خانه های اشتراکی؛ فرزند خلف فقر در جامعه

خانه های اشتراکی؛ فرزند خلف فقر در جامعه

قیمت اجاره خانه به شکل وحشتناکی افزایش پیدا کرده و از دل همین مسئله، معضلات بسیاری به وجود آمده است. اما شاید هیچ چیز خطرناک تر از رواج خانه های اشتراکی نباشد.

به گزارش پرشین سازه ، برخی از خانواده هایی که نمی توانند اجاره را پرداخت کنند، ناچارا به اجاره ی خانه اشتراکی روی می آورند.

یکی از اساتید دانشگاه و کارشناس مسکن، در واکنش به این موضوع، اعلام کرد که بیش از ۵۰ درصد درآمد خانواده صرف مسکن می شود و طبیعی است که وقتی خانواده ها ناچارند بخش زیادی از درآمد خود خرج مسکن کنند، به اجاره ی خانه های اشتراکی یا حتی چادرنشینی و…روی بیاورند.

بیت الله ستاریان عنوان می کند که تعداد خانواده ها بیش از واحدهای اجاره ای شده است. در نتیجه با کمبود مسکن مواجه هستیم. در سال گذشته، بیش از ۷ هزار ازدواج ثبت شده که تمام این زوج ها نیازمند خانه هستند.

البته در سال های گذشته نیز پدیده ی خانه ی اشتراکی وجود داشت. خانه هایی که هر یک از اتاق های آن به اجاره ی یک خانواده درمی آمد و سرویس ها نیز مشترک بود. اما پدیده ی خانه اشتراکی، امروز شکل دیگری به خود گرفته و کیفیت زندگی را پایین می آورد.

این کارشناس مسکن اعلام کرد که حتی اگر از آسمان هم، سالی یک میلیون مسکن ببارد، باز هم باید ۶ سال منتظر باشیم تا ثمره اش را ببینیم. طرح هایی هم که دولت برای رفع معضل اجاره ارائه می کند،(مثل طرح مسکن استیجاری یا مسکن مهر) به درد جامعه ی ما نمی خورد.

در واقع این طرح ها برای کشورهایی مناسب است که مشکل مسکن ندارند و صرفا بخش کوچکی از جامعه شان، به علت فقر شدید ناتوان از خرید خانه هستند. در نتیجه، دولت دست به کار شده و برایشان خانه هایی در قالب مسکن استیجاری، مسکن اجتماعی و…تامین می کند.

بیت الله ستاریان تاکید کرد که در تمام دنیا، ساخت مسکن به بخش خصوصی واگذار می شود و با جذب سرمایه های خصوصی همراه است.

وی گفت: از زمانی که مسکن مهر کلید خورد، بازار مختل شد. البته در کوتاه مدت، قیمت مسکن پایین آمد اما در نبود نهادها و راهکارهای نظارتی، افزایش بها دوباره اتفاق افتاد.

پرداخت تسهیلات رهن

این کارشناس مسکن در ادامه به پرداخت تسهیلات رهن مسکن توسط دولت اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که چنین راهکاری اثرگذاری خاصی ندارد. در واقع، تنها به صورت موقت می تواند مشکل مستاجران را حل کند اما برای بلند مدت کافی نیست.

ستاریان خاطرنشان ساخت که پرداخت سالانه ی پول به مستاجران، باعث می شود که صاحبخانه ها نیز اجاره ها را چند برابر کنند. در نتیجه، دولت ناچار می شود در سال های بعد، مبلغ را افزایش دهد که طبیعتا کار اشتباهی است و منجر به تورم می شود.

در این میان، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران نیز به معضلات مسکن اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که یکی از اصلی ترین پیامدهای اقتصاد مریض، مشکل مردم در تامین مسکن است.

موسوی چلک گفت:

وقتی اقتصاد بیمار است، هرکسی تلاش می کند که ضرر خود را از طرق های مختلف جبران کند و هزینه های خود را پوشش دهد. وقتی که فرد مسکن داشته باشد، از طریق بالا بردن مبلغ رهن و اجاره، افزایش هزینه ها را جبران می کند.

وی در ادامه تاکید کرد که اجاره مسکن اشتراکی پیامدهای منفی سنگینی دارد. حتی در خانه هایی که اتاق والدین یا فرزند مشترک است هم مشکل وجود دارد، چه برسد به خانه های اشتراکی!

جنس ارتباطات و نسبت ها در خانه های اشتراکی، دیگر مثل گذشته ها نخواهد بود و همین موضوع، تبعات سنگین اجتماعی به همراه خواهد داشت.

موسوی چلکی تصریح کرد که در خانه های اشتراکی، آرامش و آزادی ساکنین از بین می رود. متراژ خانه ها مدام کمتر می شود. حتی ممکن است اختلاف و درگیری بین خانواده ها رخ دهد و در این میان، فرزندان خانواده ها بیشترین آسیب را می بینند.

یکی دیگر از مشکلات اصلی خانه های اشتراکی، مربوط به دید و بازدیدهای خانواده ها می شود که عملا به صفر می رسد.

وی تاکید کرد که مسکن اشتراکی یکی از جلوه های فقر در جامعه است که تماماً پیامد منفی دارد. خشونت های اجتماعی در این شرایط افزایش پیدا می کند و سرقت، گرایش به فحشا و مواد مخدر، تنها بخشی از اتفاقاتی است که در اثر مسکن اشتراکی، ممکن اسن رخ دهد.

دیدگاه ها غیرفعال است