ایده مسکن اقتصادی در حال مطرح می شود که خود می تواند به یک محرک جدی افزایش قیمت ها تبدیل شود. هدف از راه اندازی این طرح، تامین مسکن ارزان قیمت برای آحاد جامعه بود اما چنین پدیده ای می تواند سرمایه های خرد را به بازار وارد کرده و در نتیجه، قیمت واحدهای کوچک متراژ را نیز بالا ببرد و به این ترتیب، معکوس هدف خود عمل کند.
به گزارش پرشین سازه ، حالا که قیمت مسکن در کشور ما به طرز سرسام آوری بالا رفته و تهران گران ترین شهر دنیا برای سکونت اعلام شده، بسیاری از کارشناسان و مسئولین مربوطه در تلاش هستند تا راهکاری برای حل این معضل پیدا کنند.
یکی از اصلی ترین طرح هایی که در راستای این هدف مطرح شد، ساخت مسکن ۲۵ متری در تهران بود که البته خیلی زود توسط کارشناسان و فعالان بازار و حتی مسئولین دولتی، مورد حمله قرار گرفت و بسیاری از مقامات رسمی کشور، ساخت آن را رد کردند و تاکید داشتند که ساخت چنین واحدهایی را در برنامه ندارند.
به نظر می رسید که این موضوع مختومه باشد اما در سال گذشته، بارها و بارها در مجامع تخصصی در خصوص آن صحبت شد و دوباره مطرح گردید.
کسانی که از ایده مسکن اقتصادی دفاع می کنند، خاطرنشان می سازند که با وجود افزایش شدید قیمت ها، مردم چگونه می توانند خانه دار شوند؟ در واقع باید واحدهای مسکونی را با توجه به بودجه متقاضیان ساخت. به این ترتیب، این افراد می توانند برای دوره ای، نیاز خود به مسکن را رفع کنند و سپس به تدریج، بر متراژ خانه های خود بیفزایند و واحدهای بزرگ تری بخرند.
بحث میان مخالفان و موافقان این ایده در ماه های گذشته بسیار داغ بود و هر یک از طرفین تلاش کردند که با استدلال و منطق، درست بودن نظرات خود را به عموم مردم برسانند. حالا که مدتی از التهاب روزهای انتشار این خبر می گذرد و فضا برای بحث های منطقی و مستدل بازتر شده، می توان اعلام کرد که مشخصاً طرح مسکن ۲۵ متری اقتصادی از سه نقطه ضعف بزرگ رنج می برد.
بزرگ ترین مشکل مسکن ۲۵ متری این است که سرمایه های خرد و کوچک را به این عرصه می کشاند و بازار مسکن را متلاطم می کند. با افزایش تقاضا برای خرید این واحدهای کوچک متراژ، طبیعتاً قیمت آن ها نیز بالا می رود و در نتیجه، تمام تلاش هایی که برای کاهش قیمت مسکن صورت گرفته بود، نتیجه عکس می دهد.
فرقی نمی کند که افزایش تقاضا از سوی متقاضی واقعی باشد یا سرمایه گذار؛ چرا که به هرحال، افزایش قیمت رخ خواهد داد و در نتیجه، تمام کسانی که به دنبال مسکن ارزان بوده اند به ضد خود تبدیل خواهند شد.
دومین مشکلی که توسط بسیاری از مخالفان نیز به آن اشاره شد، بحث عدم تطابق این خانه های کوچک با فرهنگ و اصالت ایرانی است. سال هاست که مسئولان حوزه های اجتماعی، گفتمانی را در آحاد جامعه باب کرده اند که بر اساس آن، مفاهیمی مثل صله رحم، فرزندآوری و…برجسته شده اند. سوال اینجاست که در چنین خانه های کوچکی، چگونه می توان به این مفاهیم پایبند بود؟
کارشناسان فرهنگی و اجتماعی بر این باورند که سکونت در چنین واحدهایی، عزت نفس و احترام مردم کشور ما را تضعیف خواهد کرد و با اصالت آن ها در تضاد است.
سومین مشکلی که بسیاری از کارشناسان به آن اشاره کرده اند، این است که مسکن اقتصادی به دنبال حل مشکل به شکل ریشه ای نیست و صرفاً مشغول پاک کردن صورت مساله می باشد.
برای حل اساسی این معضل، باید قبل از هر چیزی به حل مشکلات کلان اقتصادی پرداخت. باید تورم را از اقتصاد کشور حذف کرد و قیمت زمین را ارزان نمود. همچنین قدرت خرید مردم باید بالا برود تا بتوانند از عهده ی پرداخت هزینه های مسکن برآیند. ساخت مسکن کوچک متراژ، نوعی فرار از مشکل است و بعید است که بتواند معضلی را حل و فصل نماید.
با توجه به این استدلال ها، به نظر می آید که فعلاً پرونده ساخت مسکن اقتصادی بسته شده و بعید است که به نتیجه برسد. البته از آن جایی که بیش از ۳ سال است که این طرح عنوان شده و هنوز هم گاهی دوباره به بحث داغ مجامع تخصصی تبدیل می شود، پیش بینی آینده ی آن سخت است.
مشخصاً این واحدهای کوچک و اقتصادی مورد توجه قشر خاصی از مردم قرار می گیرد و حتی ممکن است برخی از خانوارهای دارای فرزند نیز به دلیل فشارهای اقتصادی، ناچاراً در آنها ساکن شوند.
- طرح مسکن اقتصادی با هدف تامین مسکن ارزان قیمت برای آحاد جامعه مطرح شده است.
- این طرح موافقان و مخالفان بسیاری دارد.
- موافقان این طرح معتقدند که مسکن اقتصادی می تواند به خانه دار شدن افراد کم بضاعت کمک کند.
- مخالفان این طرح معتقدند که مسکن اقتصادی به فرهنگ ایرانی و نیازهای خانوارها توجهی ندارد.
- هنوز آینده این طرح مشخص نیست.
