گرچه تقریباً همه می دانستند که در مورد طرح نهضت ملی مسکن آمارسازی های زیادی وجود دارد و اصلاً تعداد واحدهای تکمیل شده و آغاز به ساخت کرده، اصلاً و ابداً در حد گزارش های دولت نیست اما هیچکس تصور نمی کرد که این آمارها تا این اندازه با واقعیت فاصله داشته باشند.
به گزارش پرشین سازه ، مرکز پژوهش های مجلس اعلام کرده که در فاصله زمانی ۱۴۰۰ تا مرداد ۱۴۰۳، فقط ۲۰ هزار واحد مسکونی از طرح نهضت ملی مسکن تکمیل شده و به سرانجام رسیده اند. این در حالیست که در این مدت زمان باید ۳ میلیون واحد ساخته و تحویل داده می شود.
طرح نهضت ملی مسکن با این هدف آغاز به کار کرد که سالانه ۱ میلیون واحد مسکونی بر روی اراضی ۹۹ ساله بسازد اما بعد از گذشت ۳ سال، حتی ذره ای به این هدف نزدیک نشده و فقط نزدیک به ۲۰ هزار واحد مسکونی تکمیل کرده است. سوال اینجاست که پس چرا خبری از واحدهای مسکونی ارزان قیمت نیست که باید در اختیار خانواده های کم درآمد قرار می گرفت؟ تکلیف آورده های مردم، تسهیلات بانکی و…چه می شود؟
آمارهای رسمی مرکز پژوهش های مجلس در حالی منتشر می شود که بارها و بارها از زبان مسئولین دولت سیزدهم شنیده می شد که تعداد زیادی واحد مسکونی از طرح نهضت ملی مسکن افتتاح شدند. گاهی خبر می رسید که ۲۰ هزار واحد در یک نقطه و ۵۰ هزار واحد مسکونی دیگر در نقطه ای متفاوت، افتتاح شده و به بهره برداری رسیده است. حتی صحبت از پایان طرح مسکن مهر می شد و مسئولین دولت سیزدهم اعلام می کردند که عزم خود را برای تکمیل طرح مزبور جزم کرده اند.
گزارش مرکز پژوهش های مجلس، درست مانند تیر خلاص عمل کرد و بسیاری از افراد را که تا به امروز نسبت به طرح نهضت ملی مسکن امیدوار بودند، واقع بین کرد. گفته می شود که فقط ۲۰ هزار واحد مسکونی از این طرح به مراحل پایانی رسیده و تمام شده است.
این گزارش، یادآور گفته های وزیر راه و شهرسازی جدید است که در روزهای گذشته تاکید کرده بود که باید دست از آمارسازی در خصوص طرح مسکن ملی برداشت و واقعیت را در گزارش ها منعکس کرد. به نظر می آید که خانم صادق در مورد همین موضوع صحبت می کرد.
واقعیت اینجاست که حتی خوش بین ترین فعالان و کارشناسان نیز هرگز تصور نکردند که تعداد واحدهای ساخته شده به اندازه آمارهای اعلامی از سوی دولت باشد اما آمار کنونی، فاجعه بار است. بیش از ۳ سال از آغاز طرح نهضت ملی مسکن می گذرد و با وجود هیاهوهای بسیار در خصوص این طرح، تنها چیزی که به عنوان دستاورد کنونی می توان در نظر گرفت، ساخت ۲۰ هزار واحد مسکونی است. این در حالیست که گفته می شود نزدیک به ۷ میلیون تقاضای انباشته مسکن در کشور وجود دارد.
وزیر راه و شهرسازی جدید به محض ورود و استقرار در وزارتخانه نسبت به این موضوع آگاه شده بود. گفته می شود که چند آمار متناقض از میزان پیشرفت مسکن ملی در بخش های مختلف دولت، او را نسبت به موضوع حساس کرد؛ چرا که این آمارها، هیچ سنخیتی با واقعیت طرح نهضت ملی مسکن نداشت. واقعیت هایی که خانم صادق نسبت به آنها آگاه بود.
قبل از اینکه وزیر جدید پا به ساختمان وزارت راه و شهرسازی بگذارد، گفته شد که ساخت ۱ میلیون واحد مسکونی دولتی و حمایتی شروع شده است. البته صحبت هایی هم از آغاز به ساخت ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار واحد مسکونی زده می شد که البته هیچگاه، رنگ و بوی واقعیت به خود نگرفت.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته، مشخص شده که دولت سیزدهم توانسته فقط به یک درصد تعهدات خود در حوزه مسکن سازی عمل کند و در طی ۲ سال گذشته، هیچگاه به تحقق وعده های خود نزدیک هم نشده است.
سوال اینجاست که چرا این اتفاق رخ داد و دولت سیزدهم با وجود تلاش های بسیار، نتوانست به وعده های خود عمل کند؟ به نظر می آید که ریشه مشکل در اصرار دولت برای ساخت مسکن با هزینه کم است. بسیاری از پیمانکاران پروژه زیر بار این قیمت های غیرواقعی نرفتند و به همین دلیل، پروژه ها روی زمین ماند. از سوی دیگر، محاسبات ضعیف ونادرست برخی دولتی ها در خصوص زمین های در اختیارشان، منجر به توقف طرح شد و عملاً آن را به کام شکست برد.
بارها اعلام شد که برای ساخت مسکن باید اراضی موردنظر آماده شوند که این آماده سازی حداقل ۳ الی ۴ سال زمان می برد. تجربه مسکن مهر در نیمه دوم دهه ۸۰ نیز بیانگر همین موضوع بود اما به دلایل مختلف، دولت سیزدهم تصور کرد که می تواند در مدتی کوتاه زمین ها را آماده کند. دولت به سادگی تجربیات گرانبهایی که مردم و مسئولین با هزینه زیاد در طی طرح مسکن مهر به دست آورده بودند را کنار گذاشت و ترجیح داد که مسیر خود را پیش برود. در نهایت، آنچه که امروز به عنوان دستاورد دولت سیزدهم در حوزه مسکن باقی مانده، ساخت ۲۰ هزار واحد مسکونی است.
