انبوه سازان مدت هاست که اعلام کرده اند ساخت و ساز مسکن دیگر برایشان به صرفه نیست. حالا دبیر کانون سراسری انبوه سازان به صراحت اعلام می کند که تولید مسکن هیچ توجیه اقتصادی برای انبوه سازان ندارند. چرا که باید متری ۱۵ میلیون صرف هزینه های ساخت کنند و برای هر متر مربع، ۲ میلیون تومان هم به دولت پرداخت نمایند.
به گزارش پرشین سازه ، تورم بازار مسکن بر اساس اعلام مرکز آمار ایران کمتر از ۴۰ درصد است. در کنار این موضوع، باید مسئله رکود ساخت را نیز در نظر داشت. سال هاست که وضعیت تولید مسکن به سامان نیست و معاملات هم به کمترین حد خود در طی چند سال گذشته رسیده است.
کارشناسان می گویند که اگر رکود معاملات مسکن بیشتر شود؛ در نهایت به شکاف بیشتر عرضه و تقاضا خواهد انجامید و دوباره تعادل بازار را به هم می زند.
از سوی دیگر، به گفته ی دبیر کانون انبوه سازان، خیلی از سرمایه گذاران این بازار را ترک کرده اند و باید در انتظار روزهای بدتری در آینده باشیم.
آیا ساخت و ساز بیشتر شده است؟
آمارها نشان می دهد که در سال ۱۴۰۱ بیش از ۴۰۰ هزار واحد مسکونی ساخته شد. همین موضوع از دیدگاه دولت نشان دهنده ی رشد تولید مسکن است.
اما واقعیت این جاست که کارشناسان، افزایش تولید مسکن را به معنای بهبود شرایط در سال گذشته نمی دانند. چرا که بیشتر ساختمان سازی های صورت گرفته در سال ۱۴۰۱، مربوط به مسکن سازی دولتی بوده است. بنابراین نمی توان عنوان کرد که این وضعیت به معنای رشد و رونق است.
محدودیت های دست و پا گیر در صنعت ساختمان
دبیر کانون سراسری انبوه سازان اعلام کرده است که صنعت ساختمان سازی با محدودیت های زیادی رو به روست.
فرشید پورحاجت خاطرنشان ساخت که با وجود این محدودیت ها، توقع افزایش ساخت بیهوده است. خیلی از سازندگان دیگر انگیزه ای ندارند.
بارها کارشناسان و فعالان بازار مسکن تاکید کردند که صدور پروانه ساختمانی باید مدیریت و ساماندهی شود اما باز هم شاهد تاخیر در صدور این مجوزهای ساختمانی هستیم. به نحوی که گاهی صدور آن ها تا یک سال هم طول می کشد.
هیچ یک از مسئولان و ارگان ها هم متوجه خطر بزرگ تاخیر در صدور مجوزها برای صنعت ساختمان سازی نیستند.
پورحاجت تاکید کرد که در طی سال های گذشته به جای رویکرد تشویقی به تولید مسکن، سیاست های فشار و بگیر و ببند در صنعت ساختمان وجود داشته و هر سازمانی که می توانست، نسخه ای برای صنعت ساختمانی پیچاند.رونق تولید مسکن در کشور مرداد ۱۴۰۲
در واقع اصلی ترین هدفشان این بود که درآمدی برای خود دست و پا کنند.
پورحاجت گفت:
برای ساخت یک متر مربع مسکن در پروژه های متوسط شهری در کل کشور، باید ۲ میلیون هزینه ی خدمات پرداخت شود. خدماتی که حتی به شکل شایسته ای از سوی دستگاه های مربوطه ارائه نمی شود. در واقع، فقط از پیکره ی بی جان مسکن، هزینه های هنگفتی دریافت می شود، بدون این که خدماتی ارائه گردد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد که ادامه ی این سیاست های غلط، روزهای سختی برای سازندگان رقم خواهد زد. بنابراین اگر دولت به دنبال تولید مسکن و ایجاد شرایط عادی در این بازار است، باید به سیاست ۱۰ ساله ی سرکوب خاتمه دهد و دست ساختمان سازان را باز بگذارد.
پورحاجت همچنین یادآور شد که سود اقتصادی خاصی در تولید مسکن وجود ندارد. وقتی که پروژه های دو ساله با سود بانکی ۲۶ درصدی مواجه هستند اما عملا باید ۴۶ درصد، سود بانکی پرداخت کنند، انگیزه ی سازنده کم می شود. هیچ پروژه ای کمتر از ۲ سال زمان نمی برد. علاوه بر این نباید فراموش کرد که ۵۰ درصد سرمایه ی سازندگان در دیوان سالاری دولت حبس می شود.
تمام این دلایل باعث می شود که سازندگان رغبت زیادی برای حضور در این بازار نداشته باشند. این موضوع را می توان از میزان استقبال انبوه سازان از طرح نهضت ملی مسکن متوجه شد.
هزینه ساخت مسکن در تهران
سوال این جاست که مسکن مزبور قرار است در کدام یک از نقاط تهران ساخته شود چرا که قیمت زمین بیشترین سهم هزینه های تولید مسکن را به خود اختصاص می دهد. علاوه بر این، باید نوع مصالح ساختمانی مشخص شود. با همه ی این فاکتورها، هزینه ی ساخت هر متر مربع مسکن در تهران، کمتر از ۱۵ میلیون تومان نمی شود.
با وجود گزارش های دولتی در خصوص کاهش قیمت مسکن، آمارها نشان می دهد که در مرداد ماه شاهد تورم ۳.۳ درصدی بوده ایم.
