طرح ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی یکی از ابرپروژه های ساختمان سازی است که دولت سیزدهم آن را وعده داده بود. وضعیت کنونی ساخت و ساز نشان می دهد که برای تحقق این وعده نیازمند همکاری تمام سازمان ها و دستگاه های مربوطه هستیم.
مدیر عامل اتحادیه تعاونی های عمرانی پایتخت، ضمن پیش بینی وضعیت بازار مسکن در سال جدید، تاکید کرد که باید از تمام ظرفیت هایی که در بخش خصوصی، مشارکت مردمی، حضور تعاونی ها و حتی مشارکت خارجی وجود دارد، استفاده کنیم تا ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی در طی چهار سال محقق شود.
به گزارش پرشین سازه، مدیر عامل اتحادیه تعاونی های عمرانی تهران چنین گفت: برای اینکه هدف ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی محقق شود باید به شکل چند وجهی عمل کرده و از تمام مسیرها پیش برویم. در صورتی که چنین مسیری را در پیش بگیریم، امیدوارم که تا پایان دولت سیزدهم بتوانیم چهار میلیون واحد مسکونی را بسازیم.
خشایار باقرپور، در ادامه تاکید کرد که در این مسیر باید از سرمایه های خارجی، بخش خصوصی و مشارکت مردم و تعاونی ها نیز بهره مند شد و به بهترین نحو کار را ادامه داد.
هزینه های ساخت و ساز چقدر است؟
یکی از مشکلات اصلی سازندگان و انبوه سازان این است که دولت، هزینه های واقعی ساخت و ساز را قبول ندارد و بسیار کمتر از آن چیزی که واقعا هزینه می شود، اعداد و ارقام را اعلام می کند.
باقرپور، مدیرعامل اتحادیه تعاونی های عمرانی شهر تهران در ادامه توضیح داد که در حال حاضر، نظام معاملاتی ما بر اساس بنای مفید است و اصلا مشاعات را در نظر نمی گیرند.
به طور کلی هزینه ی ساخت یک متر بنای مفید حدودا ۳۰ میلیون تومان است. این مسئله در شرایطی است که ساختمان مورد نظر فاقد هرگونه امکانات خاص مثل شیرآلات لوکس، مشاعات، استخر یا سالن سینما باشد.
این مقام مسئول در ادامه توضیح داد که باید نگاه واقع گرایانه ای به هزینه های ساخت و ساز وجود داشته باشد.
مدیرعامل اتحادیه تعاونی های تهران در ادامه خاطرنشان ساخت که ساخت پروژه های نهضت ملی مسکن می تواند تا حدی بر سیستم عرضه و تقاضای مسکن اثر بگذارد. به خصوص با توجه به این نکته که این روزها، سیستم مربوطه کاملا ناکارآمد شده است.
این مقام مسئول اعلام کرد: ساخت مسکن، بسیار زمان بر است. هم زمانی که به صورت انبوه ساخته می شود و هم وقتی که پروژه ای کار می شود. به طور کلی برای اجرای یک پروژه بین ۱ الی ۱.۵ سال زمان نیاز است. در صورتی که فرآیند صدور پروانه ی ساختمانی که حود حدود ۲ سال طول می کشد را به این زمان اضافه کنیم، متوجه می شویم که ساخت یک پروژه حدودا ۴ سال طول می کشد.
وی خاطرنشان ساخت که با چنین شرایطی، حتی اگر همین امروز هم اجرای یک پروژه را آغاز کنیم، زمان بهره برداری از آن چهار سال دیگر خواهد بود.
سال ۱۴۰۲ برای بازار مسکن چگونه خواهد بود؟!
مدیر عامل اتحادیه تعاونی های عمرانی تهران در ادامه به پیش بینی بازار مسکن در سال جدید پرداخت. وی از عدم انتشار آمارهای مربوط به معاملات مسکن در چند ماه اخیر گلایه کرد.
البته با وجود عدم انتشار آمارها، هنوز هم قیمت های بالا در این بازار وجود دارد. بر اساس پیش بینی این کارشناس و فعال بازار مسکن، به نظر می آید که فارغ از نوسانات دلار، روند قیمت خانه همچنان افزایشی خواهد بود.
زمستان گذشته، فصل رونق معاملات بود!
گرچه آمارهایی که در خصوص تعداد معاملات مسکن در شهر تهران وجود دارد، در چند ماه گذشته منتشر نشده است اما جستجوهای میدانی نشان می دهد که در ماه های پایانی سال، وضعیت بازار مسکن کمی بهتر بوده و تعداد معاملات بالا رفته است.
در شهر تهران، تعداد ۱۰۰۰ معامله ی مسکن در زمستان صورت گرفته است. به نظر می آید که اصلی ترین دلیل این رفتار متقاضیان و خریداران مسکن، افزایش شدید قیمت هاست.
به طور کلی، فرهنگ جامعه به این صورت است که با افزایش قیمت یک کالا، میل به خرید آن افزایش پیدا کرده و خریدها هیجانی می شوند. به این ترتیب، در مدت زمانی کوتاه بازار مسکن از حالت رکود خارج می شود و تعداد معاملات افزایش پیدا می کند.
اما این وضعیت کاملا مقطعی است و زمانی که قیمت ها به ثبات نسبی برسد، دوباره وضعیت رکود در بازار حاکم خواهد شد و میزان معاملات بسیار پایین خواهد آمد.
به همین دلیل است که اساسا خریدهای هیجانی را نمی توان نشانه ای از رونق بازار دانست. چرا که انتظارات تورمی، نقش مهمی را در خرید ملک ایفاء می کند.
خشایار باقرپور، مدیرعامل اتحادیه تعاونی های تهران می گوید که خروج مسکن از حالت رکود، کاملا مقطعی است و پس از آن دوباره به رکود تورمی باز می گردد. به طور کلی، تورم پای ثابت این بازار است که همواره شیب تُندی هم دارد.
در چنین شرایطی، خرید خانه و مسکن تبدیل به رویا و آرزو می شود و خیلی از اقشار جامعه از این بازار عقب می مانند. به همین دلیل است که اجرای پروژه هایی مثل طرح نهضت ملی مسکن می تواند سیستم عرضه و تقاضا را کمی بهبود بخشیده و فرصتی برای خانه دار شدن به طبقات متوسط و فرودست جامعه بدهد.
البته بررسی شرایط امروز این طرح نشان می دهد که امیدواری زیادی به تحقق کامل آن نیست و با گذشت ۲ سال، هنوز هم وضعیت خیلی از پروژه های این طرح، نامعلوم باقی مانده است.
