجه یک خانواده ی ۳ نفره، حداقل به ۵۴ متر برای زندگی نیاز دارند. اما آیا خانوارهای سه نفره کم درآمد، با حقوق مصوب می توانند چنین خانه ای را خریداری کنند؟

گرچه مدت هاست که آمارهای مربوط به قیمت مسکن حبس شده و اطلاعات دقیقی در خصوص این موضوع وجود ندارد، اما گشت ها و تحقیقات میدانی نشان می دهد که میانگین قیمت مسکن در تهران، از متری ۵۰ میلیون تومان نیز گذشته است. خرید یک واحد ۵۰ متری، نزدیک به ۲.۵ میلیارد تومان برای خانواده، هزینه بردار است. در چنین شرایطی، کدام خانواده است که می تواند با حقوق مصوب، اقدام به خرید خانه کند؟ شکافی که میان قیمت مسکن و حقوق ۸.۵ میلیون تومانی کارگران وجود دارد، با ۱ قرن انتظار و به شرط ثبات قیمت ها پُر می شود.

بخشی از واحدهای مسکن کارگری آماده تحویل!

واحدهای طرح نهضت ملی مسکن نیز گرچه برای متقاضیان کم درآمد، در نظر گرفته شده اند اما با توجه به آورده های متعدد و اقساط بسیار سنگین ۱۹ میلیونی وام مسکن، کمتر کسی از آن به عنوان یک گزینه ی مناسب جهت خانه دار شدن، نام می برد.

گرچه یک خانه ی ۵۰ متری، ایده آل نیست اما بسیاری از خانواده ها برای خرید همین خانه های نقلی و کوچک متراژ نیز توان مالی کافی ندارند.

گرچه زندگی در خانه های بزرگ و منطبق با فرهنگ ایرانی، ایده آل ترین گزینه است اما مسئله اینجاست که چنین چیزی با واقعیت های کنونی جامعه، فاصله ی معناداری دارد. زندگی در کانکس یا پشت بام نیز با زیست ایرانی و فرهنگ اسلامی انطباقی ندارد اما بسیاری از مردم به دلیل شرایط کنونی مسکن، ناچار شده اند به این سبک از سکونت روی بیاورند.

با توجه به گزارش ها و بررسی های موجود، با توجه به ۱ قرن انتظار برای خانه دار شدن، خرید خانه از دسترس قشر عظیمی از متقاضیان خارج شد.

دیدگاه ها غیرفعال است