بعد از گفتگوهای پیچیده و طولانی مدت، بلاخره شهرداری تهران با شرکت های چینی برای ساخت ۲۰۰ هزار واحد مسکونی توافق کرده است. این واحدها قرار است در یک دوره ی ۱ ساله ساخته شوند. اما پیامدهای چنین توافقی چیست؟!
به گزارش پرشین سازه ، مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران ضمن اعلام این خبر، خاطرنشان ساخته که در روند ساخت این واحدها قرار است از فناوری های نوین ساخت استفاده شود.
از همان موقع که طرح نهضت ملی مسکن توسط دولت سیزدهم مطرح شد، زمزمه ی همکاری با شرکت های چینی به گوش رسید.
مسئولان داخلی عنوان کرده اند که به دلیل تحریم نفت ایران، فروش نفت و بازگرداندن دلار حاصل از آن به کشور سخت است. به همین دلیل ایده ی تهاتر نفت با مسکن عنوان شد.
در آذرماه امسال، دولت موفق شد که از همین روش، یکی از شرکت های چینی را برای مشارکت در یکی از پروژه های عمرانی فرودگاه امام ترغیب و همراه کند. این پروژه پنج ساله خواهد بود و قرار است ۲.۵ الی ۳ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
بسیاری از کارشناسان می گویند که ورود چینی ها می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند.
چرا ورود شرکت های چینی به مسکن سازی، مشکل آفرین است؟!
گفتیم که این ماجرا از همان ابتدای دولت سیزدهم آغاز شد. در همان موقع که زمزمه های حضور شرکت های چینی به مسکن سازی مطرح شد، یکی از اقتصاددان های بزرگ کشور، یادداشتی منتشر کرد و به مشکلات حضور این شرکت ها اشاره کرد.
محمد طبیبیان، اعلام کرد که ایران، سابقه ای چند هزار ساله در معماری و ساختمان سازی دارد. علاوه بر این، شرکت های داخلی توان ساخت و ساز انبوه را دارند. بنابراین حضور چینی ها، فقط بنیه ی داخلی ساختمان سازی را ضعیف میکند.
دومین مشکلی که در خصوص این شرکت های چینی وجود دارد، این است که خودشان در معرض ورشکستگی هستند و طرح های ناموفق مسکن سازی چینی روی دستشان مانده است. بخش زیادی از نظام مالی چین وابسته به همین شرکت هاست و ورشکستگی آنها می تواند برای کل سیستم مالی، خطرآفرین باشد.
برخی از مسئولین فکر می کنند که با تقدیم کردن بازار مسکن سازی ایران، هم کار خودشان راه می افتد، هم شرکت های چینی را از ورشکستگی نجات می دهند اما واقعیت اینجاست که امیدی به نجات این شرکت ها وجود ندارد.
یکی از استدلال های مسئولین برای دعوت از شرکت های چینی برای حضور در صنعت ساختمان کشور، انتقال تکنولوژی ساخت است. اما در صورتی که شرکت های چینی، تکنولوژی خاصی دارند، بهتر است آن را در راستای تقویت تولیدکنندگان داخلی به کار برد. سپردن روند ساخت و ساز به این شرکت ها، اشتباه است.
برخی می گویند که کار این شرکت های چینی، انتقال تکنولوژی است اما بنا بر گفته های محمد طبیبیان، این شیوه کاملا آشناست و شبیه به دلال بازی می ماند. چرا که پول را شرکت های چینی می گیرند و حق کمیسیون خود را دریافت می کنند و بعد از آن، کار ساخت و ساز را به شرکت های داخلی می سپارند.
برخی از تولیدکنندگان قدرتمند صنعت ساختمان، در گذشته چنین کاری می کردند و پروژه های بزرگ را می گرفتند و کار اجرا را به شرکت های کوچک تر می سپردند. این وسط، چندین واسطه وجود داشت که بخش بزرگی از بودجه را می بلعیدند و در نهایت، سازنده ی اصلی با کسر بودجه مواجه می شد و ناچار می شد که واحدهایی نیمه کاره و ضعیف تحویل دهد.
با این وجود، سید مهدی هدایت رئیس سازمان نوسازی شهر تهران با قاطعیت از حضور شرکت های چینی دفاع کرد و خاطرنشان ساخت که به تکنولوژی این شرکت ها برای افزایش ساخت و ساز در کشور نیاز داریم.
وی اعلام کرد که ساخت یک واحد مسکونی ۳ سال طول می کشد اما شرکت های چینی می توانند این کار را یک ساله انجام دهند. در نتیجه، سرمایه ی ساخت، سه بار چرخش خواهد داشت و تولید مسکن سه برابر می شود. در ضمن هزینه ها نیز کمتر می شود.
نقطه تمرکز اصلی شهرداری تهران، نوسازی بافت فرسوده است. سید مهدی هدایت می گوید:
برخی مواقع روند نوسازی سه الی چهار سال طول می کشد که همین موضوع، انگیزه برای نوسازی را کمتر می کند. به همین خاطر مجبوریم به سمت تکنولوژی های جدید برویم تا بتوان یک ساله پروژه ها را تکمیل کرد.
وی در ادامه اعلام کرد که توافقی برای ساخت ۲۰۰ هزار واحد مسکونی با شرکت های چینی منعقد شده و قرار است به زودی سفری به چین داشته باشند تا از این تکنولوژی های جدید بازدید داشتنه باشند.
این مقام مسئول خاطرنشان ساخت که مشارکت شرکت های خارجی باعث افزایش ایمنی پایتخت و نوسازی بافت فرسوده خواهد شد. چینی ها قرار است شهرک های نوین بسازند و در این مسیر از طرح های ایرانی استفاده خواهند کرد.
