مدت هاست که دیدگاه مردم برای خرید خانه تبدیل به نگاه سرمایه ای شده است. یکی از کارشناسان مسکن ضمن تایید این مسئله، چنین گفته است: مردم دید سرمایه ای به مسکن دارند. به همین علت است که بیشتر آن ها، منابع مالی و وجوه درآمدی خود را به ملک تبدیل می کنند و بعد از خرید نیز، آن را رها می کنند. البته باید در نظر داشت که اگر تورم به این شکل نبود و قیمت مسکن به طور دائم تغییر نمی کرد، توجیهی هم برای رها کردن مسکن وجود نداشت. چرا که به معنای خواب سرمایه و تحمل هزینه ی فرصت است.
به گزارش پرشین سازه ، یکی از اصلی ترین معضلات مسکن در بخش های روستایی رخ داده است. خیلی از روستاییان به شهر نقل مکان کرده اند و کشاورزی از رونق افتاده است. این روزها، روستاهای کشور هر روز خالی تر می شوند.
بررسی ها و تحقیقاتی که در خصوص این موضوع صورت گرفته است، به خوبی نشان می دهد که میزان مهاجرت افراد از روستا به شهر بر اساس مولفه هایی مثل سن، جنسیت و تحصیلات تعیین می شود. بیشتر جوانان روستایی تمایل به مهاجرت دارند و بیشتر آن ها نیز مرد هستند.
تمام این دلایل باعث شده که روز به روز، جمعیت روستاها کمتر شود و خانه های خالی از سکنه ی روستایی تبدیل به معضلی جدی شوند.
در این میان ناصر محمدیان، یکی از کارشناسان حوزه ی مسکن در رابطه با خانه های خالی روستایی چنین گفته است: خانه های خالی در مناطق شهری و روستایی، به دلایل مختلفی خالی از سکنه شده اند. رها شدن خانه ها در مناطق شهری به دلیل ساختار تقاضا در کشور است. افراد بیش از اینکه نگاه مصرفی به خانه داشته باشند، به دنبال حفظ سرمایه های خود هستند. به همین دلیل است که وجوه و منابع مالی خود را به ملک تبدیل می کنند و پس از خرید نیز، آن را رها می سازند. البته نباید فراموش کرد بدون دلیل تورم و نوسان قیمت مسکن، توجیهی هم برای رها شدن مسکن وجود نداشت.
وی در ادامه چنین گفت: شرایط به نحوی پیش می رود که بازدهی از محل نوسان قیمت بر دارایی مسکن مسلط شده و افراد بیشتر تمایل دارند که از منابع اجاره ای صرف نظر کرده و خانه های خود را خالی بگذارند. چرا که افزایش قیمت مسکن بیشتر از هزینه ی فرصت ناشی از اجاره ندادن است.
خطر خانه های خالی روستایی در کمین کشور است!
این کارشناس حوزه ی مسکن در ادامه به خانه های خالی از سکنه ی روستایی اشاره کرد و آن را خطری بزرگ برای کشور به حساب آورد. محمدیان گفت: وجود خانه های خالی در شهرهای کوچک و روستایی ناشی از رکود شدید اقتصادی است که در فعالیت های مناطق روستایی به وجود آمده و با کاهش درآمد افراد را وادار می کند که به شهرهای بزرگ تر بروند. مهاجرت افراد باعث شده که خیلی از مناطق خالی از سکنه شوند و سکونتگاه سالمندان تلقی گردد. به این ترتیب نه تولیدی در آن ها رخ می دهد و نه حتی سکونت خاصی ایجاد می شود. این خطر بزرگی است که در کمین کشور می باشد.
وی در ادامه خاطرنشان ساخت: با هجوم روستاییان به شهرها، نرخ شهرنشینی به شدت بالا می رود که خطرات بسیار زیادی را به همراه دارد. اولین خطر این اتفاق، به وجود آمدن چالش های بزرگ شهری مثل ازدحام، گرانی، آلودگی، ترافیک و…است. اما مهم ترین مسئله، ایجاد بحران های اجتماعی است چرا که با ورود افراد به مناطق شهری، از رفاه آن ها کاسته می شود و زاغه نشینی رواج پیدا می کند. همچنین با مهاجرت به شهرها، امکان تولید ارزش افزوده در مناطق روستایی را هم از دست خواهیم داد.
این کارشناس مسکن در ادامه چنین گفت: به طور کلی، موضوع تخلیه ی روستاها و شهرهای کوچک به دو قسمت تقسیم می شود. مشکلات غیرارادی مثل زیست محیطی و دیگری ارادی و مدیریتی است که تصمیمات سیاست گذاران در آن بی تاثیر نیست. یکی از این مشکلات، در مورد محصولات کشاورزی و دامداری و باغی رخ می دهد. سیاست گذاران قیمت گذاری دستوری دارند و همین موضوع آسیب وارد می کند. با تحقیقات میدانی به خوبی می توان متوجه شد که در خیلی از روستاهایی که دخالت مستقیم دولت در قیمت گذاری محصولاتشان وجود ندارد، میل به مهاجرت کمتر است و میزان رفاه روستاییان نیز بیشتر می باشد.
محمدیان در انتها چنین افزود: اخلال و نا به سامانی هایی که دولت در بازارهای مختلف ایجاد می کند، فرق می کند. سیاست دولت در محصولات کشاورزی با دامداری متفاوت است. مثلا وضعیت محصولات دام در خوراک های دامی آشفته است. دولت هم برای آرام ساختن این بازار، با نرخ ارز ترجیحی، مبلغی را به واردات خوراک دام اختصاص می دهد که با تلاطم های قیمتی، تولیدکنندگان مانع از آن می شوند. اخیراً همین موضوع را در بازار مرغ گوشتی و عدم تطابق عرضه و تقاضا دیدیم. همین موضوعات باعث می شود که افراد سرمایه های خود را خارج کرده و در بازارهای دیگری مثل مسکن قرار دهند. این مسائل نااُمیدی روستانشینان و کشاورزان را بیشتر کرده و در نهایت به خروج از روستا می انجامد.
