این روزها که هزینه های ساخت و ساز افزایش پیدا کرده است، به نظر می آید که سرمایه گذاری در این حوزه نیز جذابیت خود را از دست داده است.
به گزارش پرشین سازه ، خیلی از سرمایه گذاران حوزه ی مسکن، سرمایه های خود را از این بازار بیرون کشیده اند چرا که دیگر صرفه ی اقتصادی ندارد. از سال ۹۷ که قیمت زمین به شکل انفجاری افزایش پیدا کرد، خیلی از سرمایه گذاران به تدریج از این بازار خارج شدند.
یک سرمایه گذار زمانی که می خواهد دست به ساخت و ساز بزند، پیش از هر چیزی قیمت زمین را بررسی می کند و بعد از آن نیز هزینه های ساخت و مجوزهای لازم مثل عوارض و مالیات را نیز در نظر می گیرد. جمع این هزینه ها در قیاس با قیمت خانه و قدرت خرید مردم، به هیچ وجه منطقی نیست و طبیعی است که این روزها، بازار مسکن علاقه مندان خود را از دست داده است.
یکی از کارشناسان حوزه ی مسکن در خصوص این موضوع و مولفه های اثرگذار در تولید مسکن توسط بخش خصوصی چنین گفته است: اگر این فاکتورها را با هم مقایسه کنیم متوجه می شویم که علیرغم افزایش قیمت مسکن، توجه و علاقه برای ورود به این بازار کمتر شده است. چرا که نرخ سود تولید مسکن کاهش پیدا کرده است. این در حالی است که سود نگهداری و فروش مسکن افزایش پیدا کرده است. در واقع به نظر می آید که در حال حاضر، سود دلالان از تولید کنندگان بیشتر شده است. همچنین تورم عمومی نیز باعث می شود که قیمت خانه روز به روز افزایش پیدا کند و باید در انتظار رشد قیمت در ماه های آینده نیز باشیم. البته نرخ تورم مسکن از تورم عمومی کمتر است.
این کارشناس مسکن در ادامه توضیح داد که در چند سال اخیر، عملکرد بخش خصوصی ساخت مسکن در کل کشور بسیار کمتر شده است. وی افزود: مشکل اصلی مسکن در کشور ما، عرضه و تولید مسکن نیست. بلکه اصلی ترین مشکل به تقاضا برای مسکن برمی گردد. در حقیقت تعداد خانه های ما از تعداد خانوارها بیشتر است. اما مشکل این جاست که بسیاری از همین خانواده ها، پولی برای ورود به بازار ملک ندارند.
همچنین پول کافی برای ورود به بازار اجاره نیز ندارند که بتوانند هزینه های استفاده از مسکن را به مالک یا سازنده پرداخت کنند. همین موضوع باعث می شود که در نهایت، وضعیت ملک و خانه در کشور این گونه باشد.
این کارشناس بازار اعلام کرد که از میان خانواده های جدید، ۸۲ درصد نمی توانند وارد بازار ملکی شوند و ناچار به اجاره نشینی خواهند بود. وی گفت: البته باید بگوییم که هنوز هم سهم مالکان در کشور زیاد است چرا که حدود ۱۰ الی ۱۵ سال پیش، افراد خانه خریده اند و حالا دو دستی چسبیده اند تا از دستش ندهند. اما بررسی آمارها نشان می دهد که تا ۴ الی ۵ سال آینده تعداد مستاجرین به شدت افزایش پیدا می کند.
تا همین سال ۹۵، حدود ۲.۵ میلیون خانه ی خالی در کشور داشتیم. در حال حاضر نیز حدود ۳ میلیون خانه ی دوم و ویلای خارج از شهر داریم. این مسئله به خوبی نشان می دهد که مشکل تولید وجود ندارد. بلکه موضوع اصلی این بازار، عدم توان مالی متقاضیان است.
یزدانی، کارشناس بازار مسکن تاکید کرد که باید متقاضیان این بازار را مدیریت و تقویت کرد و گفت: در چنین شرایطی ما باید کپسول های خیلی اضطراری درست کنیم مثل همین نقاط جغرافیایی! دولت هم نباید خودش را درگیر ساخت خانه کند.
واقعیت ماجرا این جاست که دولت در هر کاری دخالت کند، سیستم نمی تواند آن را مدیریت کند. بخش مسکن را نیز باید به خصوصی سازان واگذار کرد و دولت تنها نقش راهبری آن را به عهده بگیرد.
