کوچ کردن ساکنان یک منطقه می تواند اثرات زیادی داشته باشد. برخی از جامعه شناسان می گویند که سکونت دائم در یک منطقه باعث می شود که هویتی جمعی برای ساکنان آن منطقه شکل بگیرد و اصالت پیدا کنند. اما با وجود مشکل گرانی مسکن و ناچاری بسیاری از ساکنان به کوچ، این هویت جمعی ساکنان مناطق در حال از دست رفتن است.
به گزارش پرشین سازه ، بیش از چند سال است که درگیر گرانی های مسکن هستیم و این موضوع روی اجاره بهای مسکن نیز اثر گذاشته است. در اسفند امسال دوباره شاهد افزایش هزینه های اجاره نشینی شدیم. بنابراین اصلاً عجیب نخواهد بود اگر شاهد وخامت اوضاع مستاجران در آینده ای نزدیک باشیم. خرید خانه که مدت هاست از دسترس مردم خارج شده است. در حال حاضر حتی اجاره نشینی در یک منطقه خاص نیز برای خیلی از مردم غیرممکن می باشد.
با توجه به شرایط به وجود آمده در حوزه ی مسکن، هویت و اصالت بسیاری از مناطق، به خصوص در شهرهای بزرگ کشور از بین رفته است. کوچ خیلی از ساکنان این مناطق باعث شده که محله های مزبور مانند فرزندان یتیمی شوند که والدین خود را از دست داده اند.
در سال های گذشته، مدام شاهد افزایش قیمت ها بوده ایم. با پولی که سه سال پیش، یک خانه خریداری می شد، حالا می توان یک خودروی معمولی خرید. با پول همان خودرو در سال های گذشته، حالا به زحمت می توان یک گوشی تلفن همراه خریداری کرد.
در این شرایط، آخرین چیزی که برای خیلی از مردم و مسئولان اهمیت دارد، هویت و اصالت یک منطقه است.
واقعیت اینجاست که ساکنان پایتخت، این موضوع را به خوبی درک می کنند. اصلا نمی توان مطمئن بود که با پول رهن و اجاره ی یک واحد مسکونی در سال جاری، بتوان همان واحد را در سال آینده اجاره کرد. مستاجران ناچارند هر ساله به محله های دیگری نقل مکان کنند. بنابراین اصلا اقامت طولانی مدت به وجود نمی آید که از این اقامت، هویت و اصالتی شکل بگیرد.
خیلی از کارشناسان از اصطلاح جا به جا شدن شهر برای توصیف این شرایط استفاده می کنند. ساکنان شمال شهر به تدریج ساکن مرکز، جنوب و در نهایت، حاشیه ی شهر شده اند.
این مسئله به خوبی در خصوص ساکنان مناطق مختلف تهران صدق می کند. یکی از بنگاه داران مرکز پایتخت می گوید که پدیده کوچ مستاجران، چند سالی هست که شدت پیدا کرده!
افرادی که سال هاست در یک منطقه ساکن شده اند، به جغرافیای آنجا خو گرفته اند و به بخشی از همان محله تبدیل شده اند اما به دلیل مسائل و مشکلات مالی ناچارند به یک محله دیگر کوچ کنند. این کوچ هر ساله باعث می شود که چیزی از اصالت و فرهنگ اولیه مناطق باقی نماند. آسیب های وارد شده از این موضوع، صرفاً منطقه ی مزبور را در بر نمی گیرد. بلکه روح و روان ساکنان اولیه را نیز آسیب پذیر خواهد کرد. بسیاری از کوچ کنندگان اجباری نمی توانند با محله های جدید خود سازگار شوند و معضلات اجتماعی زیادی از دل همین پدیده بیرون می آید. معضلاتی که باید مورد توجه مسئولین باشد.
سکونت مداوم در یک منطقه، حتی بر رویکرد و نگاه افراد ساکنان آن محله نیز اثرگذار است و آینده شان را رقم می زند. اما اخباری که از گرانی های مسکن در جای جای تهران به گوش می رسد، توان و رمقی برای فکر کردن به آینده، برای بسیاری از افراد جامعه باقی نمی گذارد.
میانگین قیمت مسکن در منطقه ۱ تهران از ۱۸۹ میلیون تومان عبور کرده است. همین موضوع نشان می دهد که قدرت خرید یک واحد مسکونی معمولی در منطقه ۱ تهران، مدت هاست که از بین رفته! دیگر مناطق نیز دست کمی از منطقه یک ندارند. به نحوی که میانگین قیمت ها در چهار منطقه از ۱۰۰ میلیون تومان نیز عبور کرده است.
برخی دیگر از کارشناسان، افزایش قیمت ها در اسفند ماه را پیش بینی کرده اند. یکی از این تحلیلگران بازار مسکن می گوید که سیاست های انبساط و انقباض دولت، قیمت تمام کالاها و بازارهای مالی را ثابت نگه داشته اما در آستانه ی سال نو، چنین سیاست هایی روی تمام بازارها اثر می گذارد و نمی توان از رشد نرخ ها جلوگیری کرد.
محمدرضا کساییان خاطرنشان ساخت که هزینه های ساخت مسکن که تا پیش از گرانی های سال گذشته، متری ۴ میلیون تومان بود، حالا به ۱۰ میلیون تومان رسیده و اصلا بعید نیست که تا ۱۵ میلیون نیز افزایش پیدا کند.
فشار اصلی این تغییر قیمت ها بر گردن مردم خواهد بود. بنابراین برای جلوگیری از ضرر بیشتر، بهتر است ساخت واحدهای مسکونی سرعت پیدا کند تا مشمول نرخ تورم و گرانی های بیشتر نشود.
شاید با ساخت مسکن، قدرت خرید مردم نیز بالاتر برود و بتوانند در محله های خود باقی بمانند و این کوچ ناخواسته، کمتر اتفاق بیفتد.
