گرچه طرح نهضت ملی مسکن از همان ابتدا در بسیاری از نقاط کشور با چالش و مشکل رو به رو بوده اما در استان هرمزگان، بخش عمده ای از این پروژه ها نیمه تمام مانده اند و با معضلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش پرشین سازه ، وضعیت مسکن در طی سال های گذشته به قدری وخیم شده که حتی برخی از خانواده ها مانند سال های ۷۰ و ۸۰، به اجاره منزل مشترک روی بیاورند و حتی در بعضی شهرهای بزرگ مثل تهران، پشت بام خوابی و اجاره کانکس نیز رواج پیدا کرد.
در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۴۰۰، بلاخره مجلس وارد عمل شد و قانون جهش تولید مسکن را تصویب نمود که خروجی آن، طرح نهضت ملی مسکن شده است. طرحی که هنوز هم در بسیاری از نقاط کشور، سرانجام خوبی پیدا نکرده و اساساً آمار دقیقی در رابطه با آن وجود ندارد!
بعد از آغاز طرح نهضت ملی مسکن، سهم هر استان از ۴ میلیون واحد مسکونی مشخص شد و مقرر گردید که در استان هرمزگان ۶۶ هزار واحد مسکونی در طی ۴ سال ساخته شود.
معضل بزرگ اینجاست که در استان هرمزگان، چالش های زیادی برای ساخت وجود دارد. این معضلات و چالش ها نمود بیشتری در بندرعباس دارند که اتفاقاً در طرح مسکن مهر نیز چندان موفق نبود. شهرک بزرگ پیامبر اعظم که طرح های مسکن مهر بندرعباس در آن ساخته شده اند، حالا با مشکلات بزرگی مثل سرانه پایین خدمات، بهداشت، فرهنگ و آموزش دست و پنجه نرم می کند و هنوز نتوانسته به جای خوبی برای زندگی باکیفیت شهروندان تبدیل شود.
همین تجارب بود که باعث شد مسئولین امر در خصوص طرح نهضت ملی مسکن هوشیارانهتر برخورد کنند و از تکرار تجربه شهرک پیامبر اعظم(ص) خودداری نمایند. به این ترتیب، در ۴۰ کیلومتری بندرعباس، شهری به نام علوی، مکان مناسب برای اجرای طرح نهضت ملی مسکن تعیین شد.
البته این موضوع با اعتراض و عدم استقبال خیلی از شهروندان بندرعباسی مواجه شد اما از سوی دیگر، مسئولین نهضت ملی مسکن مسکن بندرعباس باید طرح مزبور را آغاز می کردند و همین عامل تبدیل به یک تناقض چالش برانگیز شده است.
کمبود زمین، مشکل بزرگ بندرعباس!
یکی از اصلی ترین مشکلاتی که در خصوص بندرعباس وجود دارد، کمبود زمین است. این شهر بندری از جنوب به دریا ختم می شود و به همین دلیل مسیر توسعه آن از یک سو مسدود است. در شرق این شهر نیز مزارع پرورش میگو قرار گرفته اند و زمین های آن ناحیه را به اشغال خود درآورده اند.
در غرب بندرعباس هم نیروی دریایی ارتش، سپاه و دیگر صنایع مربوطه واقع شده اند که عملاً امکان توسعه را از بین برده اند. در نتیجه تنها بخش شهر که قابل توسعه می باشد، نواحی شمالی است که بیشتر این ناحیه نیز بیایانی است و بافت تپه تپه دارد. ناگفته نماند که در همین ناحیه نیز خطوط انتقال گاز و برق قرار گرفته اند که برای مسکن سازی باید جا به جا شوند و هزینه زیادی روی دست دولت می گذارند.
با وجود تمام مشکلات، نمی توان مسکن سازی را به حال خود رها کرد و باید الحاق زمین به شهر بندرعباس در دستور کار قرار بگیرد. مسئولین استانی بارها به شورای عالی شهرسازی و معماری مراجعه کردند تا در نهایت، با الحاق برخی از نواحی حومه به شهر بندرعباس موافقت شد.
نکته حائز اهمیت اینجاست که مشکل مربوط به تامین زمین فقط در شهر بندرعباس دیده می شود و در بیشتر شهرهای استان هرمزگان، این مشکل وجود ندارد. در واقع همزمان با آغاز طرح نهضت ملی مسکن در کشور، بسیاری از شهرهای استان هرمزگان نیز روند ساخت و ساز را آغاز کردند.
مشکل بزرگ به بندرعباس و موانع مسکن سازی در آن مربوط است. بزرگترین پروژه مسکن سازی این شهر که قرار بود در طی آن ۱۵ هزار واحد ساخته شوند، حالا به دلیل حجم بالای خاک برداری و تسطیح، هنوز هم وارد فاز اجرایی نشده است.
البته وضعیت آنقدر هم ناگوار نیست و مدیران موفق به تحویل ۲۱ هزار واحد مسکونی در استان هرمزگان شده اند. از میان ۶۶ هزار واحدی که قرار بود در استان ساخته شود، ۵۰ هزار واحد در نواحی شهری و ۱۶ هزار واحد مسکونی نیز در حوزه روستایی بوده اند.
به گفته مدیرکل راه و شهرسازی استان هرمزگان، این ۶۶ هزار واحد در قالب های مختلفی از جمله خودمالکی، نوسازی بافت فرسوده، اجاره ۹۹ ساله و …تعریف شده اند. از آغاز طرح نهضت ملی مسکن تا به امروز، نزدیک به ۲۱ هزار واحد مسکونی تکمیل شده و به دست متقاضیان خود رسیده است.
بخشی از این واحدها که تعدادشان ۴ هزار و ۳۳۰ واحد است، توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در شهرک پیامبر اعظم ساخته می شوند. برخی از آنها هم به مراحل پایانی رسیده اند و به زودی تحویل داده می شوند.