خرید کوچک ترین واحدهای مسکونی تهران نیز از دسترس خانه اولی ها خارج شده است. وام های حمایتی دولت برای خرید مسکن نیز کفاف نمی دهد و حتی برای خرید یک واحد ۳۰ متری در پایتخت نیز کافی نمی باشد.
به گزارش پرشین سازه ، میکروآپارتمان های تهران در طی این چند سال اخیر با رشد عجیب و غریبی مواجه شده اند و در حال حاضر برای خرید آنها باید از ۱ الی ۳ میلیارد تومان هزینه کرد.
واقعیت اینجاست که خانه های ۲۰ الی ۳۰ متری برای زندگی زوجین مناسب نیستند. به همین دلیل اصلی ترین خریداران این واحدهای نقلی و کوچک، سرمایه گذاران ملکی هستند. البته برخی از زوجین نیز که خود مستاجر هستند، این واحدها را می خرند و سپس به بازار اجاره عرضه می کنند اما در نهایت، هدف این افراد از خرید این ملک ها نیز، سرمایه گذاری در بازار است.
بیشتر مستاجران این واحدها هم افراد مجرد یا زوجین کم درآمد هستند که قادر به اجاره واحدهای بزرگ متراژ نیستند. هیچکس تصور نمی کرد که وضعیت ملک تهران به جایی برسد که زوجین ناچار به زندگی در یک واحد کوچک ۳۰ متری شوند. اما با توجه به وضعیت وخیم این روزهای بازار اجاره، خیلی از افراد ناچارند که در چنین خانه هایی زندگی کنند. گزینه ی بعدی که پیش روی این مستاجران است، مهاجرت به شهرهای اقماری تهران است که به خاطر رفت و آمد و زیست ناپذیری این شهرها، گزینه ی چندان ایده آلی نیست.
همان طور که گفتیم، قیمت این واحدهای میکرومتراژ، از ۱ الی ۳ میلیارد تومان است. مبلغی که تا همین سه سال پیش می توانست برای خرید یک واحد ۶۰ الی ۷۰ متری در نقاط مرکزی تهران کافی باشد. واقعیت این جاست که قیمت میکروآپارتمان های شمال شهر تهران، از این مبلغ نیز بالاتر است و گاهاً به اعداد عجیب و غریبی می رسد.
واحدهایی که با قیمت ۱ الی ۱.۵ میلیارد تومان عرضه شده اند، بیشتر در بافت فرسوده و قدیمی تهران هستند و امکانات خاص و ویژه ای ندارند. اغلبشان نیازمند بازسازی هستند و جای مناسبی برای زندگی زوجین به حساب نمی آیند.
برخی دیگر از واحدهایی که با این قیمت به فروش می رسند، واحدهای فاقد سند و قولنامه ای هستند که ریسک خریدشان خیلی بالاست. بیشتر کسانی که به دنبال خرید ملک های ارزان قیمت تا سقف ۳ میلیارد تومان هستند، تمام سرمایه ی زندگی خود را وسط گذاشته اند و به جان خریدن چنین ریسکی را نمی پذیرند.
یشتر واحدهای میکرومتراژ در نواحی جنوبی پایتخت واقع شده اند. مثلا یک واحد ۳۰ متری در جنوب غرب تهران و در محله سلسبیل با قیمت ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان آگهی شده است. این در حالیست که همین واحد تا آذرماه سال گذشته با قیمت ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان عرضه شده بود. در نتیجه، می توان گفت که در عرض ۱ سال، ۱ میلیارد تومان به قیمت این خانه افزوده شده است. عمر این خانه ۲۱ سال است و عملاً بافت فرسوده محسوب می شود. سوال اینجاست که ادعای مسئولین در خصوص کاهش قیمت مسکن در سال جاری، چه می شود و با توجه به این وضعیت، آیا می توان آن را باور کرد؟!
در آذرماه سال گذشته، یک واحد ۳۵ متری در منطقه ۴ با قیمت ۴۲۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. این واحد ۱۱ سال ساخت است و در منطقه شمیران نو واقع شده! اما در سال جاری این مبالغ به طرز چشمگیری تغییر کرده اند. مثلا یک واحد ۳۰ متری با ۳۰ سال ساخت در همین محله، به ۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان رسیده است. جالب توجه اینجاست که ملک مزبور دارای سند قولنامه ای می باشد و ریسک معامله کردن آن بالاست.
در دیگر مناطق تهران نیز چنین وضعیتی برقرار است. مثلا یک واحد نوساز ۳۰ متری در محله نارمک با قیمت ۲ میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان عرضه شده است. در محله های غربی تهران، قیمت ها بالاتر است. به نحوی که یک ملک ۳۰ متری ۲۲ ساله در محله مرزداران با قیمت ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان آگهی شده است.
یکی دیگر از این واحدهای ریزمتراژ در پونک که نوساز است، با قیمت ۴ میلیارد و ۴۹۰ میلیون تومان برای فروش گذاشته شده است. یکی دیگر از فایل های محله ی سبلان با ۴ سال ساخت، به قیمت ۲ میلیارد تومان عرضه شده است.
شرایط نا به سامان میکروآپارتمان های تهران به خوبی نشان می دهد که قیمت مسکن تا چه حد بالا رفته و تا چه اندازه از دسترس خانه اولی ها خارج شده است.
