دولت در تمام خبرگزاری های خود اعلام می کند که با تلاش مداوم موفق به کاهش قیمت مسکن شده است. اما آیا واقعا چنین چیزی صحت دارد؟ گشت و گذار در بازار ملک و گفتگو با برخی از بنگاه داران، روی دیگر سکه را نمایان می کند. رویی که خبر از رکود می دهد.
به گزارش پرشین سازه ، در حالی که آمارهای قیمت مسکن بیش از ۹ ماه است که سانسور شده اند، حرف زدن از کاهش قیمت نمی تواند چندان قابل استناد باشد.
وزیر راه و شهرسازی اعلام می کند که تمام شهرهای کشور مشمول کاهش قیمت مسکن شده اند و می توان ردّ این موضوع را به خوبی در بازار ملک مشاهده کرد. اما واقعیت این جاست که برای مردمی که مدت هاست از آمارهای واقعی و رسمی دور مانده اند، چنین ردّی چندان هم واضح نیست.
با این وجود خبرهای ضد و نقیض از بازار مسکن نشان می دهد که به دلیل کاهش خریدار و رسیدن قیمت مسکن به سقف تاریخی، فروشندگان ناچار به ارائه ی تخفیف و کاهش قیمت واحدهای خود شده اند.
البته این کاهش هنوز هم مطلوب نیست و نمی توان عنوان کرد که قیمت مسکن به حدی رسیده که همه بتوانند آن را خریداری کنند، اما حداقل تا حدی توانسته روی بازار اجاره بهای مسکن اثر بگذارد.
مهرداد بذرپاش نیز می گوید که با تولید بیشتر مسکن، می توان در کاهش تورم این بازار به اندازه ی ۳۰ درصد اثر داشت.
با این وجود بنگاه داران همچنان بر این باور هستند که کاهش قیمت تابستان امسال بر اثر رکود سنگین بوده است. معاملات مسکن به شدت کاهش یافته و خبری از خریدار در بازار نیست.
قیمت مسکن کمتر نمی شود!
در این میان، نظرات کارشناسان و فعالان بازار مسکن نیز بسیار متفاوت است.
یکی از این کارشناسان، اعلام کرده که برخلاف نظر مسئولان دولت، قیمت مسکن کمتر نشده و حتی آمارهای مربوط به مرکز آمار ایران نیز خبر از کاهش نمی دهد.
محمود اولاد، کارشناس بازار مسکن می گوید:
۹ ماه است که آمارهای مسکن حبس شده اند و این اتفاق قطعا به نفع بازار نیست و اثر مثبتی روی آن نمی گذارد. نباید فکر کنیم که اگر مردم بفهمند مسکن گران شده، قیمت ها بالا می رود و تغییر پیدا خواهد کرد. انتظارات تورمی این گونه نیست که اگر مردم آن را نبینند، شکل نگیرد.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود خاطرنشان کرد که انتظارات تورمی بی دلیل و یک شبه شکل نمی گیرند و مولفه های زیادی بر آن اثرگذار است. فقط شنیدن قیمت ها نیست که منجر به این موضوع می شود.
در بسیار از مواقع اصلا انتظار تورمی بر اساس قیمت های رسمی شکل نمی گیرد. بیشتر مواقع، بنگاه داران باعث می شوند که این انتظارات ایجاد شوند. مثلا فردی از بنگاه دار می پرسد که قیمت فلان مسکن چقدر شده است و پاسخ مشاور املاک، می تواند در ایجاد یا عدم ایجاد این انتظارات موثر باشد. حتی صحبت های میان افراد نیز می تواند منجر به وقوع این بحران شود.
اولادی تاکید کرد که سیاست های کلان و تحولاتی که در این حوزه رخ می دهد و همچنین میزان اعتماد مردم به سیاست های حاکمیت، منجر به ایجاد انتظارات تورمی می شود و حبس آمارها، هیچ اثری روی ایجاد این انتظارات ندارد.
این کارشناس بازار مسکن اعلام کرد که مردم بهتر از هرکسی، آمارها را می دانند و به خوبی متوجه هستند که قیمت ها به چه سمتی می رود. نمی توان اعلام کرد که از وقتی آمارها منتشر نشده، ثبات قیمت مسکن نیز رخ داده است.
در واقع تا زمانی که آمارهای مسکن وجود نداشته باشد، نمی توان به قیمت های موجود در کوچه و بازار یا صحبت های مسئولین دولت اعتماد کرد.
اولادی حتی نسبت به تولید مسکن نیز نگاه خوشبینانه ای نداشت و خاطرنشان ساخت که در طی این سال ها، مسکن خاصی تولید نشده است. طرح نهضت ملی مسکن نیز با مسائل و مشکلات زیادی رو به روست که اصلی ترین آن، عدم توان مالی متقاضیان این طرح است. در نتیجه خیلی هایشان اصلا آورده ی اولیه هم واریز نکرده اند.
فاصله ی میان ثبت نام کنندگان این طرح و واریزکنندگان وجوه اولیه، نشان می دهد که بسیاری از متقاضیان با وجود نیاز به مسکن، توان پرداخت وجه اولیه را ندارند. در نتیجه، بعید است که این طرح به خانه دار کردن مردم کم درآمد منجر شود.
از سوی دیگر، تامین زمین نیز به درستی صورت نمی گیرد و با گذشت ۲ سال، هنوز هم برای بخش زیادی از ۴ میلیون واحد مسکونی، زمین مورد نیاز تامین نشده است.
