این روزها، صنعت گچ با مشکلات فروان رو به روست و ناچار است که هر کیسه گچ را با قیمت ۲۰ هزار تومان به فروش برساند. حتی گاهی مواقع، نرخ های پایین تر نیز در بازار دیده شده که مشخصاً نوعی مفت فروشی است.
به گزارش پرشین سازه ، از زمانی که محدودیت هایی در ارائه گاز به شرکت های تولیدی صورت گرفت، خیلی از مصالح ساختمانی با مشکل رو به رو شدند و صنعت گچ نیز از این قاعده مستثنی نبود.
بر اساس آمارهای موجود تا اسفند ماه سال ۱۴۰۲، شرکت های تولید کننده مصالح ساختمانی فقط ۵۰ درصد گاز مورد نیاز خود را دریافت کرده اند که همین موضوع منجر به کاهش نقدینگی شرکت ها گردید و حقوق و مزایای پایان سال کارگران خود را نتوانستند به موقع پرداخت کنند.
نرخ هر کیسه گچ ۲۰ هزار تومان است و به دلیل تولید مازاد بر نیاز کشور، برخی کارخانه ها ناچارند که کیسه های گچ را با قیمت پایین تر از این نیز بفروشند. بر اساس تحقیقاتی که صورت گرفته، نیاز کشور با ۴۰ شرکت تولیدکننده گچ برطرف می شود اما متاسفانه در حال حاضر ۶۰۰ واحد تولیدی مشغول به کار هستند و خارج از ظرفیت و نیاز، گچ تولید می کنند که این موضوع، طبیعتاً صنعت گچ را با بحران رو به رو کرده است.
بیشتر فعالان این صنعت می گویند که به دلیل این ارزانی، روزهای خوشی را سپری نمی کنند و حتی نقدینگی کافی برای تعمیر لوازم و ماشین آلات کارخانجات خود را هم ندارند. بانک ها هم میلی به پرداخت تسهیلات ندارند و با اینکه ضمانت های لازم برای بازگشت تسهیلات پرداختی وجود دارد، باز هم بانک ها به صورت جدی وارد این حوزه نمی شوند و حاضر نیستند به صاحبان صنایع گچ، تسهیلاتی پرداخت کنند.
یکی دیگر از مشکلاتی که این صنعت با آن دست و پنجه نرم می کند، سهمیه گازوئیل است که بر اساس ماشین آلات صفر و جدید تعیین می شود. این در حالیست که بیشتر ماشین آلات این صنعت مستعمل و کهنه شده اند و طبیعتاً مصرف گازوئیل بیشتری دارند. به همین دلیل مدیران صنایع ناچارند برای تامین گازوئیل مورد نیاز خود به بازار آزاد رجوع کنند که گازوئیل موجود در بازار، کیفیت لازم را هم ندارد.
مدیرعامل شرکت گچ خراسان می گوید:
با وجود برنامه ریزی های فراوان برای افزایش فروش در زمستان سال ۱۴۰۲، در ۱۷ دی ماه نامه ای به ما ارسال شد و اعلام کرد که از ابتدای این ماه باید گاز خود را قطع می کردید.
وی در ادامه خاطرنشان ساخت که از ۱۵ اسفند به مدت یک ماه و ۲۰ روز درگیر محدودیت های گازی شده اند و به صورت قطره چکانی، فقط ۵۰ درصد گاز موردنیاز در طی هفته را به شرکت می دادند. قطعی مداوم گاز منجر به ایجاد خسارت در کوره ها و محصولات گردید.
نیکزاد اورعی در بخش دیگری از صحبت های خود اعلام کرد که اگر شرکت گاز، سهمیه بندی را به خود شرکت های گاز آن منطقه واگذار می کرد، هیچ یک از این مشکلات پیش نمی آمد. مثلا گاهی مواقع، مسئولان شرکت گاز اعلام می کردند که کارخانه شما ۶۰ هزار مترمکعب گاز استفاده کرده و حالا زمان قطعی گاز فرا رسیده است. این در حالی بود که با احتساب دقیق ما، میزان مصرف ۴۰ هزار متر مکعب بود و وقتی که از آنها درخواست رویت میزان مصرف را می کردیم، پاسخی دریافت نمی شد و بعد از مدتی، حرف ما را تایید می کردند.
اورعی در ادامه توضیح داد که گرچه در زمستان سال گذشته شاهد موج سرما نبودیم اما محدودیت های شرکت گاز افزایش پیدا کرد. وی تاکید کرد که هیچگاه به اندازه مصرف کارخانه، نتوانسته اند گازوئیل مورد نیاز خود را تامین کنند.
مدیرعامل کارخانه گچ خراسان اعلام کرد که نوسانات ارز نیز ضربه ای جدی به صنعت گچ وارد کرد. نرخ کیسه های گچ با رشد زیادی رو به رو شد و از طرف دیگر، طرح هایی که برای توسعه کارخانه در نظر داشته اند با افزایش قیمت ورق از سوی پیمانکار، دچار مشکلات زیادی شد و عملاً تولید گچ ترکیبی را متوقف ساخت.
وی سپس به شعار دولت سیزدهم که تسهیل شرایط تولید بود اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که با وجود این، برورکراسی های پیچیده و زیادی برای صدور مجوز طرح های توسعه شرکت بر سر راهشان بوده که دریافت مجوز را ۹ ماه به تاخیر انداخته اند.
اورعی در بخش دیگری عنوان کرد که تولید گچ چند برابر نیاز کشور است و با وجود انتقاداتی که به رقابت منفی قیمتی می شود، چنین مسئله ای کاملاً طبیعی است و تنها راهی است که می تواند صنعت گچ و کارخانه های تولیدی را زنده نگه دارد.
بخش دیگری از مشکلات تولیدکنندگان به مالیات برمی گردد. برخی از این تولیدکنندگان حاصر به ثبت فروش محصولات خود در سامانه مودیان نیستند و به همین دلیل، خریدهای شرکت های تولید گچ، جزو هزینه ها به حساب نمی آید.
به این ترتیب سود شرکت های تولیدی، به شکل غیرواقعی بالا می رود و گاهی ناچار می شوند که تا ۷۵ درصد سود خود را به عنوان مالیات پرداخت کنند. نیکزاد اورعی در انتهای سخنان خود تاکید کرد که چنین چیزی، مصداق بارز بی عدالتی است و کارخانجات گچ نباید پاسخگوی اعمال دیگر مودیان مالیاتی باشند و سازمان مالیات باید نسبت به این موضوع حساس باشد و پیگیری های لازم را انجام دهد.
- صنعت گچ با مشکلات متعددی از جمله کمبود گاز، مازاد تولید و مشکلات مالیاتی روبرو است.
- این مشکلات منجر به کاهش سودآوری و افزایش قیمت گچ شده است.
- برای حل این مشکلات باید اقداماتی مانند رفع محدودیت های گازی، کاهش تولید و اصلاح قوانین مالیاتی انجام شود.
