در روزهایی که صنعت ساختمان نفس‌های آخر را می‌کشد، کارگران ساختمانی زیر بار تورم، گرانی مصالح و رکود پروژه‌ها خم شده‌اند. اما حالا عامل تازه‌ای نیز به این زنجیره بحران افزوده شده است: قطعی‌های مکرر برق. ناترازی در تولید و مصرف انرژی نه‌تنها کارخانه‌های تولید مصالح را زمین‌گیر کرده، بلکه فرصت‌های اندک شغلی برای این قشر زحمتکش را نیز از بین برده است.
به گزارش پرشین‌سازه ؛ روح‌الله محمدی، رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان بندرگز، از شدت گرفتن بیکاری در میان کارگران ساختمانی به دلیل این قطعی‌ها خبر داده و هشدار داده است که این بحران، تبعات اجتماعی و اقتصادی گسترده‌تری به دنبال خواهد داشت.
به گفته او، افزایش تورم و کاهش ساخت‌وساز در ماه‌های اخیر، فشار بی‌سابقه‌ای به کارگران ساختمانی وارد کرده و حالا با اختلال در روند تولید مصالحی چون سیمان و آجر، زنجیره اشتغال در این صنعت به خطر افتاده است.
وقتی کارخانه‌ها خاموش می‌شوند، زندگی‌ها نیز متوقف می‌شوند
قطع مکرر برق باعث شده تا بسیاری از کارخانه‌های مصالح ساختمانی با ظرفیت حداقلی کار کنند یا به‌طور کامل تعطیل شوند. این کاهش تولید، عرضه مصالح را مختل کرده و روند پروژه‌های ساختمانی را کند یا متوقف ساخته است. نتیجه مستقیم این اتفاق، بیکاری فزاینده کارگرانی است که حتی در شرایط عادی نیز امنیت شغلی ندارند.
محمدی در ادامه توضیح می‌دهد که شغل کارگری ساختمانی، فصلی است؛ روزهایی از سال به خاطر شرایط آب‌وهوایی یا رکود بازار، کار چندانی برای این قشر وجود ندارد. حالا هم که پروژه‌ها به‌خاطر نبود مصالح متوقف شده‌اند، بیکاری به وضعیتی مزمن بدل شده است. کارگرانی که از پیش با درآمد اندک روزگار می‌گذراندند، اکنون بدون بیمه، بدون حمایت و بدون کار، در بحران معیشتی عمیق‌تری فرو رفته‌اند.
سیاست‌گذاران کجای ماجرا هستند؟
نکته‌ای که محمدی بر آن تاکید می‌کند، بی‌توجهی سیاست‌گذاران به وضعیت کارگران ساختمانی در تمام این سال‌ها است. طرح‌هایی برای بهبود وضعیت بیمه‌ی این کارگران مطرح شد، اما نه‌تنها به نتیجه نرسید بلکه در بسیاری از موارد، بیمه‌های موجود نیز قطع شده‌اند. در شرایطی که زندگی این افراد به‌دلیل تورم، بیکاری و نبود حمایت‌های اجتماعی در آستانه فروپاشی قرار گرفته، جای خالی برنامه‌ریزی اصولی و حمایتی بیش از همیشه احساس می‌شود.
محمدی هشدار می‌دهد که اگر ناترازی برق به‌زودی مدیریت نشود، تعطیلی گسترده‌تر کارخانه‌ها و توقف پروژه‌های ساختمانی، موجی تازه از بیکاری و فقر در سطح کشور به راه خواهد انداخت. این بحران نه‌تنها اقتصاد ساخت‌وساز، بلکه امنیت اجتماعی جامعه را نیز تهدید می‌کند.
