بارها خاطرنشان شد که ساخت مسکن بر اساس اصل ۳۱ قانون اساسی توسعه و ساخت مسکن، بر عهده ی حاکمیت و دولت است. به همین دلیل است که هر یک از روسای جمهور که بر سر کار آمده اند، تاکید ویژه ای روی بحث مسکن داشته اند. اما مسئله این جاست که بیشترشان در این حوزه موفقیت چندانی به دست نیاوردند.
به گزارش پرشین سازه ، نیاز به مسکن در کشور ما، هر ساله در حال افزایش است. به نحوی که در حال حاضر حدود ۶ میلیون کمبود مسکن در کشور موجود است.
به همین دلیل نمی توان با شیوه های سنتی و قدیمی، اقدام به تولید انبوه مسکن کرد. یکی از اصلی ترین دلایلی که تولید مسکن را با تاخیر همراه می کند، پروسه ی طولانی دریافت پروانه ساختمانی است.
در برخی از شهرهای کشور، این پروسه ۸ الی ۱۲ ماه طول می کشد. از آن جایی که سازندگان هزینه های زمین را پرداخت کرده اند و قرار است که سرمایه هایشان به مدت ۱ سال راکد بماند، خیلی از آن ها بازار تولید مسکن را ترک کرده اند و ترجیح می دهند که به سراغ بازارهایی بروند که بازدهی سرمایه زودتر اتفاق می افتد.
بررسی ها نشان می دهد که به اندازه ی ۲۰ الی ۴۰ درصد قیمت تمام شده ی ساختمان به دلیل راکد ماندن سرمایه در یک سالی است که سازندگان در انتظار صدور پروانه ساختمانی باقی می مانند.
اما واقعیت این جاست که با وجود پتانسیل های کنونی، لازم نیست که فرآیند صدور پروانه ساختمانی انقدر طول بکشد و ساخت مسکن را به تاخیر بندازد.
از دیگر دلایلی که می تواند ساخت مسکن را با تاخیر همراه کند، موضوع نقشه های ساختمانی است. در واقع اطلاعات دقیق و درستی از فرآیند ساخت در این نقشه ها منعکس نمی شود و همین موضوع، کنترل پروژه و مدیریت آن را با مشکل مواجه می کند.
خیلی از مدیران پروژه به دلیل نبود اطلاعات نمی دانند که چه زمان باید مصالح ساختمانی را تهیه کرد و انتقال داد. یا اصلا نظارت درستی روی پروژه ها ندارند و نمی توانند خدمات پس از فروش و…را ارائه کنند.
به همین دلیل است که نبود اطلاعات درست در مورد پروژه باعث می شود که هزینه ها افزایش پیدا کرده و در نهایت قیمت تمام شده ی مسکن نیز افزایش پیدا کند. بررسی ها نشان می دهد که قیمت مسکن به دلیل همین عدم هماهنگی ها و نظارت ها یا پرت شدن زیاد مصالح، ممکن است تا ۲۰ درصد افزایش پیدا کند.
در کنار این موضوعات، عدم حضور به موقع نیروهای متخصص و مدیران باعث می شود که قیمت تمام شده ی مسکن به اندازه ی ۵۰ الی ۶۰ درصد افزایش پیدا کند.
اما از زمانی که فناوری های جدید و مدرنی مثل هوش مصنوعی وارد عرصه شده اند، دیگر جای نگرانی نیست و می توان این پروسه ها را در مدت زمان کوتاه تری طی کرد.
می توان با استفاده از هوش مصنوعی، محاسبات پروژه و روند طراحی و ترسیم نقشه ها را به جای ۱۲ ماه، در کمتر از ۱ روز انجام داد. علاوه بر این، در هزینه هایی که به این موضوع مربوط می شود نیز صرفه جویی خواهد شد.
اما باید دقت داشت که استفاده از فناوری های نوینی مثل هوش مصنوعی نباید به صورت تک بعدی انجام شود. چرا که احتمال دارد فرصت طلایی استفاده از هوش مصنوعی به یک تهدید بالقوه تبدیل شود.
البته به طور کلی، ساخت مسکن با روش های نوین بسیار به صرفه تر است. کشور ما نیازمند سالانه یک میلیون واحد مسکونی است و نمی توان این حجم از خانه را به شکل سنتی ساخت. در کنار این موضوع، باید چالش های ساخت و ساز سنتی مثل صرف هزینه های کلان، آسیب زدن به محیط زیست و…را نیز مدنظر داشت.
تمام این دلایل باعث می شود که نیاز به استفاده از ابزارهای جدید در ساخت مسکن وجود داشته باشد. اجرای نقشه های معماری، نظارت و طراحی می تواند سرعت ساخت و ساز را بالاتر ببرد و علاوه بر این، معماری هم می تواند از طراحی تک عاملی، به یک طراحی چند عاملی تبدیل شود.
هوش مصنوعی که این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده است، می تواند در راستای ساخت مسکن نیز به کار بیاید. در واقع اصلی ترین مشکل سازندگان و انبوه سازان این است که با ابزارهای کنونی نمی توانند سالانه ۱ میلیون واحد مسکونی بسازند. اما با این ابزار قدرتمند، شاید مسیر ساختمان سازی به جهت دیگری سوق پیدا کند.
