مدت ها بود که مناقشاتی میان سازندگان مسکن و دولت در خصوص تعیین قیمت ساخت و ساز وجود داشت. حالا دولت اعلام کرده که در سال ۱۴۰۲، هزینه ی ساخت و ساز به ازای هر متر مربع ۱۰ میلیون تومان است.
به گزارش پرشین سازه ، سال هاست که دولت در انتهای سال اقدام به انتشار فهرستی می کند که در آن قیمت ساخت مسکن درج شده است. البته لازم به ذکر است که مبالغی که در این فهرست اعلام شده بدون حساب قیمت زمین و بر اساس تعداد طبقات است.
طبق معمول، انتشار این فهرست به جای اینکه مناقشات موجود را تمام کند، منجر به ایجاد ابهامات و تنش های جدید شد. خیلی از سازندگان می گویند که در سال ۱۴۰۱ هم هزینه ی ساخت و ساز، دو برابر رقمی است که در فهرست دولت آمده است. چه برسد به سال ۱۴۰۲ که قطعا قیمت ها افزایش پیدا می کند.
از سوی دیگر، این سازندگان می گویند که حتی رقم تورمی که در این مبالغ حساب شده، نصف نرخ واقعی تورم در سال ۱۴۰۱ است.
دولتی ها می گویند که هزینه ی ساخت و ساز مسکن در تهران، به صورت میانگین و بدون قیمت زمین حدود ۱۰ میلیون تومان است. این در حالیست که سازندگان می گویند که این مبلغ ۲ برابر می باشد و حدودا ۲۰ میلیون تومان هزینه ی ساخت می شود. این موضوع مربوط به شهر تهران می شود و ممکن است هزینه ی ساخت در شهرستان ها کمی متفاوت باشد.
طبیعی است که در سال جدید، ممکن است این رقم متفاوت شود. اما فهرست بهایی که دولت در خصوص هزینه ی ساخت منتشر کرده، ۱۰ میلیون تومان است که حتی در سال ۱۴۰۱ نیز مصداق واقعی نداشت.
از سوی دیگر، دولتی ها تصور کاملا متفاوتی از تورم دارند. آن ها تورم مسکن در سال ۱۴۰۲ را حدود ۳۰ درصد در نظر گرفته اند. این در حالیست که سازندگان مسکن در این خصوص نیز اتفاق نظر با دولتی ها ندارند. آن ها می گویند که تورم ساخت مسکن در سال جاری حدود ۴۰ درصد خواهد بود.
از سوی دیگر، تورم ساخت در پایان سال ۱۴۰۱، از نگاه سازندگان حدود ۶۶ درصد بوده است. در نتیجه و با نگاهی به این موضوع، می گویند که تورم ساخت مسکن در سال ۱۴۰۲، حدود ۴۰ درصد خواهد بود.
به نظر می آید که دولتی ها هیچگونه درک درستی از واقعیت بازار ملک و ساختمان سازی ندارند. چرا که همچنان روی تورم ۳۰ درصدی مانور می دهند. در حالی که واقعیت بازار چیز دیگری می گوید.
خیلی از کارشناسان می گویند که فهرست بهایی که دولت در خصوص قیمت ساخت و ساز منتشر کرده است، با قیمت گذاری دیگر بازارها، تفاوت های زیادی دارد. در حقیقت قیمت گذاری مسکن با دیگر بازارها فرق دارد. مثلا در بازار خودرو، تولیدکنندگان وظیفه دارند که از قیمت مصوب دولت تبعیت کنند اما ماهیت بازار مسکن جور دیگری است.
در واقع سازندگان مسکن نمی توانند با توجه به قیمت گذاری دستوری پیش بروند. ماهیت بازار مسکن به نوعی است که سازندگان نه الزامی به رعایت نرخ ها دارند و نه اینکه می توانند چنین قیمت هایی را اعمال کنند. در نتیجه، طبیعی است که انتشار چنین فهرست هایی کارکرد خاصی ندارند.
وضعیت بازار مسکن در سال های گذشته نیز به نحوی پیش رفته است که اصلا نمی توان هزینه های ساخت یا قیمت تمام شده ی مسکن را پیش بینی کرد. در بازاری که تورم حرف اول را می زند، پیش بینی قیمت ها امری محال است. در نتیجه پروژه های ساخت مسکن با تاخیر و مشکلات بسیار زیادی رو به رو می شوند و چاره ای جز افزایش قیمت ندارند. موضوعی که در نهایت می تواند شرایط را پیچیده تر کند و خریداران مصرفی را یک گام از خرید خانه دورتر کند.
از سوی دیگر، افزایش قیمت ها باعث شده که سازندگان نتوانند پیش بینی درستی از قیمت داشته باشند. در نتیجه بازار را رها کرده و سرمایه های خود را به جای دیگری می برند. این موضوع سیستم عرضه و تقاضا را به هم می زند و به گرانی مسکن می افزاید.
عدم پیش بینی پذیر بودن قیمت ها، باعث می شود که هیچ پروژه ای آغاز نشود و رکود فراوان، این بازار را در بر بگیرد.
قیمت هایی که از سوی دولت منتشر شده به شرح زیر است:
هزینه ی ساخت یک ساختمان یک الی دو طبقه، هشت میلیون و ۳۵۰ هزار تومان می باشد. این رقم برای ساختمان هایی که بین ۳ الی ۵ طبقه دارند، حدوداً ۹ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان تخمین زده شده است.
سازه هایی که بین ۶ الی ۷ طبقه دارند نیز ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان هزینه ی ساخت دارند.
سازه های ۸ الی ۱۰ طبقه، ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان به ازای هر متر مربع هزینه بر خواهند بود. این عدد با توجه به تعداد طبقات ساختمان، افزایش پیدا می کند. به نحوی که یک ساختمان ۱۶ طبقه به بالا، حدود ۲۱ میلیون تومان هزینه ی ساخت خواهد داشت.
تعرفه ها به خوبی نشان می دهد که اختلاف فاحشی میان قیمت اعلام شده از سوی دولت و قیمت اعلام شده از سوی سازندگان وجود دارد.
