ماجرای فرونشست زمین در محدوده خیابان ولیعصر باعث شد که دوباره بحث زیرساخت های تهران و پدیده فرونشست زمین در نقاط مختلف آن مطرح شود. یکی از اعضای هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی می گوید که چنانچه این حوادث در ساعات اوج ترافیک رخ دهد، مخاطرات را چندین برابر می کند.
به گزارش پرشین سازه ، علی بیت اللهی اعلام کرد که در طی سال های گذشته، چندین مورد فرونشست در خیابان های مختلف تهران داشته ایم که هرکدام دلایل مختلفی داشته اند اما همگی نشان از وجود مشکل در زیرساخت و ساختگاه های آبرفتی و خاکی تهران می دهند که طبیعتاً احتمال بروز چنین حوادثی را بیشتر می کند.
بر اساس صحبت های این مقام مسئول، احتمال وقوع این حوادث در محله های جنوبی و مرکزی تهران بیشتر است. بنابراین باید تا عمق ۳۰ متری زمین تهران با اسکن زیرسطحی بررسی شود. این مورد اهمیت زیادی دارد چرا که هر لحظه امکان تکرار حادثه فرونشست خیابان ولیعصر وجود دارد.
بیت اللهی تاکید کرد که با اقدامات مهندسی می توان فروریزش ها را کنترل کرده و جلوی وقوع آن ها را گرفت. وی از شهرداری تهران و دولت چهاردهم درخواست کرد که این موضوع را مدنظر قرار داده و فکری به حال فرونشست ها و فروریزش های شهر تهران کنند.
حادثه خیابان ولیعصر در حوالی میدان ونک و در پنجم مرداد ماه(جمعه) رخ داد. خوشبختانه به دلیل تعطیلی این روز و زمان حادثه، ترافیک خاصی وجود نداشت، در غیر این صورت احتمالا فاجعه بزرگ تری رخ می داد که به سادگی قابل کنترل نبود.
بر اساس گفته های این عضو از مرکز تحقیقات راه و شهرسازی، دلیل وقوع این حادثه، گسیختگی لوله آب و جریان آب به زیر رویه آسفالتی این مسیر با آب شکستگی طبیعی بود که به مرور زمان، منجر به فرسایش تونل و گسترش ابعاد آن شده بود. علاوه بر این، رفت و آمدهای محیطی منجر به تشدید عمل ارتعاش محیطی شده بود و رویه آسفالتی زیر این حفره ایجاد شده که در نهایت نیز دچار فروریزش شد.
خوشبختانه این حادثه تلفات جانی در بر نداشت اما طبیعتاً عبور و مرور از مهم ترین خیابان پایتخت را برای مدتی با اختلال همراه کرد. علی بیت اللهی اعلام کرد که پدیده فروریزش خیابان ولیعصر چیز تازه ای نیست و در طی سال های گذشته، بارها شاهد رخ دادن چنین حوادثی در جای جای تهران بوده ایم.
این موضوع حتی در شهرهای دیگر کشور مثل اصفهان نیز وجود دارد و بارها رخ داده است. سوالی که در خصوص این ماجرا مطرح می شود این است که آیا چنین حوادثی قابل پیش بینی هستند و می توان جلوی آن ها را گرفت؟
بیت اللهی در پاسخ به این سوال اعلام کرد که برخی از حفره های تونل های زیرسطحی در شهر تهران، قابل شناسایی هستند اما برخی دیگر امکان شناسایی ندارند؛ چرا که دلیل اصلی رخ دادن آن ها، گسیختگی لوله ها یا فرسودگی تاسیسات شهری و مسدود کردن جریان آب است. تا زمانی که عوامل وقوع این حوادث برطرف نشوند، نمی توان توقع داشت که فروریزش و فرونشست پیش بینی شوند.
از نظر ایشان، یکی دیگر از عوامل وقوع فرونشست و فروریزش، ساخت برج ها و ساختمان های چندین طبقه است که گودبرداری عمیقی دارند. این گودبرداری ها، مسیر عبور جریان طبیعی آب را قطع می کنند و همین موضوع به تدریج منجر به انباشت آب در زیر کالبد شهر خواهد شد و در نهایت، پدیده فروریزش را به وجود می آورد.
از جمله مهمترین مناطقی که با خطر فروریزش مواجه هستند، منطقه چشمه علی شهرری است. از زمانی که چشمه علی رو به خشکی رفته، این مخاطرات بیشتر شده است. چشمه علی به دلیل توسعه ایستگاه خط مترو، به این وضعیت دچار شده. جریان آب زیرسطحی و رگ های آبی زیرسطحی تهران در اثر خط طولی مترو مسدود شده است و در نهایت، پایین دست چشمه خشک می شود و فرونشست رخ می دهد. این خطر کاملاً جدی است و باید فکری به حال آن صورت بگیرد.
این مقام مسئول در مرکز تحقیقات راه و شهرسازی اعلام کرد که با مسدود شدن آب، جریان آب متوقف نخواهد شد بلکه در اطراف خود، آب شکستگی ایجاد می کند و به مرور زمان، حقره های بزرگی تشکیل می دهد که این حفره ها با ریزش سطح به نزدیکی زمین می آیند و ناگهان منجر به فروریزش می شوند.
وقوع چنین حوادثی در ساعات شلوغی و ترافیک شهر می توان فاجعه بزرگی به همراه داشته باشد. مدیریت شهری بسیار پیچیده است و برای حل این معضل باید رویکردی همه جانبه داشت. از بهبود وضعیت ساخت و ساز ساختمان ها گرفته تا توسعه زیرساخت ها؛ همه و همه باید در راستای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی باشند.
