تهران به‌عنوان بزرگ‌ترین و پرتراکم‌ترین شهر ایران، اکنون با بحرانی روبه‌رو است که بیش از همیشه سایه‌اش را بر سر ساکنان انداخته: کمبود شدید مسکن. کارشناسان هشدار داده‌اند که این بحران از مرز هشدار عبور کرده و اگر اقدامی فوری انجام نشود، پایتخت با چالشی غیرقابل بازگشت مواجه خواهد شد.
به گزارش پرشین سازه ، آمارها نشان می‌دهد بیش از نیمی از تهرانی‌ها مستاجر هستند و تقاضا برای خرید یا اجاره همچنان در اوج باقی مانده است. در چنین شرایطی، امید بسیاری از خانوارهایی که سال‌هاست در آرزوی خانه‌دار شدن هستند، رنگ می‌بازد. وزیر راه و شهرسازی نیز اعلام کرده که توسعه بیشتر سکونت‌گاه‌ها در پایتخت ممکن نیست و دیگر ظزفیت جمعیتی برای تهران متصور نیست.
توقف مهاجرت، آغاز درمان پایتخت
دکتر سید محمود فاطمی‌عقدا، کارشناس حوزه مسکن، بر این نکته تاکید دارد که تهران حتی توان پاسخگویی به نیازهای فعلی مسکن ساکنانش را ندارد، چه رسد به جمعیت جدید. وی توقف ساختوساز بی‌برنامه را زنگ خطری برای نسل جوان تهرانی می‌داند؛ نسلی که حالا در سن ازدواج قرار دارد، اما فرصت خانه‌دار شدن برایش به رویایی دست‌نیافتنی بدل شده است.
فاطمی‌عقدا بر لزوم جلوگیری از مهاجرت به تهران پافشاری می‌کند. به گفته وی، تمرکز باید بر حفظ ساکنان بومی و تامین نیازهای آنان باشد، نه فراهم‌سازی فضا برای جمعیت مهاجر. مهاجرانی که اغلب به امید اشتغال و امکانات بهتر راهی پایتخت می‌شوند، اما به بحران دامن می‌زنند.
مهاجرت معکوس، نسخه نجات تهران
راه‌حل پیشنهادی این کارشناس، مهاجرت معکوس است؛ یعنی تشویق تهرانی‌ها به سکونت در شهرهای اطراف. البته این تنها با ایجاد زیرساخت‌های مناسب، فرصت‌های شغلی و سیاست‌های تشویقی امکان‌پذیر است. در چنین صورتی، هم فشار جمعیتی از دوش پایتخت برداشته می‌شود و هم می‌توان فضای کافی برای ساخت مسکن جدید در اختیار بومی‌ها قرار داد.
در نهایت، او یادآور می‌شود که تهران به مرز ظرفیت جمعیتی‌اش در طرح جامع نزدیک شده و هشدار وزیر راه باید به برنامه‌های عملیاتی تبدیل شود. اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ و شجاعانه فرا رسیده؛ پیش از آنکه تهران دیگر جایی برای نفس کشیدن نداشته باشد.
