مدتی است که بتن تولید شده در صنعت ساختمان، کیفیت سابق را ندارد و برخی از فعالان این عرصه، می گویند که حتی استاندارد هم نیست. حالا دبیر کانون سراسری انجمن تولیدکنندگان بتن آماده، می گوید که وزارت صمت آن ها را مجبور کرده که از کلینکر دپو شده برای ساخت سیمان استفاده کنند که طبیعتاً کیفیت خود را از دست داده اند و در نهایت، بتن را هم غیراستاندارد می سازند.
به گزارش پرشین سازه ، محرم کریمی می گوید که مدت هاست تولیدکنندگان سیمان به این امر وادار شده اند و تقصیری به عهده آن ها نیست. بر اساس گفته های ایشان، ۶۲ درصد تولید سیمان کشور به شکل فله ای و ۳۸ درصد هم به شکل کیسه ای تولید می شود.
کریمی می گوید که سیمان مزبور در نهایت به ۱۰۰ میلیون متر مکعب بتن تبدیل خواهد شد که بیشتر مواقع در امور ساختمان سازی و مسکن سازی استفاده می شود. در حال حاضر، ۱۵۰۰ کارخانه به تولید بتن مشغول هستند و نزدیک به ۲۰ هزار کامیون نیز وظیفه حمل این بتن ها را به محل پروژه، بر عهده دارند. بنابراین ساز و کار تولید سیمان و بتن کاملاً مشخص است.
این عضو کانون سراسری انجمن تولیدکنندگان بتن آماده اعلام کرد که پروسه تولید و حمل بتن نیازمند دقت بالایی است. از آن جایی که این محصول به سرعت فاسد می شود، باید در زمان محدود به پروژه رسیده و مصرف شود.
وی تاکید کرد که سیمان فله فقط در محل های خاصی، تخیله می شود و نمی توان آن را در کارگاه ها ذخیره کرد. به همین دلیل است که اصلی ترین مشتری سیمان فله، کارخانه های تولید بتن هستند و ۹۰ درصد سیمان تولیدی به دست آن ها می رسد. صرفاً بخش ناچیزی از سیمان به دست پروژه های عمرانی یا دیگر صنایع می رسد.
یکی از اصلی ترین دلایل مصرف بالای سیمان در کارخانه های تولید بتن، این است که به هرحال، فروش بتن آماده در کشور خیلی بالاست و تخمین زده می شود که این محصول سه برابر سیمان فروش دارد. اما با این وجود، متاسفانه مسئولین امر شناخت دقیقی نسبت به این محصول ندارند و نمی دانند که باید چه استانداردهایی در تولید آن رعایت شود. حتی وابستگی بتن آماده به منابع ملی هم نتوانسته آنها را نسبت به این موضوع حساس تر کند.
کریمی در بخش دیگری از صحبت های خود گفت:
تولید یک تن سیمان باعث می شود که یک تن co2 تولید شود که قطعا اثرات زیست محیطی مخربی روی محیط می گذارد. گرچه چالش اصلی صنایع سیمان و بتن، به تامین انرژی مربوط می شود اما دپوی کلینکر و استفاده از آن در تولید بتن نیز مشکلات خاص خود را دارد و تولیدکنندگان را به چالش انداخته!
وی در ادامه به فشارهای وزارت صمت جهت استفاده از کلینکر دپو شده اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که این مواد بی کیفیت هستند و در نهایت، باعث کاهش کیفیت بتن نیز خواهند شد. هرگونه کاهش کیفیت در محصولات ساختمانی به طور مستقیم، جان مردم را به خطر می اندازد. با این وجود، هنوز هم برخی از محصولات در چرخه نهایی استاندارد قرار می گیرند و به این ترتیب، محصول بی کیفیت به دست مصرف کننده خواهد رسید.
متاسفانه نظارت بر کیفیت بتن به درستی انجام نمی گیرد و چالش های مختلفی در خصوص این موضوع وجود دارد. مثلاً برای نمونه گیری و آزمایش بتن، استانداردهای مشخصی وجود دارد اما به هرحال، این فرآیند زمانبر است و جواب نهایی مقاومت بتن ۲۸ روز بعد از نمونه گیری مشخص می گردد. این در حالیست که پروژه ها به سرعت پیش می روند و هیچگونه تاخیری در روند تکمیل آن ها قابل قبول نیست. به همین دلیل است که فرآیند نمونه گیری و آزمایش سطح کیفی بتن معمولاً جدی گرفته نمی شود.
از سوی دیگر، اگر کیفیت بتن پایین باشد، شاید نیاز به تخریب و اصلاح باشد که در چنین شرایطی، هزینه های اضافه ای به دوش کارفرما خواهد افتاد که برای خیلی از آنها، قابل قبول نیست.
البته تمام این مسائل بدان معنا نیست که باید نظارت بر کیفیت بتن را به حال خود رها کرد و باید سازمان های مرتبط با این موضوع، به شکل جدی تری وارد حوزه مزبور شوند. البته به هرحال ضعف هایی هم در این مسیر وجود دارد که قابل اجتناب نیست. مثلاً محدودیت هایی از بابت نیروی انسانی و امکانات در این سازمان ها وجود دارد که اجازه نمی دهد آنطور که شایسته است، روند کنترل کیفی صورت بگیرد.
در این شرایط، باید وزارت صمت پا پیش گذاشته و از طریق سامانه های مختلف، کنترل دقیقی روی پروانه های بهره برداری کارخانه های بتن آماده و توزیع سیمان داشته باشد.
از سوی دیگر، بازار نیز باید کنترل شود و دست سوداگران و دلالان از آن کوتاه شود. چرا که بعضاً همین محصولات غیراستاندارد نیز با قیمت بالایی به مصرف کننده عرضه می شوند.
