در کشورهای پیشرفته ی دنیا مثل ژاپن، مدت ها پیش موضوع ساخت خانه های کوچک متراژ پیگیری شد و حالا سال هاست که از ساخت آن ها می گذرد. اما این موضوع در کشور ما همچنان داغ است و مسئولین مشغول بررسی جنبه های مختلف آن هستند.
به گزارش پرشین سازه ، مناقشاتی کلی در خصوص ساخت واحدهای کوچک متراژ ۲۵ الی ۳۰ متری در شهرهای بزرگ وجود دارد که هنوز هم حل و فصل نشده است.
حدود سه سال پیش که قیمت مسکن به سرعت افزایشی شد و خیلی از اقشار جامعه دیگر قادر به خرید یا حتی اجاره ی مسکن در تهران نبودند، موضوع ساخت خانه های ۲۵ متری توسط مدیران شهرداری مطرح شد.
البته در همان سال ۹۸ این پیشنهاد از سوی برخی کارشناسان و مسئولان رد شد. به دلیل زیست خاص ایرانی ها و سبک زندگی اسلامی، چنین خانه هایی مناسب نیست و اساسا نمی تواند رفاه خانواده ها را تامین کند.
به همین دلایل و عدم استقبال مردم از چنین طرحی، پیشنهاد ساخت خانه های کوچک متراژ ۲۵ متری کنار گذاشته شد.
اما حدود یک سال بعد و زمانی که همه فکر می کردند پرونده ی ساخت چنین واحدهایی مختومه شده است، تفاهم نامه ای میان شهرداری تهران و وزارت کشور منعقد شد که بر اساس آن، باید در پایتخت، واحدهای کوچک متراژ ساخته شود.
کسانی که از این طرح دفاع می کردند، می گفتند که ساخت چنین خانه هایی می تواند نیاز بخش وسیعی از جامعه را پوشش دهد و علاوه بر این، سیستم عرضه و تقاضا را نیز متعادل می کند.
از سوی دیگر، مخالفان نیز همچنان بر موضع خود باقی ماندند و اعلام کردند که ساخت چنین خانه هایی، الگوی مصرف خانوارهای ایرانی را تغییر می دهد و نباید اجازه بدهیم که چنین تغییری رخ بدهد.
این صحبت ها از سال ۹۹ تا به امروز در فضای تصمیم گیری کشور جاری بوده است. با این حال، در روزهای گذشته نیز دوباره صحبت از ساخت خانه های کوچک متراژ شده است.
یکی از مسئولین مربوطه در نشست مربوط به کمیسیون عمران مجلس پیشنهاد کرده است که ساخت خانه های ۳۰ الی ۴۰ متری در پیش گرفته شود.
در این میان، رئیس کمیسیون عمران مجلس، نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و قویاً آن را رد کرد.
محمدرضا رضایی کوچی در خصوص این موضوع عنوان کرد که ارائه ی چنین پیشنهادهایی مایه تاسف است.
وی گفت: خانواده ای که یک فرزند کوچک دارد، چطور قرار است در یک خانه ی ۳۰ متری زندگی کند؟ این ایده های نامناسب، اعضای کمیسیون عمران مجلس را نگران می کند.
مدت ها پیش، طرح تفصیلی شهر تهران، حداقل متراژ واحدهای مسکونی موجود در پایتخت را ۳۵ متر عنوان کرد. حالا وقتی که صحبت از ساخت خانه های ۳۰ متری می شود، به این معناست که باید از این میزان حداقلی، ۵ متر نیز کاسته شود.
طبیعتا زندگی در چنین خانه هایی نمی تواند کیفیت بالایی داشته باشد. تنها کسانی که می توانند بهره ی کمی از زندگی در چنین خانه هایی ببرند، مجردان هستند.
البته برخی از کارشناسان نیز می گویند که ساخت چنین خانه هایی باعث می شود که میل به ازدواج کمتر شده و بیشتر افراد به سمت تجردگرایی سوق داده بشوند که چنین موضوعی، می تواند تبعات اجتماعی برای جامعه به همراه داشته باشد.
از طرف دیگر، کسانی که موافق ساخت واحدهای کوچک هستند، اعلام می کنند که به هرحال ساخت چنین واحدهایی می تواند وضعیت بازار مسکن را بهبود دهد و کسانی که استطاعت مالی زیادی ندارند، حداقل بتوانند خانه ای کوچک خریداری کنند.
چنین طرح هایی در ابتدای هر سال که موضوع مسکن و اجاره داغ است، مطرح می شود و بعد از مدتی نیز به دست فراموشی سپرده خواهد شد.
نکته این جاست که آمارهای بازار مسکن نشان می دهد که اخیرا بسیاری از خریداران و متقاضیان مسکن به سمت واحدهای کوچک متراژ و نقلی میل پیدا کرده اند. البته این موضوع به دلیل کاهش قدرت خرید و افزایش سرسام آور قیمت مسکن در تهران است.
به طور کلی، واحدهای بزرگ و واقع در مناطق شمالی تهران بدون مشتری مانده اند چرا که کسی قدرت خرید این واحدها را ندارد. در عوض خانه های ۵۰ متری که بالای ۲۰ سال ساخت هستند، در میان خریداران و متقاضیان واقعی مسکن، محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند.
لازم به ذکر است که نگاهی به تجربیات کشورهای دیگر در ساخت واحدهای کوچک متراژ، می تواند راهگشا باشد. مثلا خانه های ۲۵ متری توکیو، گرچه کوچک هستند اما دارای تمام امکانات رفاهی می باشند و می توانند نیاز ساکنان را به خوبی برطرف کنند.
