در روزهای اخیر شاهد بحث های فراوانی در خصوص عرضه ی مصالح ساختمانی در بورس کالا بوده ایم. برخی می گویند که عرضه ی دو محصول پرکاربرد مثل سیمان و فولاد در بورس کالا، منجر به گرانی شان شده است. حالا وزیر اقتصاد می گوید که بورس کالا می تواند ابزارهای خود را در اختیار سیاستگذار قرار دهد تا برای مدیریت عرضه و تقاضای این محصولات، از آن ها استفاده کند.
به گزارش پرشین سازه ، پیشنهادات مسئولین به همین جا ختم نمی شود و وزیر راه و شهرسازی نیز، پیشنهاد داده که یک اتاق در بورس کالا به وزارت راه و شهرسازی واگذار شود تا از آن به منظور خرید مصالح با قیمت پایه استفاده کند.
بعد از درگیری ها و کشمکش روزهای گذشته میان وزارت اقتصاد و وزارت راه، حالا به نظر می آید که این دو وزارتخانه برای خروج یا ماندن سیمان و فولاد در بورس کالا، به نتایج مثبتی رسیده اند.
احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد گفته که حاضر است ابزارهای بورس کالا را در اختیار وزارت راه و صمت قرار دهد تا بتوانند سیاستگذاری های لازم را داشته باشند و اصلاحات موردنظرشان را در چارچوب بورس کالا اعمال کنند.
وزیر راه و شهرسازی هم که عرضه ی سیمان و فولاد در بورس کالا را دلیل اصلی گرانی های این دو مصالح می داند، با این تصمیم مخالفتی ندارد. در واقع ایشان هیچوقت سخن از خروج مصالح ساختمانی مزبور از بورس کالا، نکرده است.
در این میان نظر فعالان صنعت ساختمان هم این است که اساساً بورس یک ساختار شفاف و مترقی دارد که مصالح ساختمانی به بهترین شکل در آن عرضه می شود و اصراری بر خروج این دو محصول ندارند.
در این میان، چنین سوالی مطرح می شود که اصلا مشکل اصلی وزارت راه و شهرسازی با بورس کالا چیست؟
رئیس بنیاد مسکن در روزهای گذشته گفت:
پیشنهاد وزیر راه و شهرسازی این بوده که یک اتاق در اختیار وزارت راه و شهرسازی قرار بگیرد تا در بورس کالا، روی قیمت پایه نظارت داشته باشد و محصولاتی مثل سیمان و فولاد را با قیمت پایه خریداری کند. در واقع هدف این است که فروش مصالح مزبور به سازندگان طرح نهضت ملی مسکن، در یک فضای رقابتی قرار نگیرد و با قیمت پایه به دست آن ها برسد.
به نظر می رسد که حالا هر دو وزراتخانه های راه و اقتصاد، توانسته اند به تفاهم برسند.
احسان خاندوزی خاطرنشان ساخت که اساساً، کالاهایی مثل سیمان و فولاد به این دلیل وارد بورس کالا شدند تا از فرآیندهای فسادزایی جلوگیری شود و فرصت دلالی از سودجویان گرفته شود. پیش از ورود این دو کالا به بورس، مصرف کننده واقعی نمی توانست سیمان و فولاد را با قیمت خوبی خریداری کند. به همین دلیل بود که سیمان و فولاد وارد بورس کالا شدند.
وزیر اقتصاد اعلام کرد که بورس کالا، ابزارهای خوبی در اختیار دارد که سیاستگذار در جهت مدیریت عرضه و تفاضا می تواند از آن ها استفاده کند. کافیست این ابزارها فعال شده و استفاده شوند.
رئیس کانون انبوه سازان نیز در خصوص این موضوع، سخنانی ایراد کرده بود و تاکید داشت که سیمان، درصد زیادی از هزینه های ساخت و ساز را به خود اختصاص نمی دهد و آن چیزی که معضل اصلیست، قیمت زمین است. بنابراین دولت باید به فکر راهکارهایی برای کاهش هزینه های زمین باشد تا بتواند هزینه ی ساخت را کاهش دهد.
البته جمشید برزگر تصریح کرد که بورس کالا هم باید روی قیمت فولاد و سیمان نظارت و مدیریت داشته باشد.
دبیر کانون انبوه سازان نیز، به ایرادهایی که در ساختار بورس کالا وجود داشت، اشاره کرد. البته فرشید پورحاجت نیز اعتقاد داشت که بورس یک ساختار و ابزار مترقی است و بهتر است سیمان و فولاد به عرضه ی خود در این بستر ادامه دهند. اما باید ایرادهای آن برطرف شود.
از نگاه دبیر کانون انبوه سازان، اصلی ترین مشکل به کشف قیمت ها در بورس کالا برمی گردد. به این معنی که دولت باید برای پیشبرد پروژه های نهضت ملی مسکن، قیمت سیمان و فولاد را در بورس کالا مدیریت کند.
از آن جایی که ابرپروژه ای مثل طرح نهضت ملی مسکن در دست ساخت است، دولتی ها تلاش می کنند که از تمام ظرفیت های موجود استفاده کنند. واگذاری زمین رایگان، ساخت ویلاهای یک طبقه، کاهش قیمت نهاده های ساختمانی و حتی ساماندهی به بازار مسکن، بخشی از عملکردهای دولت برای بهبود وضعیت است.
البته تا امروز، اقدامات دولت نتوانسته اثر چندانی روی وضعیت داشته باشد.
