گرچه خیلی از مسئولین کشور از حضور شرکت های چینی در حوزه ساخت و ساز طرفداری می کنند، اما واقعیت اینجاست که شهرت چینی ها در ساختمان سازی چندان مطلوب نیست و حضورشان در صنعت ساختمان کشور خالی از ایراد و اشکال نخواهد بود.
به گزارش پرشین سازه ، اصلی ترین دلیل حضور این شرکت های چینی در صنعت ساخت و ساز، تزریق نقدینگی است. گرچه گفته می شود که بخشی از دلایل حضور ایشان به انتقال تکنولوژی مربوط می شود اما به نظر نمی آید که این دلیل، چندان هم حائز اهمیت باشد و اصلی ترین موضوع به همان تامین بودجه ساخت واحدهای مسکونی طرح نهضت ملی مسکن مربوط می شود.
به طور کلی، صنعت ساختمان سازی چین چندان پیشرفته نیست. رتبه اول فرو ریختن سازه های دنیا به چین تعلق دارد.
یکی از پژوهشگران حوزه مسکن ضمن انتقاد شدید از حضور شرکت های چینی در بحث ساختمان سازی، تاکید کرد که چین، کشور چندان موفقی در حوزه ساخت و ساز مسکن نیست و تجارب شکست خورده ی فراوانی دارند.
فرهاد بیضایی گفت:
چند موضوع در مورد این ماجرا قابل بحث است. اول اینکه این قرارداد چگونه رخ خواهد داد. در ضمن قرار است واحدهای مسکونی مزبور در کجا ساخته شوند؟ یادمان نرود که چینی ها به حوزه مسائل اجتماعی تراکم جمعیتی و طراحی شهری در ساخت مسکن توجه زیادی ندارند و فقط از بابت سرعت ساخت و ساز نسبت به سازندگان داخلی برتری دارند.
چین، بیشترین مشکلات شهری را در دنیا دارد!
این تحلیلگر منتقد حضور چینی ها در بحث ساختمان سازی، در بخش دیگری از صحبت های خود به این نکته اشاره کرد که رتبه اول آلودگی هوا و مشکلات شهری دنیا در اختیار چین است. این کشور حتی در حوزه آلودگی شهری از کشور ما هم جلوتر است. شهرهای چین به نحوی طراحی شده اند که مشکل ترافیک در آنها بیداد می کند. بنابراین چندان عاقلانه نیست که ساخت و ساز خود را به دست کسانی بسپاریم که خود درگیر مشکلات شهری هستند.
فرهاد بیضایی اعلام کرد که چینی ها، حتی به مسائل اجتماعی شهرسازی نیز توجه خاصی ندارند و اساساً این حوزه از ساخت و ساز برایشان جالب نیست.
این استاد دانشگاه در ادامه صحبت های خود خاطرنشان کرد که حضور این شرکت ها در بخشی از حوزه های ساختمان سازی اصلاً توجیه ندارد. مثلا گفته می شود که چینی ها قرار است در بافت فرسوده، مسکن سازی کنند. گرچه تکنولوژی ساخت شرکت های چینی بالاست و می توانند نسبت به مباحث فنی توجه داشته باشند، اما مسائل اجتماعی را به طور کامل کنار می گذارند. این در حالیست که هر نقطه ای، مسائل زیست محیطی و اجتماعی خاص خود را دارد که به هنگام شهرسازی باید به آن ها توجه شود.
ایران در این قراردادهای دلاری، ضرر می کند!
یکی دیگر از نکاتی که فرهاد بیضایی به آن اشاره کرد، قرارداد دلاری میان وزارت راه و شهرسازی و شرکت های چینی است. وی تاکید کرد که اگر سطح همکاری کشورمان با شرکت های چینی در حوزه های هایتک باشد، بهتر از این است که به سراغ مسکن سازی ما بیایند. چینی ها می توانند در حوزه قطارهای حومه ای و شهری با ما همکاری کنند و منفعت اقتصادی چنین قراردادی برای ما بیشتر است.
اما پروژه های عمرانی و شهرک سازی را نمی توان با شرکت های خارجی سهیم شد. در حال حاضر، کشور ما درگیر تورم بالاست. از سوی دیگر ناچاریم قراردادهای خود را به شکل دلاری ببندیم. در قراردادی که احتمالاً به زودی منعقد خواهد شد، چینی ها نقش سرمایه گذار را نخواهند داشت بلکه به عنوان پیمانکار وارد عمل می شوند. چنین شرایطی اصلاً به نفع طرف ایرانی نیست. چرا که نرخ دلار مدام افزایش پیدا می کند و در این میان، ایران متضرر خواهد شد.
جالب توجه اینجاست که پیش از این نیز، چنین موضوعی تجربه شده بود. در طرح مسکن مهر نیز با یک شرکت ترکیه ای برای ساخت مسکن قراردادی منعقد شد که گرچه در ابتدا، نوید کیفیت و سرعت می داد اما خیلی زود مشخص شد که قرار نیست واحدهای مزبور خیلی زود ساخته شوند. در نهایت واحدهایی که متولی ساختشان این شرکت ترکیه ای بود با تاخیر خیلی زیادی به دست مردم و متقاضیان رسید. از سوی دیگر کیفیت ساختشان به شدت پایین بود و در حال حاضر نیز، خیلی از این واحدها قابلیت سکونت ندارند.
با توجه به تمام این دلایل و شرایط، برخی از کارشناسان باور دارند که حضور این شرکت های خارجی نه تنها به نفع ما نیست، بلکه ممکن است ضررهای زیادی را متوجه صنعت ساختمان سازی کشور کند.
- دلایل حضور شرکت های چینی در صنعت ساخت و ساز ایران
- وضعیت صنعت ساختمان سازی در چین
- انتقاد از عدم توجه چینی ها به مسائل اجتماعی و زیست محیطی
- ضرر ایران در قراردادهای دلاری با شرکت های چینی
- تجربه ناموفق حضور شرکت های خارجی در پروژه های عمرانی