سخنان رئیس جمهور در صحن علنی مجلس، واکنش های زیادی را برانگیخت. برخی می گویند که رئیس دولت سیزدهم می خواهد از وعده ی ساخت یک میلیون مسکن در سال، شانه خالی کند.
به گزارش پرشین سازه ، ساخت یک میلیون واحد مسکونی از اصلی ترین وعده های انتخاباتی ابراهیم رئیسی در دوره ی انتخابات بود. تحرکاتی هم در خصوص ساخت پروژه های مسکونی صورت گرفت اما از آن جایی که بعد از گذشت ۲۴ ماه، هنوز یک واحد مسکونی هم تحویل داده نشده، می توان گفت که این وعده هم به سیاهه ی طویل وعده های عمل نشده، پیوسته است.
گرچه این موضوع، پدیده ی تازه ای نیست. جناح سیاسی اثر چندانی در این مسئله ندارد و مردم به وعده هایی که اجرایی نمی شوند، عادت کرده اند.
موضوع زمانی بغرنج می شود که وعده ی مزبور، مستقیما توسط رئیس جمهور داده شده باشد اما بعداً منکر آن گردد. در صحن علنی مجلس، ابراهیم رئیسی گفته است که برخی می گویند دولت، قول ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی را داده است. اما نکته این جاست که صاحب اصلی این وعده، شخص رئیس جمهور است.
این در حالیست که ایشان باز هم دولت قبل را مقصر دانسته و از افرادی که تفاضای وفای به وعده داشته اند، درخواست کرده که باید از دولت قبل که خانه ای نساخته است، پیگیری کنند.
اما خوب است این چند نکته را با رئیس جمهور محترم دولت سیزدهم در میان بگذاریم و یادآوریم شویم:
وعده ی ساخت یک میلیون واحد مسکونی در دوره ی انتخابات و توسط شخص شما داده شده است. ذکر این جمله که برخی می گویند دولت قول داده؛ به چه معناست؟!
دومین نکته این جاست که رئیس دولت قبلی باید در قبال کم کاری های خود پاسخگو باشد اما بدانید که پاسخگویی ایشان، وظیفه ی شما از پاسخگویی را سلب نمی کند. شما باید در برابر وعده هایی که داده اید، جوابگو باشید.
با توجه به این شرایط، این سوال مطرح می شود که شما چرا خانه نساختید؟ همه به خاطر دارند که در دوره ی انتخابات، اعلام کردید که با علم کامل به شرایط اقتصادی وارد گود شده اید و بهانه جویی نخواهید کرد.
فرض را بر این می گیریم که دولت پیشین، لیبرال و وطن فروش و تنبل و ….بود و در برابر اعمال خود، پاسخگویی نداشت. شما که دولت انقلابی و مردمی هستید و حدود ۷ هزار صفحه برنامه ی اقتصادی دارید و توانسته اید اقتصاددان ها را به صف کنید، چرا کاری از پیش نمی برید و مسکن نمی سازید؟ علاوه بر این، گذشتگان را هم مقصر می دانید.
رئیس دولت سیزدهم اعلام کرده است که در دولت پیشین حداکثر ۳۰۰ هزار واحد مسکونی ساخته شده است. اما آیا این دلیل موجهی برای دولت کنونی است که خانه نسازد و به جای پاسخگویی برای عملکرد خود، از دولت قبلی بخواهد که جوابگو باشد؟!
نکته ی بسیار جالب تر این جاست که دولت های قبلی به کم کاری در حوزه ی ساخت مسکن متهم می شوند اما وزیر مسکن دوره های قبل، یعنی آقای محمد اسلامی در دولت سیزدهم، ترفیع مقام می گیرد و در دولت جدید هم ابقاء می شود. ایشان در حال حاضر سمت معاون رئیس جمهور را دارد و همزمان رئیس سازمان انرژی اتمی هم هست.
سوال این جاست که آقای اسلامی که به کم کاری و اهمال متهم شده، چرا باید در دولت جدید، مقام داشته باشد؟! در ضمن اگر به دنبال این هستید که چرا دولت قبل خانه نساخته است، به جای رفتن به صحن مجلس و پرسش از مردم و نمایندگان، بهتر است از وزیر مسکن قبلی که در هیئت دولت خودتان حضور دارد؛ این سوال را مطرح کنید و بگویید چرا خانه نساختید؟!
مردم باید بدانند که تکلیفشان چیست و آیا صاحب خانه می شوند یا خیر؟! آقای رئیس جمهور باید بگویند که بلاخره تصمیم به ساخت خانه دارند یا نه؟ شاید هم باید منتظر رئیس جمهور آینده باشیم که تمام تقصیرها را به گردن دولت قبل بندازد و بگوید قبلی ها باید می ساختند که نساختند!
در شرایط کنونی، تنها ضرر کنندگان واقعی، مردم و متقاضیانی هستند که به هوای وعده ی ساخت مسکن، دلخوش شدند و سرمایه ی خود را در اختیار دولت قرار دادند اما به نظر می آید که هیچکس حاضر به پذیرش مسئولیت وعده های داده شده نیست. ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی پیشکش؛ دست کم یکی از این واحدها باید تحویل داده می شد. حالا که وضعیت به این نقطه رسیده، امیدواری های اولیه نیز از بین رفته است.
