بارها از سوی کارشناسان مختلف هشدار داده شد که تولید مسکن در سال های اخیر به کمترین حالت خود رسیده است. موضوعی که در نهایت می تواند منجر به افزایش قیمت مسکن در سال های آتی شود. حال جدیدترین خبرها از بازار مسکن نشان می دهد که وضعیت ساخت و ساز همچنان رکودی است. حجم پروانه های ساختمانی صادر شده در ۱۰ ماه ابتدایی سال را نیز می توان به عنوان سرابی در نظر گرفت که خیلی ها فکر می کنند، عرضه ی جدید مسکن به بازار پایتخت است.
به گزارش پرشین سازه ، تحقیقات میدانی نشان می دهد که وضعیت بازار ساخت و ساز مسکن به گونه ای است که حتی اگر تمام پروانه های ساختمانی اندکِ صادر شده را هم در نظر بگیریم، باز هم در نهایت منجر به عرضه ی آپارتمان های نوساز در بازه ی کمتر از دو سال نخواهد شد.
در واقع از آن جایی که بازار مصالح و نهاده های ساختمانی دچار نوعی بی ثباتی شده است، نمی توان تخمین زد که هزینه ی تمام شده ی مسکن چقدر خواهد بود. در واقع بررسی نشان می دهد که حتی آن بخش از ساختمان هایی که جواز ساخت دریافت کرده اند؛ به دلیل همین عدم ثبات نمی توانند قیمت های خود را پیش بینی کرده و در نتیجه، فعلا برنامه ای برای آغاز ساخت و ساز ندارند. اتفاقی که در نهایت می تواند شدیداً به ضرر بازار مسکن باشد.
نکته ی دیگری که باید به آن توجه داشت این است که پروانه هایی که در سال جاری دریافت شده اند، عملا به ساخت خانه در کوتاه مدت منجر نمی شوند. به عبارت دیگر، در بهترین حالت باید دو سال منتظر بمانیم تا این آپارتمان ها به بازار مسکن عرضه شوند.
به همین دلیل است که می توان گفت بخشی از آمارهایی که به عنوان صدور پروانه ساختمانی و تیراژ جدید ساختمان سازی عنوان می شود، در حقیقت سراب است و عملاً نمی تواند در مدت زمان مورد نظر به بازار عرضه شود و بتواند معاملات مسکن را تغییر بدهد.
وضعیت بازار در سال ۱۴۰۲ هم چندان امیدوار کننده نیست و خیلی از کارشناسان می گویند که باید در انتظار افزایش قیمت ها باقی ماند.
به طور کلی، رفتارهای عرضه کنندگان مسکن مثل بساز و بفروش ها، سازندگان و…بر چند اساس خواهد بود.
به طور کلی، اصلی ترین فاکتور ایفاء کننده ی نقش در بازار مسکن، نوسانات ارزی است. هر زمانی که قیمت دلار افزایش پیدا کرده است، قیمت مسکن نیز به تبع آن بیشتر می شود.
همچنین باید به تورم عمومی حاکم بر کشور نیز اشاره کرد. تورمی که مانند دیوی حریص، لحظه به لحظه در حال بلعیدن سرمایه های مردم و قدرت خریدشان است.
در طول سال های اخیر، نهاده های ساختمانی نیز با رشد قیمت مواجه شده اند. تمام این دلایل باعث شده که رفتار عرضه کننده ی مسکن تغییر کند و حتی در برخی موارد غیرقابل پیش بینی شود. چرا که مشخص نیست قیمت هر یک از فاکتورهای بالا چگونه خواهد بود.
عرضه ی مسکن در بازار، سرابی بیش نیست!
بر اساس آمارهایی که از سوی مراکز رسمی منتشر شده است، در طول سال جاری و تا پایان دی ماه، فقط ۳۳ هزار واحد مسکونی توانسته اند مجوز ساخت دریافت کنند. اما نباید واقعیت هایی که در بازار وجود دارد را فراموش کرد و تصور کنیم که این حجم از صدور پروانه ی ساختمانی در نهایت منجر به افزایش عرضه ی مسکن خواهد شد.
در واقع خیلی از سرمایه گذاران مسکن با وجود این که مجوز ساخت دریافت کرده اند، ترجیح می دهند که فعلا به بحث ساخت و ساز وارد نشوند و در انتظار تثبیت قیمت ها باقی بمانند. به همین دلیل است که به نظر می آید تمام حرف و حدیث هایی که در خصوص افزایش عرضه در سال های آینده، زده می شود سرابی بیش نیست.
وضعیت ساخت و ساز و تولید مسکن در پایتخت همچنان رکودی است. خیلی از سرمایه گذاران تمایلی برای ورود به این بازار را ندارند. همچنین آمارهایی که در خصوص ساخت و ساز تا پایان دی ماه وجود دارد، نشان می دهد که وضعیت همچنان رکودی است و خیلی از سازندگان دست نگه داشته اند.
به نظر می آید که تاخیر در ساخت و ساز در نهایت، بیش از هر چیز دیگری به اقشار کم درآمد و متقاضیان واقعی مسکن ضرر می زند. به همین دلیل است که کارشناسان توصیه می کنند که هر چه سریع تر فکری به حال سیستم عرضه و تقاضا بشود.
در گزارش هایی که پیرامون تعداد مجوزهای ساختمانی صادر شده در طول ۱۰ ماه گذشته، منتشر شده، چنین آمده است که: در طی ۱۰ ماه اخیر، ۳۳ هزار مجوز ساخت در تهران صادر شده است که بر این اساس می توان گفت که متوسط صدور پروانه ی ساختمانی در پایتخت، ماهانه ۳ هزار و ۳۰۰ واحد بوده است.
البته این وضعیت نشان می دهد که در ماه های اخیر، تعداد پروانه های صادر شده نسبت به بهار امسال بیشتر شده و در نتیجه توانسته است میانگین را بالاتر ببرد. اما به هرحال، وضعیت همچنان رکودی است. تعداد متوسط سه هزار و ۳۰۰ تایی صدور مجوز ساختمانی همچنان با شرایط رونق تفاوت های زیادی دارد و نشان می دهد که هنوز از رکود خارج نشده ایم.
در روزهای خوبی که بازار مسکن کشور داشت، یعنی از سال ۸۳ تا ۹۳، میانگین تعداد پروانه های صادر شده به ماهی ۱۵ هزار عدد می رسید. اما وضعیت مسکن به یک پنجم شرایط عادی صدور پروانه رسیده است. این نشان می دهد که حجم ساخت و ساز خیلی پایین آمده و به زودی با مشکلات بزرگ ناشی از این معضل دست و پنجه نرم خواهیم کرد. گرچه در حال حاضر هم موضوع مسکن برای خیلی از خانواده ها بحرانیست. خیلی از خانواده های کم درآمد، در حال حاضر نیز قادر به خرید مسکن نیستند. چند سال دیگر که تازه تبعات ناشی از عدم ساخت و ساز، رو شود؛ وضعیت از این نیز بغرنج تر خواهد شد.
