اجاره ی کوتاه مدت خانه در تهران!

ماجرای اجاره ی کوتاه مدت خانه در تهران چیست؟!

اگر همین الان سری به سایت های درج آگهی مسکن بزنید، متوجه خواهید شد که بخش جدیدی به نام اجاره ی کوتاه مدت به آن ها اضافه شده است. در تهران، خانه هایی با اجاره ی روزانه عرضه می شود که معمولا مشتریان خاص خود را دارند.

به گزارش پرشین سازه ، در میان فایل های اجاره در پایتخت، خانه هایی پیدا می شود که مالکین آن ها اجاره ی کوتاه مدت ارائه می کنند. بیشتر این خانه ها مبله هستند و متراژهای مختلفی دارند. از این خانه های اجاره ای در مناطق مختلف تهران می توان پیدا کرد.

ناگفته نماند که این فایل های اجاره ی کوتاه مدت، بعضی مواقع از سوی بنگاه دارها نیز به متقاضیان خاص ارائه می شود. اما سوال این جاست که مشتریان این خانه های اجاره ای چه کسانی هستند؟

به طور کلی، اجاره ی خانه به شیوه ی سنتی، یک ساله است. اما احتمال دارد که اجاره ی این خانه های کوتاه مدت، برای متقاضیان ارزان تر دربیاید. مثلا خانه ای در محله ی بلوار فردوس که رهن کاملا آن حدود ۵۸۰ میلیون تومان است، اگر به صورت کوتاه مدت اجاره شود، کف قیمتی آن حدود ۷۰۰ الی ۸۰۰ هزار تومان است.

در صورتی که مستاجر بخواهد به شیوه ی اجاره داری سنتی، چنین خانه ای را اجاره کند، روزانه باید بیش از ۱ و ۶۰۰ هزار تومان و ماهانه ۴۸ میلیون تومان بپردازد. اما در شیوه ی جدید اجاره ی کوتاه مدت کافیست ۷۰۰ الی ۸۰۰ هزار تومان اجاره پرداخت کند و کل مبلغ در ماه نیز ۲۴ میلیون تومان می شود. از طرف دیگر، هزینه ی خرید مبلمان نیز کم می شود.

البته نباید فکر کنیم که چنین شیوه ای از اجاره داری رواج زیادی پیدا کرده است چرا که در چنین مدلی، امکان ذخیره ی پول به شکل ودیعه ی مسکن وجود ندارد و مستاجر باید اجاره را به صورت نقدی به مالک بپردازد. در شیوه ی سنتی، اگر اجاره ی خانه ۵۸۰ میلیون تومان است، در پایان سال، مالک باید عین این پول را به مستاجر برگرداند.

البته این شیوه از اجاره داری مورد پسند برخی از متقاضیان مسکن واقع شده است. حتی در برخی مواقع دیده شده که کل یک مجتمع مسکونی به همین شیوه اجاره رفته است. البته نکته ی جالب توجه در چنین آپارتمان هایی این است که دکوراسیون داخلی آن ها آماده است و نیازی به چیدن آن نیست. چنین واحدهایی می توانند برای کسانی که نگاه کوتاه مدت به خانه دارند، جالب باشند.

مشتری این فایل های اجاره ی کوتاه مدت کیست؟

سوال دیگری که در این میان مطرح می شود این است که چه کسانی به دنبال چنین خانه هایی می روند؟ بیشتر مشتریان این واحدها، کسانی هستند که از شهرستان به تهران می آیند و به دنبال جایی برای اقامت کوتاه مدت هستند. مثلا خانواده ای که به دلیل درمان های پزشکی ناچار به اقامت در تهران هستند، اصلی ترین مشتریان این واحدها می باشند.

همچنین برخی از متقاضیان، کسانی هستند که به تازگی وارد ایران شده و به دنبال مکانی برای اقامت کوتاه مدت هستند و کمتر از یک سال می خواهند در ایران بمانند.

شاید به نظر برسد که چنین واحدهایی در حقیقت مثل سوئیت های گردشگری در نقاط دیدنی است اما باید بدانید که بیشتر این خانه ها به صورت بلند مدت و بازه های طولانی تر نیز قابل اجاره هستند. به همین دلیل کسانی که پول کافی برای ودیعه ی مسکن ندارند اما قادر به پرداخت روزانه ی اجاره هستند، می توانند به سراغ این واحدهای مسکونی مبله بروند.

برخی دیگر از متقاضیان این خانه ها، افرادی هستند که تمایلی به خواباندن پول و سرمایه ی خود به عنوان ودیعه ی مسکن ندارند. این دسته افراد با پول خود کار می کنند و به همین دلیل قادر به پرداخت روزانه ی اجاره خانه هستند.

وجود این حجم از متقاضیان خانه های اجاره ای به شکل روزانه، مالکین را ترغیب می کند که واحدهای خود را به این شکل اجاره بدهند. البته بیشتر مالکین این واحدها در ابتدای قرارداد، نصف وجه مورد توافق برای اجاره را از مستاجر دریافت می کنند. این قانون در مورد خانه هایی که قرار است بیش از چند روز اجاره داده شوند، بیشتر صدق می کند.

آیا قوانین خاصی بر اجاره ی کوتاه مدت حاکم است؟

یکی از این سایت هایی که تمرکز خود را بر روی اجاره ی کوتاه مدت خانه در تهران گذاشته است، تاکید دارد که این واحدهای مسکونی بر اساس قوانین کشور و به طور رسمی به متقاضیان واگذار می شوند. اگر نگاهی به قوانین اجاره ی کوتاه مدت بندازید، متوجه خواهید شد که شباهت زیادی میان این اجاره نامه ها با مقررات اجاره ی اتاق های هتل و مهمانسرا وجود دارد.

با این وجود، بررسی و تحلیل برخی از بندهای قرارداد اجاره ی کوتاه مدت و قوانین مربوط به میزبان و مهمان نشان می دهد که توان واسطه های ملکی برای کنترل کامل بر نحوه ی اجرای این قراردادهای کوتاه مدت، پایین است. به این ترتیب دو طرف معامله می توانند بر اساس توافقی که بین خود کرده اند و خارج از چهارچوب واسطه های ملکی عمل کنند.

در حقیقت این شیوه از اجاره داری بیشتر مربوط به هتل داران و صاحبان مهمانسراها است. در یک قرارداد قانونی اجاره ی خانه، مالک می تواند واحد خود را از ۵ ماه الی ۱ سال اجاره بدهد. به شرط این که هویت مستاجر محرز شده باشد. اما اجاره ی روزانه یا ساعتی در قوانین اجاره نامه وجود ندارد.

دیدگاه ها غیرفعال است