روانکننده بتن در واقع ماده‌ای است که به مواد بتن افزوده شده و باعث می‌شود ماده خروجی نرم و دارای خاصیت شکل‌پذیری شود. به‌بیان‌دیگر نقش روان کننده ها در بتن علاوه‌بر ایجاد خاصیت شکل‌دهی، کاهش میزان چسبندگی و اصطکاک حین کار است. این روانکنندهها در واقع نوعی پلیمر از جنس پلاستیک هستند که به‌عنوان مواد اولیه حین ساختوساز استفاده می‌شوند.
هدف از اضافه کردن آن‌ها به بتن، تأمین نیازهای کاربری و راحت کردن فرآیند ساختوساز است. با افزودن روانکنندهها، ماده حالت سیال به خود گرفته و با ریختن آن در انواع قالب، به‌‌راحتی شکل می‌گیرند. در ادامه مقاله به بررسی دقیق‌تر انواع این مواد و همچنین مزایا و معایب آن‌ها خواهیم پرداخت.
کاربرد روانکنندهها در بتن
در این فناوری، به روانکننده بتن ، کاهنده آب نیز گفته می‌شود که وقتی به مخلوط بتنی اضافه می‌شوند، باعث مقاومت و بهبود کارایی آن خواهند شد. میزان مقاومت بتن، با میزان آب اضافه موجود در ترکیب تولید شده، رابطه معکوس دارد، به‌این‌ترتیب که هرچه میزان آب اضافه بیشتر باشد، مقاومت کمتر بوده و بالعکس. این موضوع سبب می‌شود هنگام استفاده از بتن، حضور روانکنندهها یا همان کاهنده‌های آب ضروری شود. با کاهش آب، چگالی خمیر سیمان بیشتر شده و کیفیت آن مطلوب‌تر می‌شود؛ زیرا این یکی از کاربردهای روانکنندهها افزایش مقاومت مخلوط به‌دست آمده در برابر کلیه عوامل جوی مانند هوازدگی و درنتیجه کاهش ترک‌خوردگی است.
میزان مصرف روانکنندهها در بتن
کاهنده‌های آب باعث افزایش مقاومت مخلوط به دست آمده و همچنین حفظ خواص جاری شونده خواهند شد که در این حالت نوعی متناسب‌سازی ایجاد می‌شود. میزان روانکننده افزوده شده باید توسط افراد متخصص و کاربلد تعیین شده و به هیچ عنوان بیشتر یا کمتر از حد نیاز نباشد؛ زیرا در این حالت اثرات منفی بر خواص بتن داشته و آن را خراب می‌کند. این مواد اغلب از پلی کربوکسیلات به‌دست آمده است. ماده نامبرده نوعی محصول جانبی، در صنعت تولید کاغذ است.
برای فوق روانکنندهها نیز از موادی به نام میعانات نفتالین یا پلی نفتالین سولفونات استفاده شده که این مواد نسبت به مواد قبلی جدیدتر هستند و بر پایه اترهای پلی کربوکسیلات در دسترس‌اند. روان‌کننده‌های نرمال نیز از مواد ناب شیمی هستند که بسیار مورد توجه قرار دارند. گاهی نقش روان کننده ها در بتن، جذب آن‌ها توسط ذرات سیمان و ایجاد بار منفی و جدایی بین آن‌هاست. روان‌کننده‌های پلی نفتالین سولفونات، لیگنین، پلی کربوکسیلات و ملامین از پلیمرهای عالی هستند.
مزایای استفاده از روانکننده در بتن
برای به‌کار‌بردن این مواد در مکان‌های مختلف و به‌خصوص مناطق دور از دسترس باید حتما از روانکنندهها استفاده کرد. نقش روان کننده ها در بتن بسیار پررنگ بوده و استفاده از آن‌ها مزایایی به دنبال دارد. برخی از این مزایا عبارت‌اند از:
- سبب افزایش کارایی بتن و امکان قرار دادن آن در کلیه مکان‌ها می‌شود.
- افزودن آن باعث افزایش کیفیت بتن و تولید ماده‌ای استاندارد خواهد شد.
- افزایش مقاومت و بالا رفتن دوام بتن را به دنبال دارد.
معایب روانکننده
علی‌رغم اینکه نقش روان کننده ها در بتن بیشتر جهت بهبود مقاومت و دوام مواد است؛ اما در برخی موارد دارای معایبی هستند. از بزرگ‌ترین آن‌ها می‌توان به استفاده بیش‌ازحد از این مواد اشاره کرد که منجر به تأخیر در عملکرد آن شده و تفکیک و گسیختگی مواد را به دنبال دارد.
