یکی از اصلی ترین مشکلاتی که در خصوص بازار اجاره ی مسکن وجود دارد این است که خیلی از آپارتمان ها و واحدهایی که در آن عرضه می شوند، متراژ بالایی دارند یا بسیار لوکس می باشند. طبیعی است که چنین واحدهایی برای قشر متوسط و ضعیف جامعه کارکردی ندارد.
به گزارش پرشین سازه، بررسی آگهی های مربوط به اپلیکیشن های مختلف نشان می دهد که کمبودی جدی در خصوص عرضه ی واحدهای پرطرفدار مثل آپارتمان های ۵۰ الی ۸۰ متری وجود دارد. در واقع خیلی از خانواده ها توان اجاره ی خانه ای بزرگ تر از ۸۰ متر را ندارند و همین مسئله، کمبود فایل هایی با متراژ پایین را جدی تر می کند.
نکته ی مهم دیگر این جاست که بازار واحدهای اجاره ای در پایتخت، این روزها رکود زیادی را پشت سر می گذارد. هر ساله با آغاز تابستان، فصل جا به جایی نیز از راه می رسید و حجم معاملات اجاره مسکن بسیار بالا می رفت. اما در حال حاضر، تابستان امسال، حجم این معاملات نه تنها بیشتر نشده است، بلکه روند آن نسبت به بهار امسال نیز کاهشی بوده است. همین روند در شهریور ۱۴۰۱ نیز طی می شود و حالا که در آخرین روزهای فصل تابستان قرار گرفته ایم، انتظار تغییر نمی توان داشت.
علت کاهش معاملات اجاره در تابستان چه بود؟
یکی از سوالات مهمی که در این میان مطرح می شود این است که چرا در تابستان که طبیعتا بهترین فصل برای جا به جایی خانواده هاست، میزان این معاملات کمتر شده است؟
در پاسخ باید بگوییم که خیلی از طرفین معامله برای انجام چنین معاملاتی صبوری پیشه کردند و منتظر نتایج ناشی از مذاکرات برجامی بودند. از طرف دیگر نباید فراموش کنیم که تقریبا دو ماه از فصل تابستان مصادف با ایام محرم و صفر بود که طبیعتا خیلی از افراد، انجام معامله در چنین ماه هایی را جایز نمی دانند.
همین دو عامل باعث شد تا خیلی از افراد دست نگه دارند و فصل طلایی نقل مکان را دچار رکود سازند.
همین شرایط باعث شد که به تدریج، تمایل به فروش واحدهای مسکونی نیز کاهش پیدا کند. در نتیجه پیدا کردن واحدهای نقلی که معمولا از سوی زوجین جوان درخواست می شود، تبدیل به کاری سخت و چالش برانگیز شود.
اما قیمت چنین واحدهایی نیز به دلیل تقاضای فراوان، بالا رفته است. مثلا یک خانه ی ۱۴ ساله در بلوار فرحزادی با ۸۳ متر مساحت، حدود ۷۴ میلیون تومان به ازای هر متر، قیمت گذاری شده است.
در بخش های شرقی تهران اوضاع اندکی متفاوت است. مثلا یک واحد ۷۸ متری در مدنی جنوبی که ۱۸ ساله است، حدود متری ۳۰ میلیون تومان قیمت خورده است.
تفاوت قیمت ها به قدری بالاست که نمی توان میانگین درست و مشخصی برای آن اعلام کرد. اما به هرحال واحدهای متراژ پایین محبوبیت بیشتری میان خریداران دارند چرا که خیلی از مصرف کنندگان، نمی توانند بیشتر از این برای خرید خانه هزینه کنند.
البته ممکن است که خیلی از افراد با یک بررسی کوتاه و سرسری تصور کنند که تنوع خانه هایی با متراژ ۵۰ الی ۸۰ متر بالاست، اما کافیست همین متراژ را در یک محله ی خاص جستجو کنید. آن وقت متوجه خواهید شد که تنها با دو الی سه آگهی مواجه خواهید بود که اصلا راضی کننده نیست.
در خصوص واحدهای لوکس و متراژ بالای تهران نیز سخنی باقی نمی ماند. حتی در زمانی که اوضاع بازار مسکن تا این حد بحرانی نشده بود هم این واحدها، همواره کمترین حجم معاملات مسکن تهران را به خود اختصاص می دادند. این فایل های ۱۰۰ الی ۳۰۰ متری و لوکس تهران، صرفا برای اقشار خاصی از جامعه است و عرضه ی آن ها، تاثیر زیادی در رشد حجم معاملات نخواهد داشت.
به طور کلی نباید فراموش کنیم که حجم معاملات مسکن، چه اجاره و چه فروش بسیار پایین آمده است و وضعیت این بازار را با رکود بسیار بزرگ و بی سابقه ای در چند سال اخیر مواجه کرده است. رکودی که طبیعتا در وهله ی اول، گریبانگیر قشر مستضعف و فقیرتر جامعه خواهد شد.
