یکی از بهانه های بانک ها برای عدم پرداخت تسهیلات مسکن به متقاضیان، ایجاد اثرات تورمی در اقتصاد کشور است. اما بسیاری از کارشناسان چنین اثری را تکذیب می کنند و می گویند که چنین وامی، قدرت ایجاد تورم در اقتصاد را ندارد.
به گزارش پرشین سازه ، رئیس کانون سراسری انبوه سازان کشور نیز با تاکید بر همین موضوع، خاطرنشان ساخت که بیش از ۳۷ درصد جمعیت شهری ایران، اجاره نشینان هستند. پرداخت وام مسکن می تواند به خانه دار شدن این جمعیت بزرگ، کمک کند. علاوه بر این، رونق خوبی در مسکن سازی ایجاد خواهد کرد.
جمشید برزگر در جلسه ی سراسری انبوه سازان مسکن و ساختمان ایران، اعلام کرد که برای صاحبخانه کردن مردم ایران، اول باید رویکرد اصلی مشخص شود. وی زمانی در ابتدای انقلاب را یادآوری کرد که زمین های ۲۰۰ الی ۴۰۰ متری بدون حساب و کار کارشناسی به مردم واگذار می شد.
این مقام مسئول در انجمن انبوه سازان، تاکید کرد که این واگذاری غیراصولی باعث شد که مردم به ساخت شهرک های غیراستاندارد و غیرمقاوم روی بیاورند و بیشتر ساختمان ها، به شکل سنتی بالا آمد. واحدهایی که در آن زمان ساخته شد، بعد از ۲۰ سال کلنگی محسوب شدند و به شکل ساختمان های بلندمرتبه درآمدند.
جمشید برزگر در بخش دیگری از صحبت های خود به مسکن استیجاری اشاره کرد و خاطرنشان ساخت:
در دهه ۶۰، صحبت هایی در مورد مسکن استیجاری صورت گرفت و گام هایی هم برای صاحبخانه کردن اقشار کم درآمد برداشته شد. در دهه هفتاد هم این طرح ها ادامه پیدا کرد و به طرح اسکان ۷۷ رسید. دولت های نهم و دهم هم مسکن مهر را راه اندازی کردند. حتی در دولت یازده و دوازدهم نیز طرح اقدام ملی مسکن اجرا شد.
وی در ادامه به دوران امروزی رسید و از قانون جهش تولید مسکن صحبت کرد که یکی از اصلی ترین وجه های آن، طرح نهضت ملی مسکن است که توسط دولت سیزدهم پیش برده می شود. قرار است در طی این طرح، سالانه یک میلیون واحد مسکونی ساخته شود.
جمشید برزگر در خصوص شعار ساخت ۱ میلیون واحد مسکونی در طی یک سال نیز سخنانی ایراد نمود و آن را یک شعار خوب و حساب شده دانست. گرچه در طی این دو سال، موفقیت زیادی در اجرای این شعار، به دست نیامده است.
رئیس کانون سراسری انبوه سازان، عدم موفقیت این طرح را به خاطر عدم مشورت با بخش خصوصی دانست. در میان انبوه سازان و بخش خصوصی، تجارب زیادی وجود دارد که می توان از آن ها در راستای موفقیت طرح نهضت ملی مسکن بهره برد.
وی سپس به جلساتی که با وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم در طی این دو سال داشته اند، اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که کلا ۲ جلسه با وزیر داشته اند که هر یک از این جلسات بیش از ۳ ساعت طول کشیده است.
این مقام مسئول خاطرنشان ساخت که پیشنهادهای آن ها به کارشناسان ارجاع داده شد و هیچ نتیجه ای از جلسات مزبور به دست نیامد. چرا که اساساً اعتمادی در حوزه ی ساخت و ساز به انبوه سازان نمی شود و دلیل اصلی عدم موفقیت طرح های مسکن سازی دولتی، همین است.
وی تاکید کرد که برای تحقق وعده رئیس جمهور باید با انبوه سازان توافق شده و تفاهمنامه امضا شود. فقط در این شرایط است که می توان به ساخت ۱ میلیون واحد مسکونی امیدوار بود.
برزگر در بخش دیگری از صحبت های خود به ساکنان بافت فرسوده اشاره کرد. حدود ۲۲ میلیون نفر در ۷۰۰ هزار هکتار بافت فرسوده زندگی می کنند. برای بهبود وضعیت این ساکنان باید به بخش خصوصی اعتماد شود اما متاسفانه مدت هاست گوش شنوایی برای شنیدن حرف انبوه سازان وجود ندارد.
رئیس کانون سراسری انبوه سازان، همچنین تاکید داشت که بهانه های بانک برای عدم پرداخت تسهیلات مسکن اصلا قابل قبول نیست. چرا که اساساً وام مسکن نمی تواند روی تورم اثر داشته باشد.
وی همچنین از عدم رعایت قانون و مقررات گلایه کرد و مصوبه هیئت وزیران در سال ۱۳۷۵ را یادآوری کرد که به موضوع انجمن های استانی انبوه سازی اشاره داشت. این مصوبه هنوز هم به اجرا درنیامده است.
در نهایت جمشید برزگر از گرانی هزینه های عوارض ساختمانی صحبت کرد و اعلام کرد که به ازای هر ۱ متر مربع، باید ۲ میلیون تومان عوارض پرداخت شود. در کنار تمام این مشکلات، انبوه سازان از دهه هشتاد با سازمان نظام مهندسی ساختمان نیز مشکلاتی دارد و هنوز نتوانسته معضل موجود را حل و فصل کند.
