در یک چرخش غیرمنتظره، سرمایه گذاران دوباره به سمت ساختمان سازی های لوکس در شمال تهران روی آورده اند. این در حالی است که پیش از این، به دلیل قدرت خرید پایین مردم، بیشتر سرمایه گذاران در مناطق جنوب پایتخت، سرمایه گذاری می کردند.
به گزارش پرشین سازه ، مصوبات اخیر کارگروه فنی کمیسیون ماده ۵، در حال بررسی مصوباتی است که در صورت تایید شدن، می توانند هدف دولت در راستای نوسازی بافت فرسوده را تضعیف کند.
بیش از یک سال است که نوسازی بافت فرسوده با سرعت خوبی در حال طی شدن است اما مصوبات جدید کمیسیون ماده ۵، می تواند تعادلی که در حال حاضر در جنوب و شمال شهر برقرار شده را به هم بزند.
بسته های تشویقی نوسازی بافت فرسوده، یک معامله ی برد-برد برای سازنده و مالک بود. چرا که هر دو می توانستند به سود خوبی برسند. اما کمیسیون ماده ۵ باز هم به دنبال خراب کردن این معادله است.
شورای عالی شهرسازی و معماری در تابستان سال گذشته، بسته ای تشویقی تدوین کرد که بر اساس آن تراکم اضافه به ساخت و ساز واقع در بافت فرسوده تعلق می گرفت. همچنین مساحت پارکینگ و تعداد آن ها نیز با مماشات محاسبه شده است.
از زمانی که این مصوبه ی دولتی، به اجرا رسید خیلی از زمین های کوچک جنوب تهران که صرفا قادر به ساخت ساختمان های ۳ طبقه بودند، حالا می توانستند ساختمان ۴ طبقه هم بسازند. در فرمول مشارکت در ساخت، ساختمان زیر ۴ طبقه صرفه ی اقتصادی برای سرمایه گذار نداشت. اما با این مصوبه، استقبال سازندگان از ساخت و ساز در بافت فرسوده نیز بیشتر شد.
خیلی زود، صدور پروانه ساختمانی در جنوب تهران ۵۰ درصد رشد کرد و در سه ماه اول سال جاری، تیراژ تولید مسکن در بافت فرسوده نسبت به سال گذشته، ۱۷۰ درصد رشد کرد.
اما حالا، کمیسیون ماده ۵ تهران قرار است که تغییراتی در طرح تفصیلی به وجود بیاورد و تراکم ساختمانی را در زیرپهنه های کلان پهنه مسکونی تهران افزایش بدهد.
در حال حاضر، تمام پهنه ها می توانند در قطعاتی با وسعت پنچ برابر حداقل اندازه ی قطعه، یک طبقه تراکم تشویقی داشته باشند. اما کمیسیون ماده ۵ تهران قرار است که این وسعت را سه برابر حداقل اندازه ی قطعه که ۲۵۰ متر است، تعیین نماید. بنابراین کسی که قطعه زمینی به وسعت ۷۰۰ الی ۷۵۰ متر مربع داشته باشد، می تواند از ۲ طبقه تراکم تشویقی بهره مند شود.
اما مشکل اعطای تراکم تشویقی بیشتر چیست؟ مسئله این جاست که بیشتر این قطعه زمین های بزرگ ۷۰۰، ۸۰۰ متری در مناطق ۱ الی ۳ تهران هستند. در نتیجه، سازندگان به راحتی به سمت شمال تهران سوق پیدا می کنند و دوباره بازار ساخت و ساز در بافت فرسوده می خوابد.
مهدی عباسی، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران، در جلسه ی پارلمان شهری تهران اعلام کرد که باید در تصمیم گیری های این چنینی، دقت بیشتری به خرج داد. چرا که با یک تصمیم دو خطی، می توان کیفیت زندگی شهروندان را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار داد.
به گفته ی این مقام مسئول، جمیعت پذیری شهر تهران در طرح تفصیلی، ۷۱۴ هزار نفر است. افزایش تراکم می تواند جمعیت را بیشتر کند، بدون این که زیرساخت یا منابع کافی وجود داشته باشد.
عباسی در جلسه ی شورای شهر نیز تاکید کرد که در مناطق کم برخوردار، چنین زمین هایی که ۳ الی ۵ برابر حداقل اندازه ی قطعه باشند نیز پیدا می شود. اما نفع اصلی از ساخت این واحدها به کسانی تعلق می گیرد که سرمایه ی لازم برای ساخت و ساز را گذاشته باشند.
اگر کمیسیون ماده ۵، مصوبه ی مزبور را به شکل کنونی به تصویب برساند، به زودی شاهد کوچ سازندگان از بافت فرسوده به مناطق شمال شهر خواهیم بود.
به نظر می آید که مدیران شهری به جای اینکه دغدغه ی نوسازی بافت فرسوده و بهبود وضعیت مناطق جنوبی پایتخت را داشته باشند، انگیزه ی درآمدزایی دارند. به همین دلیل است که به ساخت و ساز در شمال تهران بیشتر بها می دهند. حتی حالا که بسته های تشویقی توانسته اند که وضعیت نوسازی را بهبود دهند، باز هم به دنبال سوددهی بیشتر از مناطق شمال پایتخت هستند.
گزارش های موجود نیز نشان می دهد که کمیسیون ماده ۵، در جلسه ی اخیر خود به ۱۷ بند رسیدگی کرده است که از این میان، ۸ بند متعلق به پرونده های شمال شهر تهران بوده اند و موضوع بیشترشان نیز تراکم و کاربری بوده است.
