بازار مسکن در بحبوبه تغییر نرخ سود بانکی و انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، آرامش خود را حفظ کرد و گرچه در شهریور ماه ۱۴۰۳، با رشد ۲ درصدی مواجه بود اما خبری از رفتارهای هیجانی و افزایش روانی قیمت ها نبود.
به گزارش پرشین سازه ، بررسی ها نشان می دهد که غایب اصلی بازار مسکن در شهریور ماه، هیجان قیمتی و رفتاری بود و به نظر می آید که هیچ چیز نمی تواند معامله کنندگان را به هیجان واداشته و آن ها را به تصمیمات هیجانی و احساسی وادار کند. البته میانگین قیمت مسکن در تهران به متری ۸۷ میلیون رسید و در قیاس با ماه گذشته ۲ درصد رشد کرد، اما به هرحال بازار همچنان آرام و بدون هیجان است.
واقعیت اینجاست که هنوز بانک مرکزی اطلاعات رسمی مربوط به بازار مسکن در شهریورماه را منتشر نکرده اما به خوبی می توان متوجه شد که تغییرات قیمت مشابه ماه های دیگر بوده است. خلاصه موضوع این است که در شهریور نیز بازار خرید و فروش آرام بوده و اتفاق خاصی در آن رخ نداده است.
بر اساس صحبت های مشاوران املاک و واسطه گران بازار، در ماه گذشته دو فاکتور اقتصادی و سیاسی، توانسته نقشی محسوس در رفتار معامله گران ایجاد کند. نرخ سود بانکی و انتخابات قریب الوقوع آمریکا توانستند، خریداران سرمایه ای ملک را به اقدام وادار کنند.
شاید جالب باشد که بدانید بعد از مدت ها، یکی از اصلی ترین رقبای بازار مسکن، سپرده های بانکی است. در دوره های قبلی، هر زمان که سود سپرده بانکی در سطح تورم بوده، مانع از این شده که سرمایه های سرگردان به بازار ملک وارد شوند و قیمت ها را بالا ببرند.
در طی شش ماه گذشته، بازدهی بازار پول نسبت به دیگر بازارها بالاتر بوده و با ۱۵ درصد بازدهی، رتبه اول را در اختیار داشته است. جالب توجه اینجاست که بازارهای پربازدهی مثل ارز، رشد کمتری را در این نیم سال تجربه کردند و روند نسبتاً ثابتی را طی نمودند.
از همه جالب تر اینجاست که بازدهی بازار مسکن در این مدت، کمتر از سود سپرده های بانکی بوده است. حاصل این وضعیت، کاهش تقاضای سرمایه ای در بازار ملک و مسکن تهران بوده است.
تحقیقات میدانی نشان می دهد که تعداد معاملات مسکن تهران در قیاس با سال گذشته، ۴۰ درصد کاهش یافته است. در بهترین حالت، برخی از مناطق تهران، میزان معاملات سال گذشته خود را تکرار کرده اند.
واقعیت اینجاست که حتی اگر میزان معاملات مسکن تهران به اندازه سال گذشته باشد، باز هم می توان رکود را در تک تک اجزا و بخش های بازار دید. علاوه بر این، ربودن مقام اول بازدهی توسط سود سپرده بانکی به این معنا نیست که بلاخره قیمت مسکن ارزان شده یا قدرت خرید مردم بالاتر رفته است! به هرحال خرید مسکن هنوز هم برای خیلی از متقاضیان، آرزویی دست نیافتنی محسوب می شود.
دومین عاملی که بازار مسکن شهریور ماه را تحت تاثیر قرار داد، انتخابات آمریکا بود. برخی از معامله گران نگران ورود ترامپ به کاخ سفید هستند و با توجه به تجربیات گذشته خود عمل کرده و اقدام به خرید ملک می کنند. البته بیشتر این افراد کسانی هستند که می خواهند آپارتمان خود را به احسن تبدیل کنند.
با تمام این حرف و حدیث ها، به نظر می آید که خبری از جهش های قیمتی نباشد و رفتار معامله گران بازار مسکن خالی از احساسات و هیجان های آنی است.
در طی سال های گذشته، آن چیزی که میان بیشتر خریداران بازارهای مختلف مشترک بوده، کمبود نقدینگی است. به همین جهت، اساساً بخش زیادی از متقاضیان نمی توانند دست به خرید بزنند اما به هرحال، اقلیت دست به نقد، سود حاصل از این وضعیت را برده و به سادگی دست به خرید املاک خوش قیمت می زنند؛ چرا که فروشندگان در شرایطی که هیچ متقاضی خریدی در بازار وجود ندارد، ناچار به ارائه تخفیف می شوند.
در شهریور ماه، فروشندگانی که مصمم به فروش ملک خود بودند، حاضر شدند که تخفیف ۵ الی ۷ درصدی روی آخرین قیمت پیشنهادی خود اعمال کنند. البته لازم به ذکر است که این رفتار، شیوه ی رایج در بازار نیست اما به هرحال، می توان نمونه هایی در بازار ملک تهران پیدا کرد که فروشندگان حاضر به سازش شده اند.
سوال اینجاست که این کمبود شدید نقدینگی از کجا ناشی می شود؟ چندین سال است که مردم به دلیل تورم شدید و کاهش ارزش پول ملی، تلاش می کنند که پول نقد نگه ندارند و تا آخرین لحظات معامله، دارایی های خود را به پول نقد تبدیل نمی کنند تا مبادا، تورم سرسام آور بخشی از ارزش دارایی های آن را بکاهد.
حتی در ماه های گذشته نیز به رغم ثبات نسبی می توان این موضوع را به وضوح مشاهده کرد. چرا که گرچه قیمت دلار در این ماه ها تقریبا ثابت بوده اما به هرحال، نمی توان افراد را از انتظار برای افزایش دارایی خود منصرف کرد.
