بیش از ۹ ماه، آمار مربوط به بازار مسکن حبس شده بود و خیلی ها را به دردسر انداخت. به نظر نمی آید که دولتمردان و مقامات مسئول، بخواهند توضیحی در مورد این اقدام خود ارائه کنند.
به گزارش پرشین سازه ، بارها در طی تابستان شاهد بودیم که مقامات دولت مثل وزیر راه و شهرسازی اعلام می کردند که قیمت مسکن کاهشی شده است اما واقعیت این جاست که با انتشار آمارهای مربوط به این بازار توسط مرکز آمار ایران، متوجه شدیم که چنین ادعایی چندان هم صحت نداشته است.
فقط می توان گفت که سرعت تورم مسکن پایین آمده که در قیاس با سرعت رشد آن در ماه های اول سال، اصلا به حساب نمی آید.
بر اساس گفته های احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد، نرخ مسکن در تهران پنج درصد کاهش داشته است. تورم نقطه به نقطه نیز در شهریورماه سال جاری به ۷۵.۲ درصد رسیده است که در قیاس با مرداد ماه، کاهش ۸.۹ درصدی داشته!
سخنگوی اقتصادی دولت می گوید که تورم ماهانه در شهریور ماه، ۱.۷ درصد بوده است.
بر اساس گفته های امروز دولتمردان و اتفاقاتی که در سطح اقتصاد کلان کشور رخ می دهد، می توان چنین نتیجه گرفت که دولتی ها از وضعیت کنونی و اقدامات خود راضی هستند.
دولت سیزدهم با شعار کاهش تورم و تولید مسکن روی کار آمد. با وجود اینکه خود دولتی ها می گویند که تورم را ۲۰ درصد کاهش داده اند اما به نظر نمی آید که چنین ادعایی، با واقعیت های آماری سنخیتی داشته باشد.
مهار تورم رخ داده است؟
دولت خود را در مهار تورم موفق می داند. این در حالیست که نرخ تورم، رکوردهای جدیدی می زند و قدرت خرید مردم را هر روز پایین تر می آورد. در واقع، آمارهای کنونی نشان می دهند که نرخ تورم در ۳۵ الی ۴۰ سال گذشته بی سابقه بوده است.
بررسی ها نشان می دهد که حدود ۹ دهک از ۱۰ دهک کشور به یارانه دولتی برای گذران زندگی خود نیاز دارند.
با تمام آمارهایی که در خصوص این موضوع اعلام می شود، هنوز هم دولت سیزدهم اصرار دارد که موفق به کنترل تورم شده است.
ابراهیم رئیسی در آغاز کار خود وعده داد که سفره ی مردم را به تورم گره نزند اما عملا می بینیم که اتفاق خاصی در این حوزه رخ نداده و حتی شرایط بدتر شده است.
اما تمام این حرف و حدیث ها به کنار، موضوع حبس آمارهای مسکن اصلا قابل قبول نیست. در واقع از زمانی که این اطلاعات به دست مردم و کارشناسان نرسید، افزایش قیمت عجیب و غریبی را شاهد بوده ایم.
در اردیبهشت امسال، تورم نقطه به نقطه آپارتمان های مسکونی از ۱۲۰ درصد هم بیشتر شده و تورم ماهانه نیز در اردیبهشت به ۱۳.۸ درصد رسیده است.
تمام این آمارهای ترسناک، زمانی معنا پیدا می کند که به شعار دولت سیزدهم رجوع کنیم. ابراهیم رئیسی با وعده ی تولید مسکن به میدان وارد شد. قرار بود در طی یک سال، ۱ میلیون واحد مسکونی ساخته شود.
اما تنها چیزی که در حال حاضر قطعی به نظر می آید، عقبگرد دولتی ها از وعده ی ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی است. به نحوی که وزیر راه و شهرسازی و معاون اول رئیس جمهور، به صراحت چنین وعده ای را زیرسوال بردند.
مسکن به متری هشتاد میلیون تومان رسید!
آمارهای مرکز آمار می گوید که قیمت یک متر واحد مسکونی در جنوبی ترین نقطه ی تهران به متری ۴۰ میلیون تومان رسیده است. منطقه ۱۸ که یکی از ارزان ترین نقاط تهران است، به چنین وضعیتی رسیده! بنابراین نمی توان توقعی از مناطق شمال پایتخت داشت.
بر اساس این آمارها، گران ترین منطقه ی پایتخت به میانگین متری ۱۶۰ میلیون تومان رسیده است. در نتیجه می توان گفت که قیمت هر متر مربع مسکن در تهران به ۸۰ میلیون تومان دست پیدا کرده است.
با توجه به وضعیتی که در حال حاضر پیش آمده، اصلا مشخص نیست که دولت چرا حدود ۹ ماه، آمارهای مربوط به مسکن را حبس کرده بود. حبسی که در نهایت منجر به این افزایش قیمت شد.
به نظر می رسد که تنها هدف دولت، سرپوش گذاشتن روی کم کاری خود و عدم توانایی اش برای کنترل قیمت ها بوده است. البته این سکوت آماری برای مردم گران تمام شد و به افزایش هر چه بیشتر قیمت ها انجامید.
نکته اینجاست که حتی اگر هیچ آماری در خصوص مسکن و دیگر اقلام مورد نیاز منتشر نشود، مردمی که در جامعه حضور دارند، متوجه رشد قیمت ها می شوند و نمی توان چیزی را از چشم تیز آن ها پنهان داشت.
