کارشناسان اقتصاد و بازار مسکن بارها در خصوص گرانی افسارگسیخته در بازار مصالح ساختمانی هشدار دادند. اما در حال حاضر که قیمت محصولات فولادی به شدت رشد کرده است، باید در انتظار عواقب آن باشیم.
در حقیقت، نرخ ارز است که این روزها بازار را مشخص می کند. اما نرخ ارز، صرفا عامل تعیین کننده ی قیمت نیست بلکه خود به عنوان محرک و جهت دهنده ی بازار است که اهمیت دارد.
به گزارش پرشین سازه ، بررسی های میدانی در بازار نشان می دهد که قیمت میلگرد حدود ۵۰۰ الی ۱۲۰۰ تومان افزایش داشته است. در این میان، قیمت میلگرد ذوبی درب کارخانه و بنگاه، حدود ۱۳۰۰ الی ۲ هزار تومان بالاتر رفته است. در نهایت، فعلا میانگین قیمت میلگرد به ۲۴ هزار و ۷۰۰ تومان رسیده و با همین قیمت معامله می شود.
از سوی دیگر، وضعیت قیمت تیرآهن ذوبی در بنگاه نیز جالب نیست و با افزایش ۱۰۰ الی ۲۹۰ هزار تومانی مواجه بوده است. در حال حاضر میانگین قیمت تیرآهن ذوبی به ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان در بخش شاخه ای رسیده و با همین قیمت خرید و فروش می شود.
یکی دیگر از محصولات فولادی که این روزها دچار افزایش قیمت شده، قوطی پروفیل در بازار آهن است که حدود هزار الی ۱۶۰۰ تومان افزایش داشته و حالا به طور میانگین حدود ۳۴ هزار تومان معامله می شود.
در کنار تمام این محصولات، ورق سیاه نیز حدود ۱۴۰۰ تومان افزایش قیمت داشته و حالا به میانگین قیمتی ۳۵ هزار و ۷۰۰ تومان رسیده است.
انواع لوله صنعتی و داربستی نیز با هزار الی ۱۶۰۰ تومان افزایش قیمت پیدا کرده است. در حال حاضر این محصول فولادی با قیمت ۳۵ هزار و ۴۰۰ تومان معامله می شود. نبشی، ناودانی و سپری نیز اندکی دچار افزایش قیمت شده اند و حدود ۳۰۰ تومان بالاتر رفته اند.
از دیگر محصولات گران شده ی این روزها در بازار فولاد، محصولات مفتولی یا همان مفتول سیاه هستند که حالا بیش از ۲ الی ۳ هزار تومان گران تر شده اند. میانگین قیمت آن ها به ۲۶ هزار تومان رسیده است.
در شرایط کنونی بازار مصالح ساختمانی، نگاه های مختلفی را می توان مشاهده کرد. برخی باور دارند که گرم شدن هوا باعث می شود که عرضه ی آهن اسفنجی بهبود پیدا کرده و در نتیجه، قیمت شمش آن به علت افزایش عرضه پایین می آید. این دسته افراد می گویند که با فشار دولت، قیمت پایه ی این محصول بین ۷ الی ۸ هزار تومان و قیمت شمش آن حدوداً هر کیلو ۱۶ هزار تومان خواهد بود.
اصلی ترین دلیل این گروه برای چنین پیش بینی هایی این است که دولت فشار را روی ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی می گذارد و اجازه نمی دهد که علیرغم افزایش صادرات، قیمت ها بالاتر برود.
عده ای دیگر می گویند که افزایش عرضه آهن اسفنجی و شمش با سه عامل افزایش نرخ گاز، برق و دستمزد و البته کرایه حمل و نقل خنثی می شود. همچنین عرضه ی این محصول در بورس کالا می تواند فضا را رقابتی کرده و قیمت را افزایش بدهد.
نکته ی مهم دیگر این جاست که در حال حاضر، قیمت شمش ایران حداقل ۵۴۰ دلار فوب قیمت دارد. با تقاضاهایی که در حال حاضر موجود است، کارخانه ها تا سه ماه بعد، فروش خود را پُر می کنند. بنابراین باز هم عرضه محدود خواهد ماند. این افراد می گویند که امیدی هم به پایداری نرخ ارز نیست.
به طور کلی، اگر تمام ساز و کارهای موجود در بازار معاملات فولاد را کنار بگذاریم، باز هم نقش اصلی را نرخ ارز ایفاء می کند. نرخ ارز، همان طور که اشاره کردیم؛ این روزها نه فقط تعیین کننده ی قیمت است، بلکه خود به محرک و جهت دهنده ی بازار تبدیل شده و از این بابت اهمیت دارد.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که اخیراً زلزله ی فاجعه بار ترکیه، خسارت های فراوانی را به ساختمان های این کشور وارد کرده است. احتمالا تا چند ماه آینده میزان ساخت و ساز در این کشور بالاتر برود و در نتیجه، تقاضای شمش و میلگرد و قراضه در این کشور بالاتر می رود. از آن جا که قراضه سی اف آر ترکیه، یکی از شاخص های قراضه جهانی است، حداقل تا سه ماه آینده نباید خبری از کاهش قیمت قراضه باشد. مگر اینکه قراضه حاصل از زلزله ترکیه، بخشی از تقاضا را پر کند که زمان بر خواهد بود.
