محتوا :
از یک پروژه متوسط در ساخت وساز انتظار می رود حداکثر ۲۰ ماه تأخیر و ۸۰ درصد اضافه بر بودجه را تجربه کند. دلایل مختلفی برای تأخیر در ساخت وساز وجود دارد که اثبات می کند پارامترهای زیادی وجود دارند که هنگام اجرای پروژه ساخت وساز باید موردتوجه قرار گیرند. در اینجا چند نمونه از برجسته ترین مشکلاتی که ممکن است با تأخیر در ساخت وساز در پی باشد، آورده شده است:
- دستمزد اضافی کارکنان
- هزینه اضافی برای مواد و ذخیره سازی
- اختلافات حقوقی
- مشکلات جریان نقدی
- آسیب در اعتبار برای بخش های درگیر
جلوگیری از تأخیر در برنامه ریزی ساخت وساز یک مأموریت دشوار است. برای رسیدن به این هدف، چندین مرحله برای دنبال کردن وجود دارد، مانند سرمایه گذاری در ابزارهای دیجیتالی و مراقبت دقیق از داده های پروژه.
۱. استانداردسازی از ابتدا
استانداردسازی یکی از بزرگ ترین کلمات کلیدی در حال حاضر برای ساخت وساز است و دلیل بسیار خوبی برای آن وجود دارد. افزودن ثبات به هر مرحله از پروژه می تواند پیش بینی پذیری را افزایش داده و تصمیم گیری مبتنی بر داده را فعال کند.
به این معنا، استانداردسازی سیستم ها و فرآیندهای شما یک مؤلفه اصلی تحول دیجیتالی صنعت ساختمان است. به علاوه، می تواند نقش تعیین کننده ای در شناسایی نیازهای واقعی و نقاط ضعف یک پروژه قبل از شروع ایفا کند. به همین ترتیب، تیم پروژه همیشه می تواند جلوتر حرکت کند، خطر را کاهش دهد و از بازپرداخت های پرهزینه و وقت گیر جلوگیری کند.
بیشتر بخوانید: اطلاعات ساختمان های در حال ساخت تهران و کرج
البته، استانداردسازی یک بخش کامل و دقیق است که یک شبه اتفاق نمی افتد. قبل از اینکه به هدف خود برسید و یک چارچوب محکم ارتباطات و همکاری در اطراف پروژه خود ایجاد کنید، عملیات و ابتکارات جسورانه بسیاری نیاز دارید.
یک اشتباه معمول که بسیاری از عوامل در ساخت وساز مرتکب می شوند این است که آن ها استانداردسازی را به عنوان یک پروژه یک زمانه موردبررسی قرار می دهند. استانداردسازی سیستم های شما فرایندی مداوم است که به بسیاری از مراحل تکراری احتیاج دارد و نمی تواند توسط مدیرعامل تحمیل شود.
۲. بر روی بلوغ دیجیتالی خود کارکنید.
متقاعد کردن مردم برای استفاده از تلفن همراه به جای قلم و خودکار نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. درست است که صنعت ساخت وساز پیش ازاین به فناوری های دیجیتال روی آورده است اما هنوز از جایی که باید باشد فاصله بسیاری دارد.
عدم اطمینان از زنجیره تأمین و قدرت عادت دو مورد از بلندترین موانعی است که ساخت وساز باید بر آن غلبه کند تا بتواند روش دیجیتالی تری را در کار در پیش بگیرد.
بااین وجود، به محض اینکه مردم چه در زمین و چه در دفتر، ارزش واقعی دیجیتالی شدن را ببینند، برای تغییر روال کاری خود و اتخاذ یک رویکرد دیجیتالی تلاش می کنند.
۳. زمین را به دفتر کار متصل کنید.
بیشتر مشکلات صنعت ساختمان از ارتباط بین محل ساخت وساز و دفتر شروع می شود. در بسیاری از موارد، تیم های میدانی در حال کار روی نسخه های منسوخ شده ی برنامه هستند، درحالی که افراد در دفتر هیئت مدیره، دید محدودی ازآنچه که واقعاً روی زمین می گذرد، دارند.
این عدم ارتباطات مستمر منجر به بازنویسی های گران قیمت می شود، پیمانکاران فرعی در محل سرگردان هستند و منتظر نوبت خود برای کار در وظایف خود و اتلاف جدی مواد هستند. زمان زیادی نیاز ندارد تا درک کنیم که همه این عوامل تأثیر جدی بر هزینه و برنامه زمانی پروژه شما دارند.
بیشتر بخوانید: نقش ها و مسئولیت های پیمانکار ساختمان
داشتن ابزار مناسب برای گزارش پیشرفت در محل برای اتصال دو طرف، اساسی است اما کافی نیست. ابزارهای دیجیتالی به خودی خود درمان نیستند. برای خوب کار کردن، نیاز به زمینه و فرهنگ مناسب دارند.
فقط در این صورت، افراد روی زمین مایل خواهند بود به محض انجام کار خود، تلفن خود را بردارند و به روزرسانی های خود را ارسال کنند، درحالی که افراد در دفتر کار از نزدیک نگاه می کنند و قبل از بروز مشکل، آن را تشخیص می دهند. اینجاست که مسئله پذیرش دیجیتال دوباره مطرح می شود.
۴. تکثیر
آخرین اما نه بی اهمیت ترین، جنبه های خوب پروژه های قبلی و فعلی خود را حفظ کرده و آن ها را در تلاش های آینده خود تکرار کنید. این می تواند یک مزیت بزرگ رقابتی برای ساختمان شما باشد و به شما کمک کند تمامی حوزه های پروژه جدید خود را بهتر کنترل کنید.
البته برای دستیابی به آن، یک فرآیند جمع آوری و تجزیه وتحلیل داده های بی عیب و نقص موردنیاز است. با جمع آوری این بینش های ارزشمند پروژه، می توانید به نتیجه گیری های حیاتی برای پروژه خود برسید و به ساده ترین روند سیستم ها و فرآیندهای خود ادامه دهید. این یکی از قاطع ترین مراحل برای استانداردسازی صنعت ساخت وساز است که هزینه و تأخیر کمتری دارد.
مهم تر از آن، با سرمایه گذاری در تکرارپذیری می توانید چرخه ی آموزش را برای تیم های میدانی خود کوتاه کنید تا همه مجبور باشند از یک چارچوب درست و از پیش تعریف شده عمل پیروی کنند و از همان ابزار و تجهیزات مانند همیشگی استفاده کنند.