تفاوت روانکننده و فوق روانکننده چیست؟
فوق روانکننده بتن سبب کاهش بسیار زیاد آب شده و معمولا در ساخت ملاتی که مقاومت بالایی دارد، استفاده می‌شوند. به‌طور‌کلی ترکیب آن‌ها با روانکنندهها متفاوت بوده و در مکان‌هایی که نیاز به کم شدن میزان آب ملات، شدیدتر و ضروری‌تر است، مورد مصرف قرار می‌گیرند؛ اما روانکننده ترکیبی معمولی است و تنها با کاهش مقدار استانداردی از میزان آب موجود در ملات، مقاومت سیمان را به شدت افزایش می‌دهد.
انواع روانکنندهها در بتن
روانکنندهها که با اضافه شدن به یک ماده سبب یکسان شدن بار الکتریکی ذرات آن مواد شده و باعث می‌شود ذرات سیمان کلوخه یا به هم چسبیده نشوند، انواع مختلفی دارند. در ادامه به معرفی برخی از انواع آن‌ها خواهیم پرداخت.
پلی کربوکسیلیک اسید واترها
امروزه نقش روان کننده ها در بتن بسیار پررنگ‌تر شده و استفاده آن‌ها در صنعت گسترش یافته است. این نوع روانکننده کارایی بسیار بالا و صرفه اقتصادی بیشتری دارد. بعد از اضافه شدن به سیمان، انرژی بین ذرات آن را خنثی کرده و در نتیجه ذرات از یکدیگر جدا می‌شوند.
روانکننده حفظ‌کننده اسلامپ
نقش روان کننده ها در بتن علاوه‌بر کاهش آب، حفاظت حالت بدن برای مدت زمان طولانی یا مسافت بسیار است. برخی از روانکنندهها باید در فواصل طولانی پمپاژ شوند و چنانچه با کاهش روانی موجه باشند، در لوله‌های پمپاژ گیر افتاده و ایجاد حباب می‌کنند؛ به‌همین‌دلیل برای چنین شرایطی از روانکننده حفظ‌کننده اسلامپ استفاده می‌شود که توان مقاومتی بسیار بالایی نسبت به انواع دیگر دارند.
هدف مصرف روانکنندهها
میزان مصرف این مواد باید بسیار دقیق باشد و هرگز بیش از حد نرمال افزوده نشود؛ چراکه در این حالت زمان گیرش تغییر یافته و مشکلات بسیاری در پی دارد. جهت بهبود بتن، آشنایی با خواص فیزیکی و شیمیایی آن بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا با‌توجه‌به ساختار آن‌ها، میزان روان‌کننده‌‌ای که قرار است افزوده شود، تخمین زده می‌شود. به‌طور‌کلی هدف استفاده از روانکنندهها عبارت‌اند از:
- افزایش دوام بتن
- تسریع نرخ مقاومت
- بهبود پمپاژ بتن به مناطق دور
- ممانعت از نشست بتن
- امکان اتصال بتن به آرماتور فولادی
- کاهش جداشدگی دانه‌های بتن و آب
روانکنندهها، از مهم‌ترین مواد صنعتی
این محصولات ناب شیمی ، تنوع بسیار بالایی دارند و خاصیت اصلی آن‌ها این است که سبب کاهش چشمگیر مایعات در بتن شده که این عامل باعث افزایش کیفیت آن‌ها می‌شود. تهیه کردن ملات با افزودن روانکننده، نیازمند تجربه بالاست؛ زیرا خطا در هنگام تولید آن‌ها، سبب افت کیفیت بتن شده و نمی‌تواند کارایی آن را حفظ کند. با‌توجه‌به نقش روان کننده ها در بتن، اگر این مواد در حالت استاندارد تولید شوند، سبب کاهش حباب، بهبود پمپ‌پذیری، جلوگیری از خمیری شدن ملات و افزایش سرعت ساختوساز خواهند شد.
تنوع این مواد باعث شده که کار در هر شرایطی به آسانی پیش رود و حتی اگر قرار باشد ماده تولیدی در فواصل طولانی پمپاژ شود، هیچگونه تغییر حالت و اختلالی در آن مشاهده نشود. در این مقاله سعی بر آن بود که نقش روان کننده ها در بتن، مزایا و معایب آن‌ها در صنعت را تحلیل و بررسی کنیم تا در مواقع نیاز از این مطالب بهره بگیرید.
اطلاعات تماس :
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد محصولات و خدمات شرکت ناب شیمی، می‌توانید به وب‌سایت رسمی یا شماره تماسهای زیر مراجعه کنید .
وب‌سایت: www.nabchem.com
تلفن:
۰۹۱۲۵۳۸۵۴۱۱
۰۹۱۹۲۳۷۰۷۳۸
۰۹۱۹۷۲۱۱۰۰۹
۰۲۶۴۳۷۹۷۶]
ایمیل
info@nabchimie.com
با شرکت ناب شیمی، به تجربه‌ای مطمئن در زمینه تولید و عرضه مواد شیمیایی با کیفیت دست پیدا کنید .
