بعید است در کشور دیگری، مردم و ساکنان تا به این حد عدد تورم ماهانه و سالانه را چک کنند. متاسفانه در کشور ما، تورم بخش بزرگی از درآمدهای مردم را می بلعد و از آن جایی که بخش عظیمی از مشکلات مردم به خاطر تورم است، طبیعتا عدد آن را دنبال می کنند. در این میان تورم مسکن بیش از همه، شهروندان را آزار می دهد و به دردسر انداخته است.
به گزارش پرشین سازه ، مدت هاست که آمار تورم به درستی منتشر نمی شود و بانک مرکزی این اطلاعات را حبس کرده است. از سوی دیگر، صحبت هایی که از مسئولین شنیده می شود، چندان قابل اعتماد نیست. چرا که از آمارها به نفع خود استفاده می کنند. مثلا وقتی که تورم نقطه به نقطه بالاست، از تورم سالانه اسم می برند.
حتی برای انتخاب منبع آماری خود نیز سرگردان هستند و گاهی از آمارهای نصفه و نیمه ی مرکز آمار ایران استفاده می کنند و گاهی مواقع، از آمارهای منتشر نشده ی بانک مرکزی حرف می زنند. در حالی که این دو مرکز آماری، تعاریف متفاوتی برای تعیین نرخ تورم و…دارند.
در چنین وضعیتی طبیعی است که بسیاری از مردم، اعتماد کافی به آمارهای اعلامی ندارند. علاوه بر این، احساس واقعی بازار چیز دیگری می گوید و مشخصاً فاصله ی میان تورم واقعی با آن چیزی که در آمارها گفته می شود، بسیار زیاد است.
مثلا اگرچه گفته می شود که تورم اجاره بهای مسکن حدود ۳۸ درصد است، اما گزارش های میدانی و نظر مستاجران چیز دیگری است.
آیا تورم اجاره ۳۸ درصدی مردادماه درست است؟!
گرچه مرکز آمار ایران اطلاع داده که تورم مردادماه سال جاری ۳۸.۱ درصد بوده اما شهروندان، حرف های دیگری دارند.
چندی پیش مرکز آمار ایران اعلام کرده بود که تورم اعلامی با تورمی که توسط مردم حس می شود، فرق دارد. البته در این میان، فشار تورم های ماهیانه روی مستاجرانی است که در آن ماه به خصوص، باید قرارداد اجاره ی خود را تمدید کنند. کسانی که هنوز به موعد قرارداد خود نرسیده اند، چندان متوجه تورم ماهانه نمی شوند چرا که هنوز در حال پرداخت همان مبلغ قبلی هستند.
تورم اعلام شده، ایراد دارد!
آمارهایی که هر ساله توسط مراکز رسمی مثل مرکز آمار ایران منتشر می شود، بر اساس هزینه ها و درآمد خانواده است. مراکز آماری به دقت هزینه هایی که خانوار روی هر یک از اقلام مصرفی صرف می کنند را اندازه می گیرند.
یکی از اقلام مصرفی که بخش زیادی از درآمد خانوار را می بلعد، اجاره بهاست. بر اساس آمارهای سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، هزینه اجاره خانواده های مستاجر در عرض یک سال، ۶۵ درصد بیشتر شده است. رشد ۶۵ درصدی قیمت ها، نشان می دهد که احساس و ادراک مردم از افزایش قیمت ها درست بوده است. به خصوص در شهرهای بزرگی مثل تهران که این افزایش قیمت، بیشتر به چشم می آید.
نکته ی بسیار مهمی که باید در نظر گرفته شود، این است که هر یک از اقلامی که در سبد مصرفی رشد می کند، تفاوتی اساسی با نرخ تورم دارد. مثلا ممکن است هزینه هایی که برای خرید نان شده، ۵ درصد رشد داشته باشد. اما قیمت این شاخص فقط ۴ درصد رشد کرده است. این اعداد و ارقام نشان می دهد که میزان مصرف نان توسط خانوار رشد کرده و یک درصد بیشتر شده است.
اما مسائل در مورد حوزه ی مسکن به همین سادگی نیست. مثلا قرار نیست در طی یک سال، فرق زیادی در مقدار مصرف و تقاضای آن صورت بگیرد. اگر هزینه ی اجاره بها در مناطق شهری به شکل متوسط ۳۳ درصد رشد کرده، نمی توان رشد ۶۵ درصدی اجاره بها را پذیرفت. چرا که در آن صورت باید قبول کرد که افزایش مصرف واقعی ۲۰ درصد است که چندان معقول نیست.
بارها گفته شده که شیوه های اندازه گیری مرکز آمار ایران درست نیست و اعدادی که برای تورم مسکن و اجاره بها اعلام می کند، فاصله ی زیادی با اعداد واقعی دارد. کم برآوردی موجود در آمارهای این مرکز می تواند سیگنال های غلطی به سیاستگذاران حوزه ی مسکن بدهد.
حتی اگر در نظر بگیریم که تورم حساب شده برای دیگر کالاها هم بی نقص و دقیق بوده، باز هم نمی توان از کم برآوردی موجود در حوزه ی تورم اجاره مسکن به سادگی عبور کرد. هر چقدر آمارها درست و دقیق تر باشند، سیاستگذاران راحت تر می توانند مسیر توسعه و پیشرفت را ترسیم کنند.
در غیر این صورت، نمی توان امیدوار بود که وضعیت مسکن بهبود پیدا کند.
