مسکن سازی دولتی، حساب جیب مردم را نکرد

مسکن سازی دولتی، حساب جیب مردم را نکرد

طرح نهضت ملی مسکن یکی از اصلی ترین پروژه هایی بود که دولت سیزدهم دنبال می کند. اما حالا که تقریبا ۲ سال از آغاز آن گذشته است، مشخصا راه به جایی نبرده و نتوانسته است که افراد را صاحبخانه کند. چرا که مشخصا، طبقات متوسط و فرودست جامعه توان پرداخت آورده ی اولیه ی این طرح را ندارند.

به گزارش پرشین سازه ، ۱ ماه است که دولت به متقاضیان مسکن ابلاغ کرده است که آورده های خود را واریز نمایند اما به نظر می آید که این متقاضیان توان کافی برای پرداخت ندارند.

این مسئله می تواند مشکل ساز باشد چرا که خانه دار کردن مردم، یکی از اصلی ترین دغدغه های دولت بوده است و حالا که نمی توانند سهم خود را پرداخت کنند، به نظر می آید که این طرح با مشکلات بیشتری رو به رو می شود.

دولت های مختلف در طی سال های اخیر تلاش کرده اند که معضل مسکن افراد را حل کنند. در دولت های نهم و دهم بود که طرح مسکن مهر اجرایی شد و برای بخش زیادی از جامعه که فاقد خانه بودند، مسکن سازی صورت گرفت. البته این طرح مشکلات بسیار زیادی داشت و از سوی مردم چندان مورد توجه قرار نگرفت.

اما در دولت سیزدهم، طرح نهضت ملی مسکن در پیش گرفته شده است. طرحی که در ابتدا به نظر می رسید کاملا بی نقص و عالی باشد اما بعد از گذشت مدت زمانی کوتاه، مشخص شد که نمی توان از روی ظاهر، این طرح را قضاوت کرد و در واقع مشکلات زیادی بر سر راه اجرای آن هست.

زمانی که روند ثبت نام متقاضیان برای طرح نهضت ملی مسکن آغاز شد، خیلی از افرادی که خانه دار نبودند، ثبت نام خود را تکمیل کردند.

اما درست در زمانی که همه چیز به خوب پیش می رفت، اولین پیامک واریز آورده برای مخاطبین ارسال شد. در واقع در اسفند سال گذشته، خبر واریز آورده به گوش مردم رسید و کام متقاضیان را در شب عید تلخ کرد. چرا که جیب مردم کاملا خالی بود و توان پرداخت نداشتند.

متقاضیان، پول کافی برای خرید مسکن ندارند

خیلی از متقاضیان از وضعیت ارسال پیامک های واریز آورده شاکی و گله مند هستند. یکی از آن ها می گوید که در فاصله ای کمتر از ۱ ماه، تقاضای ۸۰ میلیون پول کرده اند. آن هم دقیقا در زمانی که مردم بیشتر پول خود را صرف خریدهای عید کرده اند و جیبشان خالیست.

این متقاضی مسکن ملی که در اردبیل ساکن است می گوید اگر مردم می توانستند هر ماه ۴۰ میلیون تومان پول ذخیره کنند که اصلا منت طرح هایی مثل اقدام ملی را نمی کشیدند.

رضا محمدی، در ادامه اعلام کرد که بعد از واریز ۴۰ میلیون تومان آورده ی اولیه، قرار بود که زمین مورد نیاز به متقاضیان اختصاص داده شده و مراحل آماده سازی آن در پیش گرفته شود. سپس برای انجام مراحل بعدی مثل فونداسیون و…از متقاضیان آورده ی دوم را طلب کنند.

اما به نظر می آید که هنوز مرحله ی اول انجام نشده، به دنبال دریافت همزمان ۲ قسط از آورده ها هستند.

بررسی ها نشان داده که سازمان مسکن و شهرسازی استان اردبیل، هنوز هیچگونه آماده سازی خاصی در خصوص ساخت شهرک نداشته است.

این متقاضی مسکن در استان اردبیل از مسئولین استانی خواست که علت دریافت آورده ی دوم را شرح دهند. وقتی هنوز مراحل اول به پایان نرسیده، چرا می خواهند ۴۰ میلیون تومان دیگر دریافت کنند.

