بررسی های موجود نشان می دهد که خانوارهای مستاجر تهرانی در سال گذشته، بیش از نصف درآمد خود را به هزینه های اجاره نشینی و مسکن اختصاص داده اند.
به گزارش پرشین سازه ، وضعیت الباقی استان های کشور نیز چندان بهتر نیست. گرچه هیچکدام به اندازه ی تهرانی ها، نصف درآمد خود را صرف اجاره مسکن نکرده اند.
گفته می شود که در تهران، هزینه های اجاره نشینی به نصف درآمد به علاوه ی یک حقوق افزایش پیدا کرده است. در سال ۱۴۰۰ این عدد برای تهرانی ها ۳۶ درصد بود و در سال ۱۴۰۱ به ۳۸ درصد رسید. در سال ۱۴۰۲، این رکوردشکنی ادامه پیدا کرد و به عدد ۵۱ درصد رسید.
در طی یک سال گذشته، هزینه های اجاره نشینان حدود ۸ درصد افزایش پیدا کرده است. برای تهرانی ها این عدد به بیشتر از ۱۰ واحد رسیده است.
۱۲ استان دیگر کشور در چه حالند؟!
گفتیم که وضعیت اسفناک مستاجران در بیشتر شهرهای کشور وجود دارد. در ۱۲ استان، این وضعیت بدتر از سایر نقاط کشور است. بر اساس گزارش های موجود، حداکثر سهم مسکن از سبد هزینه ها باید ۳۰ درصد باشد. اما این عدد در برخی از استان های کشور خیلی بالاتر است و به مرز هشدارآمیزی نزدیک شده است.
بر اساس اعداد و ارقامی که از سوی نهادهای رسمی منتشر شده، هزینه های مسکن برای خانوار ایرانی، به شکل میانگین هشت درصد از سطح استاندارد بالاتر است. این وضعیت در ۱۲ استان کشور وجود دارد.
بعد از شهر تهران، البرزی ها در مقام دوم هستند. ساکنان این استان باید ۴۱.۵ درصد از سبد هزینه های خود را به مسکن اختصاص بدهند. طبیعتا این اعداد و ارقام، میانگین هستند و ممکن است در خانواده های مختلف و شهرهای متفاوت یکسان نباشد.
بعد از آن، استان های فارس، گیلان و اصفهان قرار دارند که به ترتیب ۴۱.۹، ۳۹ و ۳۶.۸ درصد از هزینه هایشان صرف مسکن می شود. استان های خراسان رضوی و همدان نیز وضعیت بهتری ندارند و به ترتیب ۳۵.۴ و ۳۴.۹ درصد از هزینه های خود را به مسکن اختصاص می دهند.
استان های هرمزگان و قزوین نیز در فهرست ۱۲گانه ی استان های گران قیمت از لحاظ مسکن قرار می گیرند. به نحوی که هرمزگانی ها ۳۲.۹ درصد و قزوینی ها ۳۲.۴ درصد هزینه هایشان صرف مسکن و اجاره بهای آن می شود.
بعد از این استان ها، نوبت به مازندران، زنجان و کرمانشاه می رسد که هر یک بیش از ۳۰ درصد هزینه های خود را صرف مسکن می کنند.
در این میان، ارزان ترین استان از لحاظ اجاره نشینی و مسکن، بوشهر است که ساکنان آن فقط ۲۱.۱ درصد از درآمد خود را صرف هزینه های مسکن می کنند. البته این عدد همچنان بالاست و به مردم استان، فشار وارد می کند اما در قیاس با دیگر استان های کشور، وضعیت بهتری دارند.
معضل هزینه های اجاره نشینی بیشتر در شهرهای بزرگ کشور مثل تهران، مشهد، اصفهان و…دیده می شود. بنابراین به سادگی می توان اعلام کرد که معضل مسکن در این استان ها بیشتر به چشم می آید.
این بحران به قدری گسترده شده که عملا دست خانه اولی ها را از بازار مسکن کوتاه کرده و تمام بازار را به دلالان و سوداگران اختصاص داده است. در نتیجه، خانه اولی ها چاره ای جز مراجعه به بازار اجاره ندارند و همین مسئله، این بازار را نیز دچار بحران کرده است. چرا که عرضه ی واحدهای مسکونی به بازار مسکن، کافی نیست. طرح هایی مثل ساماندهی بازار اجاره و مالیات بر خانه های خالی نیز نتوانسته اند که بسیاری از مالکان را به عرضه ی ملک خود در بازار، ترغیب کند.
در شهرهایی مثل اصفهان، شیراز و مشهد، متوسط اجاره بهای یک مسکن معمولی در مناطق متوسط شهر به ماهی ۵ الی ۵.۵۰۰ میلیون تومان رسیده است. در قیاس با سال گذشته، این عدد نشان می دهد که دچار رشد ۴۰ الی ۵۰ درصدی در بازار اجاره مسکن شده ایم.
البته آمارهای رسمی می گویند که تورم نقطه به نقطه ی اجاره مسکن، ۳۸.۵ درصد رشد داشته است. بر اساس آمارهایی که مربوط به سهم مسکن در سبد خانوار بوده، می توان گفت که در طی شش ماه اول سال جاری، خانواده های تهرانی ناچار شده اند که ماهانه ۶ میلیون تومان اجاره پرداخت کنند. این در حالیست که حداقل دستمزد نیروی کار در سال جاری، کمتر از ۹ میلیون تومان است.
