بر اساس گفته های مدیرعامل شرکت بازآفرینی ایران، نزدیک به ۷۵ هزار هکتار بافت فرسوده در کشور موجود است که مانند بمب ساعتی عمل می کنند و هر لحظه ممکن است جان میلیون ها نفر انسان را در خطر قرار بدهند.
به گزارش پرشین سازه ، وضعیت کنونی بافت فرسوده باعث شده که یکی از اصلی ترین حوزه های تمرکز دولت در بخش مسکن، نوسازی واحدها و ساختمان های موجود در این بافت باشد.
بر اساس گفته های محمد آئینی، در سند ملی شش موضع برای بازآفرینی شهری مشخص شده است که عملیات اجرایی هر یکی از مواضع فرق دارد.
آئینی اعلام کرد که نزدیک به ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار واحد بنای ناپایدار در بافت فرسوده موجود است که جان بیش از ۲۰ میلیون انسان را به خطر انداخته اند.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود به دیگر مشکلات زندگی ساکنان این بافت فرسوده اشاره کرد و خاطرنشان ساخت:
بیش از ۶۰ درصد سکونتگاه های حاشیه ای، خاکی هستند که همین موضوع، بیماری تنفسی را میان ساکنان افزایش داده است. کمترین توقع یک کودک، داشتن یک کوچه برای بازی کردن سات که ساکنان این بافت، از همین هم محرومند.
از میان ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار بنای ناپایداری که در سطح کشور موجود است، ۱ میلیون و ۴۰۰ واحد در بافت فرسوده قرار گرفته اند و نیازمند رسیدگی فوری می باشند.
معاون وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد که رویکرد دولت سیزدهم در خصوص این بافت، نوسازی و مقاوم سازی است.
محمد آئینی تاکید کرد که خود را مامور انجام این کار می داند و نوسازی را به بخش مهمی از وظایف خود تبدیل کرده است.
این مقام مسئول در ادامه از روند کُند نوسازی در بافت فرسوده صحبت کرد و خاطرنشان ساخت که اصلی ترین دلیل این روند آهسته، عدم آگاهی و اطلاع رسانی مردم است.
مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری تاکید کرد که دولت و شهرداری باید برای آگاه سازی مردم از خطرات بافت فرسوده، آستین بالا بزنند و حتی از ارتباط مستقیم و چهره به چهره با مردم نیز جهت اطلاع رسانی استفاده کنند.
یکی دیگر از دلایلی که منجر به کُند شدن روند نوسازی شده، توان مالی مردم این منطقه است. بیشتر مالکان این منطقه از لحاظ مالی، قدرت بالایی ندارند و بدون کمک دولت یا بخش خصوصی، قادر به نوسازی و مقاوم سازی واحدهای خود نیستند.
آئینی اعلام کرد که باید ساز و کاری تعریف شود تا سازندگان و سرمایه گذاران به مالکان این واحدها معرفی شوند. دیگر زمان شعار و وعده گذشته و باید بخش خصوصی توانمند را به این حوزه وارد کرد.
در این راستا، دولت و شهرداری نیز باید بسته های تشویقی بیشتری برای مالکان و سازندگان این بافت تعریف کنند تا بلاخره، نوسازی بافت فرسوده روی غلطک بیفتد و سرعت پیدا کند.
معاون وزیر راه و شهرسازی در بخش دیگری از صحبت های خود به این نکته اشاره کرد که حالا خطر جانی و مالی بافت فرسوده برای ساکنان آن روشن شده است. بنابراین حق دارند که از شهرداری تخفیف بگیرند و حتی خارج از نوبت، پروانه های ساختمانی خود را دریافت کنند.
عرضه ی تسهیلات ارزان قیمت نوسازی مسکن نیز حق مردم است و حتی در قانون نیز به آن اشاره شده اما همکاری بانک ها و دیگر نهادهای مربوطه، کافی نیست.
وی تاکید کرد که رویکرد دولت سیزدهم در ساخت مسکن، مردمی سازی است. بنابراین به جای دخالت مستقیم دولت در نوسازی، بسته های تشویقی در نظر گرفته شده تا مردم و سازندگان به نوسازی بافت فرسوده ترغیب شوند.
برای سکونتگاه های غیررسمی و حاشیه ای نیز قرار است رویکرد ساماندهی پیش گرفته شود. بر اساس سند ملی، قرار است نزدیک به ۱۰ الی ۱۵ درصد از ساکنان بافت های حاشیه ای، جا به جا شوند چرا که زیست انسانی در این مناطق ممکن نیست. الباقی ساکنان نیز باید ساماندهی شوند و اولین قدمی که در این راستا برداشته می شود، صدور سند رسمی برای این واحدهاست.
وی تاکید کرد که پیش از جهاد نوسازی، باید صدور سند را برای این واحدهای غیررسمی در نظر گرفت. در گام های بعدی لازم است فکری به حال سرانه خدمات روبنایی و زیربنایی این محلات کرد. بیشتر سکونتگاه های حاشیه ای دچار این مشکل هستند و به سطح متوسط سرانه خدمات شهری نرسیده اند.
محمد آئینی در انتهای سخنان خود اعلام کرد که در طی دو سال گذشته، نزدیک به ۲ هزار و ۵۰ کیلومتر از معابر خاکی این سکونتگاه های غیررسمی آسفالت شده است و انتظار می رود که تا سال آینده، کار به جایی برسد که هیچ یک از معابر کشور، خاکی نباشد.
