با نزدیک شدن به پایان سال، بازار اجاره مسکن نیز دستخوش تغییرات فصلی شده است. چنین پدیده ای را می توان در بازار مسکن تمام شهرهای بزرگ کشور مشاهده کرد.
به گزارش پرشین سازه ، از زمانی که فصل سرد سال آغاز شده، تقاضای اجاره مسکن نیز پایین آمده است. البته این پدیده به نوعی سنت در بازار اجاره نشینی تبدیل شده است. با کاهش تقاضا، فایل های خوش قیمت تری به بازار اجاره عرضه می شوند. به همین دلیل است که برخی از متقاضیان مسکن استیجاری، جا به جایی خود را به فصول سرد سال موکول می کنند.
اما حال که روزهای سرد سال ۱۴۰۲ رو به اتمام است، قیمت فایل های اجاره در بازار مسکن چگونه است؟
در طی دو سال گذشته، بازار مسکن استیجاری در روزهای بهار و تابستان با رشد قابل توجهی رو به رو بوده و همین موضوع بسیاری از مستاجران را نگران کرده است.
به همین دلیل، بیشتر متقاضیانی که به دنبال مسکن اجاره ای هستند، روند جستجوی خود را از همین روزها شروع کرده اند و امیدوارند که پیش از سال نو، مسکن مناسبی پیدا کنند. با جستجویی کوتاه در بازار اجاره، می توان صحت این موضوع را تایید کرد. حجم تقاضای زمستانی برای مسکن اجاره ای بیش از سال های گذشته بوده است.
علاوه بر این، در طی یک سال گذشته قیمت مسکن با افزایش قابل توجهی رو به رو بوده و به همین دلیل بخش زیادی از متقاضیان مسکن از بازار خرید و فروش رانده شده اند و چاره ای جز اجاره نشینی ندارند. همین موضوع، مزید بر علت شده و قیمت اجاره ها را بالاتر برده است.
به این ترتیب، حاصل اتفاقاتی که در این سال ها رخ داده، این است که ماهیت بازار زمستانی اجاره دچار تغییر شده است.
گرچه هنوز هم نمی توان اعلام کرد که میزان تقاضا برای واحدهای استیجاری بیشتر از تابستان است اما مطمئناً حجم تقاضای بازار نسبت به زمستان سال های گذشته، بیشتر شده!
خیلی از کارشناسان می گویند که چنین علائمی نشان می دهد که بازار اجاره مسکن از رکود خارج شده و متقاضیان به بازار برگشته اند.
بخش زیادی از تقاضای اجاره مسکن مربوط به زوج های جوانی است که به تازگی زندگی خود را شروع کرده اند و طبیعتاً به اجاره نشینی روی آورده اند. متاسفانه در طی سال هایی که قیمت مسکن دچار جهش شد، خیلی از زوج هایی که باید به سمت بازار خرید مسکن سوق داده می شدند، به بازار اجاره مسکن هدایت شده اند.
قیمت اجاره واحدهای مسکونی در تهران!
گشت و گذاری کوتاه در بازار اجاره نشینی تهران نشان می دهد که قیمت ها با سطح درآمدهای اقشار مختلف جامعه، فاصله ای چشمگیر دارد.
مثلا یک واحد ۱۱۰ متری در منطقه دارآباد تهران با مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان رهن و ماهانه ۲۲ میلیون اجاره، آگهی شده است.
در مناطق مرکزی شهری مثل میدان امام حسین نیز وضعیت مشابهی برقرار است. یک واحد ۹۷ متری با رهن ۴۵۰ میلیون و اجاره ی ۱۲.۵ میلیون تومانی ارائه شده است.
در جنوب شرق تهران و محله ی پیروزی نیز قیمت ها بالاست. یک واحد ۸۳ متری با رهن کامل ۶۸۰ میلیون تومان آگهی شده است.
یک واحد ۱۰۰ متری در محله نیاوران و خیابان مژده با قیمت ۲.۶ میلیارد تومان ارائه شده است.
وضعیت بحرانی اجاره بها در تمام بخش های پایتخت دیده می شود. حتی در محله های جنوبی که پیش از این، می توانستیم خانه ای با قیمت مناسب رهن و اجاره کنیم نیز، شاهد افزایش قیمت ها هستیم.
یک واحد ۵۱ متری در خیابان ۱۷ شهریور جنوبی با قیمت ۴۰۰ میلیون تومان رهن و ماهانه ۱ میلیون اجاره، آگهی شده است.
در جنوب غرب تهران و در محله ی بریانک نیز می توانید واحدی ۵۷ متری با مبلغ ۱۲۰ میلیون تومان رهن و هفت میلیون اجاره، پیدا کنید.
حداقل درآمد کارگر ایرانی، نزدیک به ۸ میلیون تومان است. گفته می شود که در سال ۱۴۰۳، قرار است این مبلغ ۲۰ درصد بیشتر شود. در چنین شرایطی، چگونه می توان انتظار داشت که اقشار کم درآمد جامعه قادر به رهن و اجاره ی ارزان ترین خانه ها در پایتخت باشند؟
سیاستگذاران نیز با وضع قوانینی مثل مالیات بر واحدهای خالی و ساماندهی دفاتر مشاوره املاک تلاش کرده اند که وضعیت بازار اجاره را سر و سامان بدهند. اما به نظر می آید که این اقدامات، نه تنها منجر به بهبود وضعیت نشده، بلکه روز به روز بر گرانی مسکن و اجاره ی آن نیز افزوده است.
