خاموشی و بی‌آبی؛ زخمی تازه بر پیکر صنعت ساختمان
در دو ماه اخیر، صنعت ساختمان بیش از همیشه با بحران دست‌وپنجه نرم کرده است. خاموشی‌های گسترده و قطعی‌های مکرر آب، نه تنها زمان اجرای پروژه‌ها را به تعویق انداخته، بلکه هزینه‌ها را به شکل چشمگیری بالا برده است. کمبود و گرانی مصالحی مانند سیمان و فولاد نیز به دلیل این مشکلات، افزایش قیمت مسکن را در پی داشته است.
به گزارش پرشین سازه ، کارشناسان هشدار می‌دهند که هر یک درصد اختلال در تأمین انرژی می‌تواند تا سه درصد به هزینه‌ی نهایی پروژه‌های ساختمانی بیفزاید؛ رقمی که می‌تواند شوک بزرگی به بازار مسکن وارد کند.
توقف تولید، دلیل اصلی گرانی مصالح
قطعی‌های مکرر برق در کارخانجات تولید سیمان و سایر مصالح ساختمانی، چرخه‌ی تولید را مختل کرده است. بسیاری از کارخانه‌ها تنها با ۶۰ درصد ظرفیت خود فعال هستند. توقف خطوط تولید، هدررفت انرژی و فرسایش تجهیزات، همگی به رشد قیمت نهایی محصولات منجر می‌شوند.
در کنار این، کمبود آب بسیاری از کارگاه‌های ساختمانی را فلج کرده است. سازندگان برای ادامه کار مجبور به پرداخت هزینه‌های سنگین برای خرید تانکر آب یا ژنراتور برق هستند. این هزینه‌ها در نهایت به بهای تمام‌شده‌ی ساختمان اضافه می‌شود.
بحران انرژی، دشمن پنهان خانه‌دار شدن
ایران سالانه به حدود ۶۳۰ هزار واحد مسکونی جدید نیاز دارد، اما در سال‌های اخیر به طور میانگین تنها ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار واحد ساخته شده است. این شکاف عرضه و تقاضا، فشار سنگینی بر بازار وارد می‌کند. حالا، قطعی‌های گسترده آب و برق این شکاف را عمیق‌تر کرده است.
امروزه، یک فرد عادی برای خانه‌دار شدن باید بیش از چهار دهه صبر کند؛ آماری که به وضوح نشان می‌دهد بحران انرژی چگونه با بحران مسکن گره خورده است.
آینده‌ای پرخطر برای صنعت ساختمان
ناترازی انرژی در ایران، شرایط را پیچیده‌تر کرده است. ذخایر سدها در پایین‌ترین سطح قرار دارند و شبکه‌ی فرسوده برق، توان تأمین نیازهای مصرفی را ندارد. این وضعیت نه تنها به معنای خاموشی است، بلکه به معنای گرانی مداوم، افزایش هزینه‌های ساخت و تورم بیشتر برای مردم است.
صنعت ساختمان تنها یکی از قربانیان این شرایط است، اما پیامدهای آن به طور مستقیم بر زندگی مردم تأثیر می‌گذارد. هر افزایش قیمت در مصالح و هر توقف در پروژه‌های عمرانی، فاصله‌ی مردم با رویای خانه‌دار شدن را طولانی‌تر می‌سازد.