بر اساس گفته های مسکن و شهرسازی، هرکسی که آورده ی دوم خود را واریز نکند، حذف خواهد شد. این در حالیست که خود سازمان به وظایف خود عمل نکرده است و مرحله ی آماده سازی زمین را پیش نبرده است.

یکی دیگر از شهروندان اردبیلی به نام امیر غفاری نیز می گوید که درخواست ۸۰ میلیون تومان از متقاضی مسکن در کمتر از ۱ ماه، اصلا منطقی نیست. آن هم زمانی که اداره ی مسکن و شهرسازی هنوز هیچ زمینی را مشخص نکرده است. پس این هزینه ها را برای چه طلب می کند؟
قرار بر این بود که تزریق پول به پروژه ها، بر اساس میزان پیشرفت فیزیکی شان باشد. اما حالا که هنوز حتی زمین مورد نظر تعیین نشده، این مبالغ صرف چه چیزی می شود؟

امیر غفاری می گوید:

من یک مستاجر فرهنگی هستم. بعد از ۴ سال چشم انتظاری برای مسکن ملی، چگونه می توانم در عرض کمتر از ۱ ماه، ۸۰ میلیون تومان پول جمع آوری کنم؟

هدف طرح نهضت ملی مسکن، خانه دار کردن فقراست

یکی از اصلی ترین مزیت هایی که طرح نهضت ملی مسکن داشت، این بود که قشر خاصی از جامعه را هدف قرار می داد. در واقع دولت سیزدهم وعده داده بود که اقشار متوسط و ضعیف جامعه را خانه دار کند. اما آیا اجرای طرح نهضت ملی مسکن، واقعا منجر به خانه دار شدن فقرا می شود؟

آورده ی کلی مردم در این طرح مسکن سازی دولتی، ۲۰۰ الی ۴۰۰ میلیون تومان است که در طی ۲ الی ۳ سال باید به دولت پرداخت شود.

اولین نکته ای که به ذهن می رسد، این است که بلاخره آورده ی متقاضیان چقدر است؟ ۲۰۰ میلیون تومان یا ۴۰۰ میلیون تومان؟ در واقع مشخص نیست که آورده ی اولیه ی متقاضیان چقدر خواهد بود و همین اختلاف ۲۰۰ میلیون تومانی نشان از سرگردانی و ابهام این طرح می دهد.

دومین نکته ی قابل توجه این است که هنوز مشخص نیست که زمان تحویل پروژه ها چه موقع خواهد بود. حتی مبلغ وامی که بعد از تحویل خانه به متقاضیان پرداخت می شود نیز مشخص نخواهد بود. مسئولین می گویند که مبلغ این وام از ۶۰۰ میلیون الی ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان خواهد بود.

متقاضیان زمانی که این آشفتگی ها را می بینند، مشخصا به آن اعتماد نمی کنند و تصورشان بر این است که هیچگونه مدیریتی در اجرای این پروژه ها وجود ندارد.

از سوی دیگر، متقاضیان بعد از دریافت وام باید ماهانه ۷ الی ۱۰ میلیون تومان اقساط پرداخت کنند. این مبلغ در ابتدای اجرای طرح از سوی دولت اعلام شد و طبیعتا به هنگام تحویل خانه ها، رقم بالاتری خواهد داشت.

اما سوال این جاست که کدام یک از خانوارهای طبقه مستضعف و فقیر، می توانند چنین اقساطی را پرداخت کنند؟

یکی از متقاضیان مسکن می گوید که بعد از فروش تمام زندگی اش، ۴۰ میلیون را واریز کرده است اما بعد از گذشت ۳ سال، هنوز پیامک واریز بعدی ارسال نشده است.

وی می گوید که بعد از مراجعه های متعدد، متوجه شده اند که زمینی که قرار بود در آن مسکن بسازند، معارض داشته و در نهایت پروژه با شکست مواجه شده است. اما سوال این جاست که چه کسی خسارت سه سال را پرداخت می کند؟

به طور کلی، به نظر نمی آید که طرح نهضت ملی مسکن بتواند کاری از پیش ببرد و منجر به خانه دار شدن قشر متوسط و فقیر جامعه شود.

دیدگاه ها غیرفعال است