آغاز سال جدید، گرچه هیجان زیادی با خود به همراه می آورد اما خبر از گرانی های بیشتر هم می دهد. مستاجرین همواره نگران هستند که با آغاز سال جدید، وضعیت اجاره بهای آن ها چه خواهد شد. در سال جدید این معضل دو چندان شده است چرا که انتظار می رود اجاره بهای مسکن به خصوص در شهرهای بزرگی مثل تهران، سرسام آور شود.
به گزارش پرشین سازه ، تورم بی سابقه ای که این روزها شاهدش هستیم، همه چیز را درگیر کرده است. از قیمت اقلام خوراکی گرفته تا اجاره بهای مسکن! از سوی دیگر قیمت مسکن به قدری بالا رفته است که توان خرید مردم، عملا بسیار پایین آمده و به ناچار، اجاره نشین خواهند شد. در نتیجه طبیعی است که تقاضا برای اجاره بالاتر رفته و قیمت ها نیز افزایش پیدا کند.
حالا که در آستانه ی فصل جا به جایی هستیم، احتمال گرانی اجاره بها نگران کننده تر شده است و خیلی از مستاجرین را سردرگم و آشفته ساخته است.
بر اساس گزارش ها و آمارهایی که در ماه های گذشته منتشر شده است، می توان به خوبی گرانی اجاره بها را ردیابی کرد. شاخص قیمت ماهیانه، نقطه به نقطه و سالیانه ی اجاره بها در بهمن ماه سال گذشته( یعنی آخرین ماهی که گزارش هایی در این خصوص منتشر شده) به ترتیب، ۲.۳، ۴۱.۶ و ۳۴.۷ درصد بوده است.
همچنین بررسی قیمت اجاره بها در سال گذشته نشان می دهد که هر روز شاهد گرانی های بیشتر بوده ایم. مثلا رشد ماهیانه ی قیمت مسکن در اردیبهشت سال ۱۴۰۱، حدود ۲.۵ درصد بوده است. در خردادماه سال گذشته این عدد به ۲.۳ درصد رسیده و سپس در تیرماه، با یک جهش بزرگ به ۳.۸ درصد رسیده است.
مردادماه سال ۱۴۰۱، اوضاع تورم مسکن کمی آرام تر شده و به ۲.۸ درصد رسیده است اما شهریور دوباره اوج گرفته و به ۳.۵ درصد رسیده است.
اما این مهر ماه بود که ناگهان شاهد افزایش افسارگسیخته ی قیمت ها در بازار مسکن بودیم. به نحوی که رشد قیمت ها رکورد ۶.۱ درصدی را زده است.
البته در ماه های بعد از آن، تورم قیمت مسکن رو به کاهش رفته است و به ترتیب ۳.۷ درصد، ۲.۸ درصد، ۲.۸ درصد و در نهایت به ۲.۳ درصد در بهمن ماه رسیده است.
اجاره بهای مسکن نیز وضعیت مشابهی را طی کرده است. به نحوی که در مهر ماه سال گذشته، رکود قیمتی ۶.۱ درصدی را از خود به جای گذاشت. به همین دلیل بود که در سال گذشته، وضعیت مستاجرین به خصوص در شهرهای بزرگ اصلا جالب توجه نبود.
در واقع خیلی از آن ها تصور می کردند که با شروع فصل پاییز و زمستان که رونق جا به جایی کمتر است، می توانند به فایل های مناسب تری دست پیدا کنند. اما به خوبی شاهد بودیم که قیمت اجاره بها در این دو فصل، افزایش زیادی داشت و باعث شد که امید مستاجرین برای یافتن خانه ای با قیمت مناسب، کمتر شود.
از طرف دیگر، اقدامات دولتی نیز برای بهبود وضعیت اجاره بهای مسکن چندان کارساز نبود. با آغاز کرونا، دولت تصمیم گرفته که بسته ای را به اجرا درآورد که طی آن، موجرین تا سقف ۲۵ درصد می توانستند قراردادهای اجاره ی خود را تمدید کنند. گرچه این طرح موفقیت چندانی به همراه نداشت و خیلی از موجرین با ترفندهای مختلف، این قانون را دور زدند. خیلی از بنگاه داران و معامله گران می گفتند که موجرین، هیچگونه الزامی به رعایت این قوانین نداشتند و این بسته، اهرم اجرایی لازم را نداشت.
اما به نظر می آید که در سال جاری، حتی خبری از همین بسته ی کوچک حمایتی هم نیست و مستاجرین باید به تنهایی با وضعیت کنونی اجاره دست و پنجه نرم کنند.
در حال حاضر، تقریبا دو ماه دیگر فصل جا به جایی مستاجرین آغاز خواهد شد و مشکلات کنونی دو چندان می شوند. با توجه به اینکه قیمت دلار به صورت لحظه ای تغییر پیدا می کند و حتی همین امروز هم شاهد افزایش قیمت آن هستیم، باید منتظر افزایش اجاره بهای مسکن نیز باشیم. سوال این جاست که با توجه به سقف افزایش درآمدها، آیا مستاجرین می توانند همگام با تورم پیش بروند و اجاره بهای جدید را پرداخت کنند؟
به نظر می آید که در این میان خیلی از مستاجرین ناچار به حاشیه نشینی روی بیاورند یا اینکه در خانه هایی ساکن شوند که اساسا غیررسمی هستند و امکانات لازم برای زندگی آبرومند را ندارند.
در حال حاضر، قیمت اجاره بهای مسکن در مناطق مختلف تهران، فرق چندانی با هم ندارد. در حقیقت گرانی ها باعث شده که حتی جنوبی ترین مناطق تهران نیز اجاره بهای بالایی داشته باشند.
مثلا یک واحد مسکونی ۶۷ متری در افسریه ی تهران، با مبلغ ۳۷۰ میلیون تومان رهن کامل فایل شده است. مبلغ اجاره در مناطق شمالی تر تهران مثل جنت آباد بسیار بیشتر است. یک واحد ۹۷ متری در این محله با مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان رهن و ۱۷ میلیون اجاره، قیمت گذاری شده است.
با توجه به این که دستمزد مصوب دولت در سال جدید حدود ۷ میلیون تومان است، این پرسش مطرح می شود که کارمندان و کارگران ساده چگونه می توانند الباقی مبلغ اجاره را تامین کنند؟ تازه این در شرایطی است که هزینه های دیگر زندگی را کاملا ندیده بگیرند.
چنین وضعیتی باعث شده که خیلی از مستاجرین تهرانی نگران سال جاری باشند و با دیده ی تردید و ترس به قرارداد سال جدید چشم بدوزند. حتی کوچک ترین و بدون امکانات ترین خانه های تهران نیز دیگر ارزان نیستند و برای اجاره ی آن ها باید مبالغ زیادی پرداخت شود.
