سال ۱۴۰۲ برای بازار مسکن، سال عجیبی بود. سالی که در ابتدا با گرانی های سرسام آور همراه شد اما در ادامه و فرا رسیدن تابستان که به شکل سنتی، فصل رونق معاملات ملکی است، دچار رکود شدیدی شد.
به گزارش پرشن سازه ، خیلی از کسانی که در زمستان سال ۱۴۰۱ به امید گرانی مسکن، خانه خریده بودند با رسیدن سال جدید، نااُمید شدند و حالا از فروش ملک های خود نیز عاجز مانده اند.
گشایشی که در سیاست رخ داد و ارتباط مجدد با عربستان، امیدواری برای رونق اقتصادی را افزایش داد. به این ترتیب خیلی زود، حباب ارز و طلا از بین رفت و بازار مسکن نیز دچار سکته ی قیمتی شد و معاملات به شکل کامل، خوابید!
چنین اتفاقی در بازار مسکن کاملا نادر بود و به همین دلیل، خیلی از سوداگران دچار ضرر و زیان شدند. البته نباید تصور کرد که وضعیت کنونی ایده آل است و توانسته تورم را از بین ببرد. تنها اتفاقی که رخ داده، این است که قیمت مسکن به قدری بالا رفته که چاره ی دیگری جز خودتنظیمی برای بازار باقی نمانده است.
به عبارت دیگر، قیمت این شاخص به قدری بالا رفته که مردم از خرید آن عاجز شده اند و به همین دلیل، رکود بی سابقه ای بر بازار مسکن سایه افکنده است. همین رکود باعث شد که سرعت رشد قیمت ها کمتر شود و کار به جایی برسد که قیمت ها تا حدی ثبات پیدا کنند.
البته همین موضوع باعث شد که امر بر خیلی از مسئولین مشتبه شود و تصور کنند که قیمت مسکن کمتر شده است. برخی می گفتند که اقدامات دولت منجر به این کاهش قیمت ها شده و آن را دستاورد مسئولین به حساب می آوردند. این در حالیست که وزارت راه و شهرسازی، کوچک ترین نقشی در این حوزه نداشته!
تنها دلیل کاهش قیمت ها، تخفیف هایی است که برخی از فروشندگان نیازمند نقدینگی به مشتریان خود ارائه داده اند. برخی از مالکان که نیاز به پول نقد داشتند، ناچار شدند که ملک خود را ۲۵ درصد زیر قیمت عرف بفروشند. اما به هیچ وجه نباید فکر کرد که این مسئله، تبدیل به یک عرف رایج شده و قیمت ها را پایین آورده است.
خیلی از فروشندگانی که نتوانستند با تخفیف ملک خود را بفروشند، حتی قید این تخفیف را هم زده اند!
تلاش های فراوان دولت برای هیچ!
از ابتدای امسال بود که دولت اقدامات مختلفی را در پیش گرفت تا به زعم خود بازار مسکن را کنترل کند! از پلمپ کردن دفاتر مشاوره املاک متخلف گرفته تا مالیات بر خانه های خالی!
اما واقعیت این جاست که هیچ یک از اقدامات صورت گرفته، نتوانسته اثر چندانی روی بازار داشته باشد.
مهرداد بذرپاش می گوید که در طی شش ماه گذشته، دولت دست به کارهای مختلفی زده تا قیمت ها را کاهش دهد و خوشبختانه، اقدامات دولت موثر بوده اند.
وی تاکید کرد که برخی از این اقدامات در کل دنیا انجام می شود تا بازار مسکن را کنترل کنند. دولت نیز با الگوبرداری از تجارب موفق دیگر کشورها، در تلاش است تا قوانینی مثل مالیات بر خانه های خالی و قراردادهای آنلاین اجاره را اجرایی کند و به این ترتیب، قیمت ها را پایین تر بیاورد.
اما در این میان، چند سوال مشخص و واضح مطرح می شود:
اول از همه، اگر اقدامات دولت موثر و مفید بوده چرا همچنان نرخ ملک در حال رکودزنی است؟! چنین ادعایی بر چه اساسی مطرح می شود؟ در حالی که بر اساس گزارش های رسمی، قیمت مسکن در تهران از متری ۸۰ میلیون تومان عبور کرده است!
دومین نکته اینجاست که مدت زمان انتظار برای خانه دار شدن شهروندان تهرانی از ۱۰۰ سال عبور کرده است. آیا اقدامات موثر دولت نباید منجر به کاهش این مدت زمان انتظار می شد؟! چرا بخش زیادی از درآمد خانوار، صرف هزینه های اجاره خانه می شود؟!
سومین مسئله به وعده های دولت برای ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی برمی گردد! این وعده چه شد؟ آیا اقشار کم درآمد همچنان باید به امید طرحی باشند که حتی یک خانه هم تحویل نداده است؟!
طبیعتا مشکلات مربوط به مسکن در چند سطر نمی گنجد و متاسفانه، اقداماتی که دولت انجام داده، نتوانسته وضعیت را بهبود دهد. تنها انتظاری که از مسئولین می رود، صداقت و روراستی با مردم است. باید آمارهای دقیق تری به مردم ارائه شده و مشخص شود که چرا وضعیت بازار مسکن به این شکل است!
معضل مسکن کاملا جدیست و خیلی از افراد را به شهرک نشینی و حاشیه نشینی وادار کرده است.
