در طی روزهای گذشته، اخباری در خصوص پیگیری و اراده ی مسئولین برای دریافت مالیات بر خانه های خالی به گوش رسید. حالا رئیس مرکز برنامه ریزی مالیاتی سازمان امور مالیاتی می گوید که چنین قوانین و اقداماتی نمی توانند موفق باشند و اشکالات زیادی وجود دارد.
به گزارش پرشین سازه ، مهدی موحدی می گوید که گشت های میدانی برای شناسایی واحدهای خالی موثر نیستند.
بر اساس قانون، وزارت راه و شهرسازی موظف است که اطلاعات مربوط به واحدهای خالی را به دست آورده و در اختیار سازمان امور مالیاتی قرار بدهد. بر اساس اصلاحات مصوبه سال ۹۹، بنا بر این شد که سامانه ی املاک و اسکان راه اندازی شود.
اساس کار سازمان امور مالیاتی بر شناسایی واحدهای خالی، بر همین سامانه متکی بود. اما عملکرد وزارت راه و شهرسازی در خصوص شناسایی این واحدها قابل قبول نبود.
مهدی موحدی می گوید:
اطلاعاتی که وزارت راه و شهرسازی جمع آوری کرده و در سامانه املاک و اسکان بارگزاری کرده بود، پر از نقص و اشتباه بود. بنابراین تا به امروز، اطلاعات قابل اتکایی در اختیار سازمان امور مالیاتی قرار نگرفته است که بر اساس آن، مالیات ستانی را به اجرا دربیاورد.
این مسئول فعال در سازمان امور مالیاتی از جهاتی دیگر نیز به این قانون اشکالاتی وارد کرد. اولین اشکال این قانون، این است که شناسایی خانه های خالی در آن، از سوی یک نهاد دیگر در حال انجام است. بنابراین وصول مالیات مسکن بر اساس اطلاعات یک سازمان دیگر چندان ممکن نیست و اساساً انگیزه ای هم میان دو دستگاه وجود ندارد تا با هم همکاری کنند.
موحدی خاطرنشان ساخت:
برخی می گویند که نمی توان عامل عدم انگیزه را در این جریان موثر دانست. چرا که درآمد حاصل از مالیات بر خانه های خالی به هیچ نهاد یا وزاتخانه ای نمی رسد. اما به هرحال نباید فراموش کرد که انگیزه ی مالی، محرک بسیار مهمی است که به هنگام قانون گذاری باید به آن توجه شود.
وی همچنین اعلام کرد که مشکل تقنینی نیز در این میان وجود دارد. مثلا وزارت راه و شهرسازی باید اطلاعاتی که در خصوص خانه های خالی به دست می آورد را به دست سازمان امور مالیاتی برساند تا یک ماه پیش از اتمام مهلت مقرر، به دست مالک واحد برسد و اخطاریه های لازم ارسال شود.
چنین اقداماتی فراتر از شناسایی خانه های خالی است. در نتیجه مالیات کوچکی مثل مالیات بر خانه های خالی، نیازمند زیرساخت های فناورانه و اطلاعاتی گسترده ای است که البته حالا، در دست انجام است.
این مقام مسئول تاکید کرد:
البته منظور این نیست که مالیات بر خانه های خالی، مالیات اهمیت ندارد. اما با توجه اطلاعاتی که به دست آمده، بار مالی چندانی هم نخواهد داشتم. اساسا یک بانک اطلاعاتی که بر پایه ی خوداظهاری شکل گرفته باشد، نمی تواند چندان دقیق و موثر باشد. در کنار این موضوع، باید در نظر بگیریم که انگیزه ی مالی هم وجود ندارد.
وی تاکید کرد که در کنار تمام این مشکلات، تعریف مشخصی هم از خانه های خالی وجود ندارد تا شناسایی آن ها دقیق تر صورت بگیرد.
موحدی در ادامه خاطرنشان ساخت که اطلاعات به دست آمده توسط وزارت راه و شهرسازی در خصوص خانه های خالی چندان دقیق نیستند. در نتیجه پایه ی اطلاعاتی این مالیات، دچار مشکل است. در نهایت تنها نتیجه ای که خواهیم گرفت این است که اساسا نمی توان خانه های خالی را شناسایی کرد.
شاید به همین دلیل است که وزارت راه و شهرسازی به عنوان راهکار آخر خود، به سمت رصد خانه به خانه می رود.
رئیس مرکز برنامه ریزی سازمان امور مالیاتی در انتها توضیح داد که شناسایی خانه به خانه ممکن نیست. مگر توان این وزارتخانه برای رصد خانه به خانه چقدر است؟
وی گفت: قانون اعلام کرده که خانه ای مشمول این مالیات می شود که در طی سال، بیش از ۱۲۰ روز ساکن نداشته باشد اما احتمال دارد که این ۱۲۰ روز در روزهای مختلفی از سال توزیع شده باشد. مثلا شاید خانه ای ۲ ماه ساکن نداشته باشد و بعد از آن، به مدت ۱ ماه خانه ی مزبور ساکنینی پیدا کند. به این ترتیب این واحد مسکونی باید چندین بار در طی سال رصد شود تا روزهای خالی بودن آن مشخص شود.
این مقام مسئول تاکید کرد که چنین اقدامی امکان پذیر نیست و وزارتخانه نیز چنین توانی ندارد.
