گرچه بحران مسکن در کل دنیا وجود دارد اما این معضل بزرگ در ایران، رنگ و بوی دیگری گرفته است: خیلی از مردم دیگر خواب خانه دار شدن را هم نمی بینند.
به گزارش پرشین سازه ، حالا که قیمت مسکن تهران به حوالی متری ۹۰ میلیون رسیده، هیچ یک از کسانی که کف حقوقشان ۱۰ میلیون است، رویای خانه دار شدن را نمی بینند و اساساً جز تامین اجاره خانه، به چیز دیگری فکر نمی کنند.
آمارها نشان می دهد که قیمت یک متر مسکن تهران ۱۲ برابر کف حقوق هاست. بنابراین متقاضیان حتی به اندازه اجاره یک خانه معمولی هم درآمد ندارند. بررسی ها نشان می دهد که مدت زمان انتظار برای خانه دار شدن در دیگر نقاط شهری ایران در سال ۱۴۰۲ کاهش داشته و از ۷۴ سال به ۵۹ سال رسیده است اما تهرانی ها هنوز هم در این چاه عمیق گرفتار شده اند.
در سال ۱۴۰۲، انتظار تهرانی ها برای خانه دار شدن از ۱۱۲ سال به ۱۵۲ سال رسید. این یعنی خداحافظی با هر امید و آرزویی که ممکن است به خانه دار شدن ختم شود!
بر اساس گفته های یکی از کارشناسان بازار مسکن، خانه اولی ها که مدت هاست از بازار حذف شده اند چرا که توان خرید ملک با قیمت نجومی را ندارند. تورم هم بخش زیادی از درآمد حداقلی کارگران و کارمندان را می بلعد و عملآً امکان پس انداز را از آن ها گرفته است.
تصور نکنید که اکثر جامعه دستمزد بالاتر از حقوق مصوب دارند؛ چرا که تعداد معلمان، بازنشستگان، کارگران و کارمندان در کشور ما بسیار بالاست و همه آنها همین حقوق مصوب را دریافت می کنند. بنابراین با یک حساب سرانگشتی هم می توان متوجه شد که چه تعداد از ساکنان این سرزمین از خانه دار شدن محروم شده اند.
حالا که سهم مسکن از سبد هزینه های خانوار به ۵۵.۸ درصد رسیده و رکود ۲۰ سال اخیر را زده است، رسیدگی به معضل مسکن، اهمیتی دوچندان پیدا می کند.
بدون ساخت مسکن، وضعیت بازار بدتر خواهد شد!
دبیر انجمن انبوه سازان مسکن درباره وضعیت ساخت و ساز توضیحاتی ارائه کرد و خاطرنشان ساخت که بازار مسکن نیز مانند دیگر بازارها از مولفه های عرضه و تقاضا پیروی می کند.
فرشید پورحاجت می گوید که گرچه امروزه وضعیت بازار چندان جالب نیست اما به دلیل کاهش شدید ساخت و ساز و انباشت تقاضا، در سال های آتی شاهد رشد مجدد قیمت ها در بازار مسکن خواهیم بود.
وی اعلام کرد که برخلاف صحبت بسیاری از مسئولین، آمار مربوط به تولید مسکن در سال گذشته نیز کمافی‌السابق بوده و سالانه ۳۵۰ هزار واحد ساخته شده است که مانند تمام سال های قبلی بوده! واقعیت اینجاست که همین واحدها را هم بخش خصوصی می سازد و خبری از تولید مسکن در بخش دولتی نیست.
این کارشناس بازار به لزوم برنامه ریزی در حوزه مسکن اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که تا به امروز، تمام تمرکز دولت ها به روی تولید مسکن بوده که گرچه کار خوبی است اما کافی نمی باشد.
پورحاجت گفت: در حال حاضر، ۹۰ درصد تولید مسکن کشور توسط بخش خصوصی انجام می شود و شاید فقط ۱۰ درصد ساخت و سازها توسط دولت برنامه ریزی می شود که تکلیف و سرانجام این ساخت و سازها نیز کاملاً مشخص است.
دبیر انجمن انبوه سازان مسکن در نهایت تاکید کرد که باید برنامه ریزی ها به گونه ای پیش رود که شرایط ساخت و ساز برای بخش خصوصی تسهیل گردد تا به این شکل، نیاز موجود در بازار را پاسخ داده شود. در غیر این صورت، شرایط بدی در انتظار بازار خواهد بود.
سیزده سال از رکود مسکن می گذرد!
نباید تصور کرد که از رکود بازار مسکن از سال گذشته شروع شده، بلکه بیش از ۱۳ سال است که این وضعیت بر بازار سایه افکنده! پورحاجت می گوید که از سال ۸۸ تا به امروز، سیاستگذاری حوزه مسکن عوض شده و با ادغام وزارت مسکن و شهرسازی با وزارت راه، وضعیت برای حوزه مسکن بدتر هم شده است. همچنین نباید از قوانین بدی هم که وضع شده گذشت که کار تولید مسکن را به اینجا کشانده اند.
یکی از قوانین بدی که امروزه وضعیت بازار تولید را به اینجا کشانده، قانون پیش فروش ساختمان است. در حال حاضر بیش از پنج میلیون متقاضی مسکن در کشور وجود دارد اما بدون توجه این متقاضیان، مالیات های سنگین در حوزه مسکن و ساختمان وضع شد تا در نهایت، حاشیه سود سازنده پایین آمده و رغبت خود را به تولید از دست بدهد.
سیر این قوانین بد به همینجا ختم نمی شود و گستره بزرگی از جمله بیمه کارگران تامین اجتماعی، طولانی شدن پروسه صدور جواز ساختمانی، گرانی خدمات مهندسی و…را شامل می شود.
آیا قیمت مسکن بلاخره شکسته می شود؟!
مهمترین سوالی که در ذهن متقاضیان وجود دارد این است که آیا بلاخره قیمت زمین شکسته خواهد شد یا خیر؟ دبیر انجمن انبوه سازان می گوید که تا وقتی اقتصاد ما درگیر تورم ۴۰ درصدی است، چنین توقعاتی بیهوده هستند.
آمار دقیقی از این وجود ندارد که مسکن تا چه اندازه از دسترس مردم خارج شده اما تحقیقات میدانی و کف جامعه، شرایط خوبی را نشان نمی دهد. پورحاجت به صراحت اعلام کرد که برای بهبود اوضاع باید برنامه ریزی کرد.
