وقتی نگاهی به هزینه ساخت و قیمت مسکن در بازار می اندازیم، متوجه می شویم که بخش زیادی از گرانی های مسکن متوجه قیمت زمین است و با ارائه زمین رایگان، می توان مشکل را حل کرد. در واقع باید همان الگوی دهه شصت تکرار شود که در طی آن، زمین رایگان به مردم واگذار می شد.
به گزارش پرشین سازه ، یکی از نمایندگان مجلس ضمن اشاره به این موضوع، خاطرنشان ساخت که هزینه ساخت یک متر مربع مسکن نزدیک به ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است اما همان واحد متری ۱۰۰ میلیون تومان عرضه می شود. بنابراین می توان گفت که بخش زیادی از گرانی مسکن به خاطر قیمت بالای زمین است.
مجتبی یوسفی در ادامه تصریح کرد که دولت برای رفع این بحران، فقط یک راه دارد: باید بر اساس قانون ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار هکتار زمین را از انحصار خارج کرده و به بازار عرضه کند. همچنین باید ۳۰۰ هزار هکتار به وسعت سکونتگاه های کشور افزوده شود تا مشکل مسکن حل گردد.
این عضو هیئت رئیسه مجلس تجارب دهه شصت را یادآور شد که به مردم زمین رایگان اهدا می شد و همین موضوع بود که توانست بخش بزرگی از مشکلات مسکن را حل کند. در حال حاضر، وزارت راه و شهرسازی در برابر الحاق زمین مقاومت می کند و زمین را به انحصار خود درآورده است.
وی در ادامه صحبت های خود اعلام کرد: مشکل بزرگ مردم مسکن است. بازنشستگان، کارگران، کارمندان و تمامس کسانی که تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد هستند، سر سال که می شود باید دو برابر پول پیش و اجاره را به موجر پرداخت کنند. با مصاحبه و ارائه آمار، مشکل مردم حل نمی شود و باید با جدیت دنبال حل مشکل مردم بود.
سوداگری زمین، آفت بزرگ بازار مسکن!
این نماینده مجلس در بخش دیگر از سخنان خود به روش های حل مشکل مسکن پرداخت و اعلام کرد که فقط دو راه برای رفع بحران مسکن وجود دارد: اولین راهکار به ارائه زمین رایگان برمی گردد که در دهه شصت نیز انجام شد و موفقیت آمیز بود. با واگذاری زمین رایگان می توان هزینه های ساخت را کاهش داد و علاوه بر این، دست سوداگران را از بازار مسکن کوتاه کرد.
این فرمول قدیمی همواره جواب می دهد و می تواند مشکل مسکن را حل کند. این اراضی متعلق به مردم ایران است و باید به خودشان داده شود. یوسفی می گوید که ایران ۱۶۶ میلیون هکتار وسعت دارد اما فقط ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار مساحت شهری کشور است. ۲۰۰ الی ۳۰۰ هزار هکتار نیز به مساحت روستاهای کشور تعلق دارد.
حدود ۱۶ الی ۱۷ میلیون هکتار هم به زمین های کشاورزی تعلق دارد که در مجموع، می توان گفت فقط از ۱۸ میلیون هکتار از اراضی کشور استفاده می شود. برنامه هفتم توسعه مشخص کرده که با الحاق ۰.۲ درصد از زمین های کشور که معادل ۳۰۰ هزار هکنار زمین است، مشکل مسکن حل خواهد شد.
مجتبی یوسفی در ادامه به اراضی پتانسیل دار کشور در برخی از شهرها و روستاها به خصوص در مناطق کویری اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که البته باید مشکل زیرساخت ها نیز فراهم شود. در واقع نباید شهرهایی ساخته شود که هیچ امکاناتی برای زندگی ندارند.
این عضو هیات رئیسه مجلس خاطرنشان ساخت که مردم مطالباتی در حوزه مسکن دارند. مثلاً روستاییان می گویند که چرا به محدوده روستاها، زمین های مناسب الحاق نمی شود که فرزندانشان بعد از ازدواج مجبور به حاشیه نشینی نشوند. علاوه بر این، می گویند باید طرح های هادی، تفصیلی و جامع به روز شوند تا مشکل مسکن برطرف شود.
وزارت راه و شهرسازی وظیفه دارد که به این مسائل رسیدگی کند. در دولت رئیسی، این کار تسهیل شد اما هنوز هم محدودیت هایی در باب الحاق زمین وجود دارد. دولت باید دست از انحصارطلبی در حوزه زمین بردارد و در برابر الحاق اراضی به محدوده شهرها و روستاها مقاومت نکند.
این نماینده مجلس در بخش دیگری از صحبت های خود اعلام کرد که بهانه های قدیمی برای عدم اجرای این سیاست ها دیگر معتبر نیست و باید از تمام ظرفیت هایی که وجود دارد، برای حل مشکل مسکن استفاده کرد. برنامه هفتم توسعه تمام روش های حل بحران را پیش بینی کرده و بر سیاست واگذاری زمین تاکید کرده است.
در کشور، ۱۵ میلیون هکتار زمین قابل سکونت وجود دارد که فقط با عرضه ۳۰۰ هزار هکتار می توان این مشکلات را حل کرد. بر اساس گفته های یوسفی، مجلس هم اقداماتی در حوزه سیاست های مسکن داشته و تلاش کرده قانون هایی وضع کند که نظارت بر دولت را تقویت می کنند و باید به درستی اجرا شوند.
در موضوعاتی که مصرف مثبت دارند، دولت باید همراه مصرف کنندگان باشد و بخشی از هزینه های آنها را پرداخت کند. مسکن هم بخشی از همین مصارف مثبت تلقی می شود و دولت باید سهم خود را در این موضوع ادا کند.
