وقتی که خبر از افزایش مبلغ وام ودیعه مسکن به گوش رسید، خیلی از متقاضیان مسکن اجاره ای خوشحال شدند اما واقعیت اینجا بود که با وجود سنگ اندازی های مختلف بانک ها، امکان پرداخت وام ودیعه مسکن برای همه فراهم نیست. حتی زمانی که واجد شرایط هستید و از سوی بانک مرکزی به بانک های عامل معرفی می شود، شروط عجیب و غریب و سختگیرانه ای در برابر راهتان است که احتمالاً شما را از دریافت وام منصرف خواهد کرد.
به گزارش پرشین سازه ، از میان متقاضیان وام ودیعه مسکن فقط ۳۰ درصد واجد شرایط اعلام شده اند و همین ۳۰ درصد هم در تحقق درخواست های بی شمار بانک ها، عاجر مانده اند. حالا که سقف وام برای شهروندان تهرانی متقاضی این تسهیلات به ۲۰۰ میلیون تومان رسیده است، این سوال مطرح می شود که آیا اساساً بانک ها تمایلی به پرداخت این وام دارند؟
کل کسانی که برای وام مزبور ثبت نام کرده اند، ۱ میلیون و ۴۶۲ هزار و ۱۶۰ متقاضی بوده اند اما بعد از پایش های مختلف، فقط ۳۸۱ هزار و ۷۶۳ متقاضی توانسته اند خود را تا قرارداد بکشاند. به این ترتیب فقط ۲۹.۴ درصد موفق به عقد قرارداد با بانک شده اند.
مسئله مهم اینجاست که روند حذف متقاضیان از همان مراحل اولیه شروع شده است. در واقع بسیاری از متقاضیان وام ودیعه نتوانستند از سد شرایط بانک مرکزی بگذرند. در نهایت از میان تمام کسانی که موفق به احراز شرایط شدند، فقط ۳۰ درصد تکلیف خود را می دانند و موفق به امضای قرارداد تسهیلات ودیعه مسکن شده اند. این آمار نشان می دهد که اساساً بانک ها هیچگونه تمایلی برای حضور در طرح های حمایتی مسکن را ندارند و حتی در برابر وام کوچکی مثل وام ودیعه مسکن نیز کوتاه نمی آیند.
اما روش و رویکرد بانک ها برای رد درخواست متقاضیان بسیار جالب است. هر یک از شعب بانک، شروط عجیب و غریب مخصوص به خود را دارد اما هدف تمام این بانک ها مشخص است: آنها حاضر به پرداخت وام ودیعه نیستند و از این طریق تلاش می کنند که متقاضیان را از گردونه حذف کنند.
تحقیقات میدانی نشان می دهد که اولین بهانه بانک ها برای عدم پرداخت وام، مشکلات بودجه است. مدیران بانک می گویند که منابع مالی کافی برای پرداخت تسهیلات ودیعه مسکن را ندارند. دومین بهانه جویی بانک ها به ضامنین برمی گردد. بانک های عامل هر ضامنی را قبول نمی کنند و شرایطی را برای پذیرش ضامن متقاضی عنوان می کنند که عملاً امکان پذیر نیست. به همین دلیل متقاضی ناچار است از خیر دریافت وام بگذرد.
یکی از این بانک های عامل به متقاضیان وام ودیعه مسکن اعلام کرده که شرط دریافت وام این است که ملکی به نام خود داشته باشند یا این که یک خودرو به نامشان باشد. صرف نظر از تناقضی که در این میان وجود دارد، مبلغ ناچیز وام ودیعه مسکن به قدری نیست که این حجم از سختگیری را توجیه کند.
علاوه بر این، چک، سفته، گواهی کسر از حقوق و چک ضامن نیز باید ارائه شود و حتی ممکن است متقاضی در نهایت، سقف مبلغ وام ودیعه در شهر خود را هم دریافت نکند.
یکی از این متقاضیان چنین می گوید که بعد از طی نمودن هفت خوان رستم بانک ها، در نهایت متوجه شده که بانک مورد نظر، سقف وام را واریز نکرده و به او گفته است که باید در پروفایل خود عنوان کند که مبلغ سقف را دریافت کرده. در غیر این صورت، همان مبلغ نیز به وی پرداخت نخواهد شد.
یکی دیگر از معضلاتی که گریبان متقاضیان وام ودیعه را گرفته، این است که پس از تسویه کامل وام ودیعه قبلی خود، نمی توانند وام جدید دریافت کنند. حتی با وجود اینکه وزارت راه و شهرسازی نیز تایید کرده که تسویه وام این افراد انجام شده، باز هم برخی از شعب حاضر به پرداخت این وام نیستند.
نکته مهم اینجاست که تورم اجاره مسکن هر ساله در حال افزایش است و مستاجران ناچارند مبلغ ودیعه خود را به روز کنند. در نتیجه چاره ای جز دریافت وام ودیعه مسکن ندارند. اما اگر قرار است این تسهیلات، فقط یک بار پرداخت شود، هیچ نفعی به حال مستاجران نخواهد داشت.
تمام این ماجراها، این گمان را در ذهن متقاضیان به وجود می آورد که احتمالاً افزایش سقف تسهیلات وام ودیعه مسکن، فقط یک اقدام نمایشی دیگر از سوی مسئولین بوده است اما واقعیت اینجاست که چنین وام هایی، به هیچ وجه گره گشا نیست.
- تعداد متقاضیان وام ودیعه مسکن
- شروط سختگیرانه بانک ها
- عدم وجود منابع مالی کافی
- مشکلات مربوط به ضامنین
- سقف وام ودیعه مسکن
- تسویه وام ودیعه قبلی
- تورم اجاره مسکن
- ناکارآمدی وام ودیعه مسکن
